Σε τέτοιους δύσκολους καιρούς όταν κάθε στιγμή ακυρωνόμαστε επαναοριζόμαστε και συχνά πονάμε όλοι-ες είχα ανάγκη να θυμηθώ τους στίχους της Emily Dickinson που ίσως δίνουν σε κάποιους-ες κουράγιο κι ενώνουν βαθύτερα τους ανθρώπους πέρα από τις διαφορές μιας μπερδεμένης σπαρακτικής για κάποιους εποχής. Της Ελένης Καρασαββίδου

Ads

If I can stop one heart from breaking,
I shall not live in vain;
If I can ease one life the aching,
Or cool one pain,
Or help one fainting robin
Unto his nest again,
I shall not live in vain.

Εάν μπορώ να προστατέψω μια καρδιά απ το να ραγίσει
Δε θα χω έρθει ανώφελα στη ζήση
Αν μπορώ να απαλύνω μια ζωή που καταρρέει
Ή να γιατρέψω μια ψυχή που μες στον πόνο ρέει
Ή έναν φασιανό που αργοπεθαίνει να γυρίσω στη φωλιά
Τότε θαρρώ δε θα χω ζήσει μάταια

Emily Dickinson (σε μετάφραση δική μου…)

Κι ένα δείγμα μελοποιημένης ποίησης από την Αμερική (γιατί κι εκεί δεν υπάρχει μόνο η Madonna…) 

Ads