Στην Τουρκία η δημοκρατία έχει πάει ένα μικρό περίπατο. Δέχεται ξένους πρόσφυγες (με αδρά αμοιβή) και το αναγνωρίζουμε, αλλά την ίδια ώρα συγκρούεται κάθετα και ανελέητα με τους Κούρδους. Ο πρόεδρος Ερντογάν έσπρωξε τα πράγματα στη σύγκρουση, προκειμένου η ανασφάλεια να μαντρώσει τους ψηφοφόρους πίσω στο κόμμα του.

Ads

Το κυπριακό είναι ένα πρόβλημα που εμποδίζει του Τουρκικούς ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς. Υπάρχουν πράγματι σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, θετικές πιθανότητες επίλυσης. Όμως σε μια λύση δεν νοείται οι Κύπριοι, όλοι οι Κύπριοι, να μην έχουν το δικαίωμα να κατοικούν όπου θέλουν, σε οποιοδήποτε σημείο της Κύπρου.

Και δεν νοείται λύση χωρίς να μπορεί ο κάθε Κύπριος να αγοράζει ότι θέλει και όποτε θέλει σε οποιοδήποτε σημείο της Κύπρου. Οτιδήποτε αντίθετο συγκρούεται με βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση.

Δεν γίνεται οι Κύπριοι να ζήσουν σε μια λύση όπου θα τους επιτρέπεται να κατοικούν όπου θέλουν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, πλην της ίδιας τους της χώρας. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς τον φίλο μου εκπρόσωπο και ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, τον Μουσταφά Ακιντζί.

Ads

Στην συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ελένη Θεοχάρους, ρώτησε αν πιστεύω ότι ο Μουσταφά Ακιντζί, όση καλή θέληση και να έχει, μπορεί να κάνει το παραμικρό χωρίς έχει την έγκριση του Ερντογάν.

Της απάντησα ότι σαν αριστερός πιστεύω στις δυνατότητες των λαών, στις δυνατότητες των κοινοτήτων, στις δυνατότητες των ανθρώπων που εκπροσωπούν μια ομάδα να αντισταθούν και στην Τουρκία και σε οποιαδήποτε δύναμη κατοχής. Αλίμονο αν υποβαθμίζουμε την δυνατότητα ενός πολίτη, ενός και μόνο πολίτη, να αντισταθεί στην όποια μεγάλη υπερδύναμη.

Ακολουθούν οι δύο παρεμβάσεις μου στην  συζήτηση για την Τουρκία στην Ολομέλεια του Στρασβούργου.