Οι «προκαταρκτικές παρατηρήσεις και συστάσεις» της Ειδικής Εισηγήτριας του ΟΗΕ Mary Lawlor, για την κατάσταση των Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη χώρα μας, είναι μια γροθιά στο στομάχι για όσους επιμένουν να καλλιεργούν και να διακινούν το κυβερνητικό αφήγημα σύμφωνα με το οποίο η αρνητική φήμη που καλλιεργείται διεθνώς κατά της χώρας μας είναι έργο όσων επιβουλεύονται την Ελλάδα.

Δυστυχώς η πραγματικότητα που αντίκρισε στη χώρα μας η αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών, όπως την παρουσίασε στην προκαταρκτική της έκθεση, επιβεβαιώνει όλες τις ανησυχίες και προειδοποιήσεις που έχουμε εκφράσει με δημόσιες και θεσμικές παρεμβάσεις για την πορεία των θεμάτων αυτών κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Τόσο η μεθοδευμένη εκστρατεία συκοφάντησης των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων (προσώπων αλλά και φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών), όσο και η νομοθεσία Μητσοτάκη-Μηταράκη που περιορίζει ασφυκτικά το πλαίσιο λειτουργίας των ΜΚΟ στην Ελλάδα, αλλά και η ποινικοποίηση της Αλληλεγγύης, κεντρικοί πυλώνες της ακροδεξιάς υφής πολιτικής της Κυβέρνησης στο Προσφυγικό-Μεταναστευτικό, βρέθηκαν -μεταξύ πολλών άλλων- στο στόχαστρο της αξιωματούχου του ΟΗΕ και συνιστούν πια το πρόπλασμα ενός βαρύτατου κατηγορητηρίου σε βάρος της χώρας.

Με απλά λόγια σήμερα ακούσαμε το τελευταίο καμπανάκι για την Ελλάδα: Η κυβέρνηση έχει την επιλογή να συνεχίσει στον επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο του αυταρχισμού και της ακροδεξιάς αντίληψης «αποτροπής» ή να αλλάξει πολιτική και να πείσει επιτέλους τη διεθνή κοινότητα πως η Ελληνική Πολιτεία παραμένει Κράτος Δικαίου που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και κινείται στο πλαίσιο της Διεθνούς Νομιμότητας.

Την ίδια ώρα η Αξιωματούχος του ΟΗΕ στέλνει τα βέλη της και προς την Ευρωπαϊκή Ηγεσία για την υποκριτική της στάση, όπως επί λέξει ανέφερε: «Η ΕΕ επικαλείται τον χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, και ταυτόχρονα περιμένει από την Ελλάδα να ανταπεξέλθει μόνης της χωρίς να ζητά (Η ΕΕ) την εμπλοκή άλλων κρατών μελών. Αυτό το βρίσκω υποκριτικό». 
Τα ωραία και φιλεύσπλαχνα λόγια Αθήνας και Βρυξελλών δεν μπορούν πια να κρύψουν την πραγματικότητα μιας απάνθρωπης πολιτικής από μια κυβέρνηση που όχι απλά εκθέτει τη χώρα στη διεθνή κοινότητα, αλλά είναι πολύ κοντά στο να πλήξει ανεπανόρθωτα τη διεθνή θέση της Ελλάδας, και μιας Ευρωπαϊκής υποκρισίας που μόνο σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων μπορεί να αποβεί.

Όπως έχουμε υποστηρίξει από την πρώτη στιγμή αντιδρώντας στις προβλέψεις του Νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο,  το συμφέρον της Ελλάδας είναι μια ευρωπαϊκή πολιτική με Ανθρωπιά και πραγματική Αλληλεγγύη, με πυρήνα Υποχρεωτικές Μετεγκαταστάσεις (και όχι χρηματικές αποζημιώσεις για την αποφυγή τους) , ισότιμα και αναλογικά σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Όσο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, στο λίγο πολιτικό χρόνο που της έχει απομείνει ας κοιτάξει να μην εκθέσει κι άλλο τη χώρα, να λάβει σοβαρά υπόψιν τις συγκεκριμένες συστάσεις που διατύπωσε Αξιωματούχος του ΟΗΕ. Τέλος ας αφήσουν επικίνδυνες και ανατριχιαστικές θεωρίες περί «εσωτερικών εχθρών» που άτεχνα επιχειρείται η αναβίωσή τους, γυρίζοντας τη χώρα στον μετεμφυλιακό ζόφο του κράτους της Δεξιάς.