Έχει λέτε σχέση η προσωπική ζωή με την πολιτική δράση; Σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις, έχει φυσικά. Άμα είσαι ηγέτης αριστερού κόμματος και κυκλοφορείς με Ferrari, ή τα σπας στην παραλία, θα το βρεις μπροστά σου. Στην πολιτική καθημερινότητα, όμως, τα προσωπικά είναι προσωπικά. Πόσα παιδιά έχει ο καθένας, σε ποια σχολεία πηγαίνουν, αν έχει σχέση και με ποια κυρία, ή ποιον κύριο, σε ποια εκκλησία προσεύχεται, ή τι ομάδα είναι, άντε να απασχολήσουν κάποιες κουτσομπολίστικες, ή παραπολιτικές στήλες. Διότι, μεταξύ άλλων, το σπίτι του πολιτικού είναι μεν γυάλινο, αλλά είναι και στο χέρι του να τραβάει τις κουρτίνες κάποιες ώρες.

Τα προσωπικά μπαίνουν στην πολιτική συνήθως  με δυο τρόπους. Ο ένας είναι όταν οι ίδιοι οι πολιτικοί τα εισάγουν σαν σαπουνόπερα. Οικογενειακές πόζες, συζυγικά φιλιά, πώς τον λένε τον σκύλο, τι τρώει η γάτα, τι διαβάζει ο νεαρός γόνος, τέτοια. Ο δεύτερος είναι όταν, για να πληγεί ο μισητός αντίπαλος, κατασκευάζουμε «προσωπικά» ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν. Μπορώ να θυμίσω, ας πούμε, πώς οι αρουραίοι της Δεξιάς ξετρύπωσαν την κλινική που γέννησε η γυναίκα του Τσίπρα, το σχολείο των παιδιών του, το σπίτι που δήθεν άρπαξε από έναν άμοιρο, τα πλούτη του Σταθάκη, τις ύποπτες συγγένειες του Τσακαλώτου, και άλλα εύοσμα.

Τελευταία, επί Μητσοτάκη, το πράγμα παράγινε. Χυδαιότης, χυδαιοτήτων. Ο Κυριάκος πήγε διακοπές στη Σίφνο, στη βίλα του Καρατζά, του οποίου ο πατέρας τον διόρισε σε ακριβοπληρωμένη θέση στην Εθνική, αλλά δεν είδα τον ΣΥΡΙΖΑ να το κάνει θέμα. Συνέφαγε εκεί μετά του Σημίτη, αλλά δεν είδα καμιά αριστερή αντίδραση, με πονηρά ερωτηματικά. Αντί να πάει στο Συντονιστικό για τις φωτιές, έστριψε και πήγε σε συνάντηση με τον Σαμαρά, τον Στουρνάρα, και τον Ινδό επενδυτή Γουάτσα, αλλά δεν έγινε καμιά ερώτηση για το πώς άφησε τις φωτιές, να πάει για μπίζνες. Και βγαίνει ο μπαγάσας κι από πάνω, πριμοδοτώντας δολοφονίες χαρακτήρα.

Δυο πραγματάκια εδώ. Ένα: Η Αριστερά ποτέ δεν χώθηκε σε προσωπικές τρύπες για να βγάλει πολιτικούς λαγούς. Δύο: Την προσωπική τους ζωή, τα παιδιά τους, το σπίτι τους, οι αριστεροί τα κρατούν έξω από το πολιτικό παζάρι. Κι αν, για να κλείσω, το ζεύγος Τσίπρα πήγε διακοπές «κρυφά», για να χαρούν λίγο, χωρίς κάμερες, με τα παιδιά τους τη θάλασσα, αυτό εκφράζει μια αντίληψη αρχών, προσωπικών και πολιτικών, εντελώς διαφορετική από τα «Εγώ και η Μαρέβα μου στην παραλία». Αλλά που να καταλάβουν οι βλάκες και κακοήθεις. Ας συνεχίσουν, λοιπόν, τις έρευνες, γιατί όντως υπάρχει σκάνδαλο του ψαροντούφεκου…

* Διαβάστε εδώ όλα τα άρθρα του Θανάση Καρτερού στην Αυγή