Οι δηλώσεις του προέδρου των απανταχού δημάρχων κου Πατούλη, πως θα δώσει ευχαρίστως στην Τράπεζα της Ελλάδος τα διαθέσιμα των Δήμων, υπό την προϋπόθεση πως ο Τσίπρας θα παραδεχθεί δημοσίως ότι έχει πρόβλημα είναι πρωτοφανής και φυσικά εντελώς ασυνάρτητη. 

Τι ζητάει επί της ουσίας ο κ. Πατούλης; Να πάει ο πρωθυπουργός στο γραφείο του γονυπετής, να του ομολογήσει πως η κυβέρνηση έχει παταγωδώς αποτύχει, πως έχει δηλαδή αδυναμία να πληρώσει μισθούς, πως κινδυνεύει με χρεοκοπία και ακολούθως, εφόσον ο γενναιόψυχος δήμαρχος κρίνει ειλικρινείς τις διαβεβαιώσεις αυτές, να του δώσει άφεση αμαρτιών, να του χαϊδέψει πατρικά το κεφάλι και να του δώσει τα λεφτά!

Πρώτη φορά παγκοσμίως, φαντάζομαι, γίνεται παρόμοια δήλωση, από έναν απλό δήμαρχο, μιας κάποιας συνοικίας. Και ας αρχίσουμε από τα βασικά. Η κυβέρνηση έχει εκδώσει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία υποχρεώνει τους Δήμους να μεταφέρουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Η Πράξη αυτή δεν εξαρτάται από την ψυχολογία ή την διάθεση του Πατούλη ή του κάθε απίθανου δημάρχου. Είναι μια πράξη της διοίκησης υποχρεωτικώς εκτελεστή. Κανένας δεν πρόκειται φυσικά να ρωτήσει τον Πατούλη. Απλώς η κυβέρνηση θα δώσει εντολή στις τράπεζες να υλοποιήσουν την Πράξη. Τέλος.

Αλλά και επί της ουσίας, τα διαθέσιμα αυτά δεν ανήκουν στον δήμαρχο. Είναι διαθέσιμα ενός οργανισμού δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος φυσικά υπόκειται απολύτως στις αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης. Απ’ όσο ξέρω κράτος Αμαρουσίου ή Αγουλινίτσας δεν υφίσταται, ώστε να αποφασίζει ελευθέρως για τα διαθέσιμά του. Το κράτος είναι το ελληνικό, το οποίο έχει κεντρική κυβέρνηση, έχει κράτος που αποφασίζει για όλους. 

Επομένως τι ακριβώς λέει ο κ. Πατούλης; Λέει τις γνωστές ελληνικές μπαρούφες. Στην Ελλάδα, όπως δείχνουν τα πράγματα, ο καθένας που κάθεται σε μια καρέκλα, ακόμη και στην καρέκλα της κάτω Παναγιάς, νομίζει ότι διαφεντεύει τις τύχες των ανθρώπων της περιοχής του. Και δεν έχει καμία ιδέα περί γενικού συμφέροντος. Επιπλέον, ο κάθε δήμαρχος, είναι πρωτίστως κομματικό στέλεχος. Είσαι δικός μας κε πρωθυπουργέ; Ευχαρίστως να σε εξυπηρετήσω. Είσαι του άλλου κόμματος; Τότε δεν ανήκεις στην δική μου πολιτική φατρία και επομένως δεν θα σε εξυπηρετήσω.

Έτσι διοικείται ακόμη η Ελλάδα δυστυχώς. Με φατρίες. Ο κάθε πολιτικός αρχηγός γράφει στα παλιά του τα παπούτσια το συμφέρον και τις ανάγκες της χώρας και πράττει με βάση το προσωπικό πολιτικό του συμφέρον.

Αυτό κάνει και ο κ. Πατούλης. Στη θέση του Τσίπρα θα είχα ήδη πάρει τα ταμειακά διαθέσιμα των δήμων, άνευ συζητήσεως και επιπλέον θα είχα εξετάσει και την πιθανότητα παραπομπής των δημάρχων αυτών στο πειθαρχικό με το ερώτημα της παύσης από τα καθήκοντά τους. Εφόσον ένας κρατικός αξιωματούχος αρνείται να συμμορφωθεί με τους νόμους του κράτους, πρέπει πάραυτα να πηγαίνει σπίτι του. Είτε είναι διορισμένος, είτε εκλεγμένος. Το ότι είναι κάποιος εκλεγμένος δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωση να τηρεί τους νόμους του κράτους. 

Οι δήμαρχοι να αφήσουν λοιπόν τις εξυπνάδες και να ασχοληθούν με τα προβλήματα της περιοχής τους. Ας μαζέψουν τα σκουπίδια στην ώρα τους, που είναι η δουλειά τους και ας αφήσουν σε άλλους να αποφασίσουν που θα πάνε τα ταμειακά διαθέσιμα των δήμων. 

Αυτή η δουλειά δεν είναι δική τους.