Για την αντιμετώπιση ορισμένων θεμάτων που έχουν ευρύτερη σημασία απαιτείται υπευθυνότητα και ταχύτητα. Αν τα αφήσεις να σέρνονται, κακοφορμίζουν, μολύνουν την πολιτική ατμόσφαιρα, διχάζουν τους πολίτες και δίνεις την ευκαιρία στους επιτήδειους να παίξουν βρόμικα παιχνίδια για να υπηρετήσουν προσωπικές στρατηγικές.

Στο Μακεδονικό, για παράδειγμα, έχουμε τραγελαφικές καταστάσεις. Δεν είναι σοβαρή η εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση. Ο μικρός εταίρος είναι σε σύγχυση. Θα αποχωρήσει; Θα αποσύρει την εμπιστοσύνη του; Θα ρίξει την κυβέρνηση; Ο μεγάλος εταίρος δηλώνει σίγουρος ότι η συμφωνία θα περάσει και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχίσει να κυβερνά κι ας μη διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή, κατά το μοντέλο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Ο τέως υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς με συνεχείς εμφανίσεις στα μέσα ενημέρωσης καταγγέλλει τον Πάνο Καμμένο και ο υπουργός Αμυνας αποκαλεί τον Νίκο Κοτζιά ολετήρα του έθνους και της κυβέρνησης. Ο ένας «βλέπει» αποσκιρτήσεις από την κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝ.ΕΛΛ., ο άλλος καλεί σε ανένδοτο για να απαντήσει, όπως λέει, στην αποστασία. Η επίσημη ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ζητάει εκλογές πριν από την ψήφιση της συμφωνίας, ωστόσο εύχεται η υπόθεση να τελειώσει με την παρούσα κυβέρνηση για να μην κληθεί αυτή, στην περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές και καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, να διαχειριστεί το ακανθώδες ζήτημα.

Η ανεπίσημη ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έχει κάνει το Μακεδονικό σημαία της πολιτικής της, χαρακτηρίζει τον Τσίπρα προδότη, αλλά αποφεύγει να πει τι πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση της Δεξιάς στην περίπτωση που βρει τη Συμφωνία των Πρεσπών κυρωμένη. Θα την αποδεχτεί; Θα προσπαθήσει να την καταργήσει; Πατριωτισμός εκ του ασφαλούς. Στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. λένε ότι η συμφωνία είναι εθνικώς επιζήμια και θα την καταψηφίσουν. Μάλλον όμως έχουν ξεχάσει εκείνη τη συζήτηση που έγινε στο «συμβούλιο των σοφών» (οι επικεφαλής των συνιστωσών) όπου όλοι, εκτός από τη Φώφη Γεννηματά, είχαν πει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η άποψη της κ. Γεννηματά έγινε θέση του κόμματος (η αποθέωση της δημοκρατίας), ο κ. Θεοδωράκης αποχώρησε ύστερα από λίγο καιρό από το σχήμα, κρατάει την ίδια στάση στο Μακεδονικό, ενώ οι υπόλοιποι, προφανώς για να μην προκαλέσουν πρόβλημα στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. και για να εξασφαλίσουν θέσεις στις λίστες (εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές), επέλεξαν τη σιωπή. Συμπεριφορά που δεν τους τιμά. Το πρόβλημα του ΚΚΕ με τη συμφωνία δεν είναι τόσο το περιεχόμενό της (παρά τα όσα επικαλείται περί αλυτρωτισμού για να ενισχύσει την αντίθεσή του) όσο το ότι η ψήφισή της είναι προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Με βάση αυτά τα δεδομένα και λόγω της σπέκουλας που γίνεται γύρω από το Μακεδονικό, η κυβέρνηση -για να ακριβολογώ, το κόμμα που είναι ο κορμός της- επιβάλλεται να φέρει τη Συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή το συντομότερο δυνατό. Ακόμη και μέσα στον Γενάρη. Σκόπιμη καθυστέρηση είναι ύποπτη.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών