Στις καλές εποχές, μη σταλινικές δηλαδή, της σοβιετικής Πράβδα, μπορεί να ήταν όλοι πιστοί στη γραμμή του κόμματος, αλλά έβαζαν και κάποιον να ψελλίσει κανένα ερωτηματικό, για ξεκάρφωμα. Δεν συνέβη το ίδιο στα χθεσινά «Νέα», με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα και τον Ανδρουλάκη. Ακολουθούν αποσπάσματα με τον τίτλο τους.
 
σελ. 2, Κύριο άρθρο. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ
 
Για πρώτη φορά, στον δείκτη της πρόθεσης ψήφου, το Κίνημα Αλλαγής πλησιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ σε απόσταση αναπνοής. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν πρόκειται για ενθουσιασμό της στιγμής για τον άγνωστο ακόμα Νίκο Ανδρουλάκη, το συμπέρασμα δεν παύει να είναι το ίδιο. Αυτή είναι η πιο σημαντική ευκαιρία της ελληνικής Κεντροαριστεράς να ανακαταλάβει τη θέση της στον πολιτικό χάρτη.
 
σελ. 2 Χορεύοντας για βροχή
 
Στην επιμονή του για εκλογές βλέπουμε τα όρια των γνωστικών και των πνευματικών δυνατοτήτων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ..Δεν έχει την παιδεία για να φαντασθεί μια κατάσταση διαφορετική από τη δική του. Σε τελευταία ανάλυση, το πρόβλημά του είναι η αμάθειά του.
 
σελ 4 «Θέλουν τον Πολάκη…»
 
Ο αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής ρωτήθηκε από δημοσιογράφους σχετικά με το αίτημα Τσίπρα για εκλογές και κράτησε αποστάσεις ασφαλείας λέγοντας ότι «o καθένας προσπαθεί να δώσει τον τόνο στην αντιπολίτευση, εμείς κάνουμε προγραμματική αντιπολίτευση», αλλά και όταν ρωτήθηκε για το αν είναι προνομιακός συνομιλητής του Μητσοτάκη απάντησε: «Τον κ. Μητσοτάκη τον βολεύει να έχει συνομιλητή τον ΣΥΡΙΖΑ με τον Πολάκη…».
 
σελ. 5 Ο Σεβάχ, ο Ζήκος και οι εκλογές
 
Ο σχεδόν τριπλασιασμός των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ, μέσα σε δέκα μέρες (!!), σε συνδυασμό με ένα πλαίσιο κινήσεων που θα γίνουν το επόμενο διάστημα, θα φέρει εκτός από εντυπωσιακά αποτελέσματα, το Κίνημα σε πορεία ολικής επαναφοράς!
 
σελ. 10 Προαναγγελία για μονομαχία διαρκείας
 
«Αν υπάρχει ένας πολιτικός στη χώρα που σήμερα θα είχε ουσιαστικό όφελος από τις εκλογές, αυτός δεν θα ήσασταν εσείς, αλλά εγώ», του είπε ο Μητσοτάκης ο οποίος, πάντως, δεν δίστασε να σχολιάσει ότι «θα ήταν πράγματι μεγάλος πειρασμός να προκήρυσσα σήμερα εκλογές, μόνο και μόνο για να δω τον πανικό στο βλέμμα σας…», καθώς σύμφωνα με τη δική του ανάγνωση, ο Τσίπρας ζήτησε εκλογές όχι διότι πιστεύει πως θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, αλλά διότι «γνωρίζει ότι όσο περνά ο χρόνος θα είστε τρίτο κόμμα», όπως ανέφερε ο Πρωθυπουργός, δίνοντας μια «αβάντα» στη νέα ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής.
 
σελ. 12 Καινούργια ελπίδα
 
Η εκλογή με μεγάλη πλειοψηφία ενός νέου και πολιτικά άφθαρτου προσώπου όπως ο Νίκος Ανδρουλάκης στην ηγεσία του τρίτου σε εκλογική δύναμη κόμματος δρομολογεί μια καινούργια ελπίδα για τη χώρα. Οι πρώτες μετεκλογικές δημοσκοπήσεις αφήνουν να εννοηθεί ότι η κοινωνία αρχίζει να ξανασκέφτεται τις βασικές πολιτικές της επιλογές, σε αντίθεση προς τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια, όπου το πολιτικό σκηνικό φαινόταν να είναι παγιωμένο.
 
σελ. 16 Non paper
 
Από εκεί που, επί δυόμισι χρόνια, προσπαθούσε – εντελώς αναποτελεσματικά – να μειώσει τη διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, αισθάνεται στο σβέρκο του την ανάσα του ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος δε κατάφερε να ενταχθεί στο bottom three της δημοφιλίας των πολιτικών αρχηγών, μαζί με τον Βαρουφάκη και τον Βελόπουλο.
Ετσι, ακολουθώντας, για άλλη μια φορά, το παράδειγμα του Τοτού, ζήτησε από τον Μητσοτάκη να παραιτηθεί.
 
 σελ. 17 ΣΥΡΙΖΑ έτοιμος να λεηλατηθεί
 
Αλλ’ εδώ που τα λέμε, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα και μοναδικό πράγμα: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να μετασχηματιστεί σε κανονικό κόμμα του δημοκρατικού τόξου. ,,Ακουσα τον Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Ο λόγος του ήταν τρομακτικά κενός.. Κάπως έτσι, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ως εξαιρετικά ανίσχυρος αρχηγός ενός κόμματος που φθίνει. Ενός χώρου που αδυνατεί να οργανωθεί ως δημοκρατική αντιπολίτευση, ενός χώρου έτοιμου να λεηλατηθεί.
 
σελ 17 Ανδρουλάκης: για αρχή, σωστός
 
Η επιλογή του νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη να οργανωθεί νέα καμπάνια από το κόμμα με την οποία θα προτρέπονται οι πολίτες να εμβολιαστούν είναι η πρώτη ουσιαστική πολιτική πρόταση του πολιτικού χώρου του εδώ και πολύ καιρό… Ο Ανδρουλάκης αρχίζει τη θητεία του στην ηγεσία του κόμματός του δείχνοντας πως κατανοεί ό,τι δεν έχει καταλάβει ο Αλέξης Τσίπρας: την αναγκαιότητα αυτών των συναινέσεων στα μεγάλα ζητήματα. Για αρχή, σωστός.
 
Μεσολαβούν μετά οι αθλητικές σελίδες, τα πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα (περιέργως στις οικονομικές σελίδες της εφημερίδας, δεν υπήρχε κάτι για τον Τσίπρα και τον Ανδρουλάκη) και η ..αντικειμενική επισκόπηση των εξελίξεων επιστρέφει:
 
σελ 62 Αυτή τη φορά θα έχει Υποψιασμένους
 
.. βγήκε πάλι από μέσα του εκείνο το τρυφερό παιδί που σκαρφάλωνε στα κάγκελα του σχολείου. .. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν σηκωθεί όρθιοι, χειροκροτούν, φωνάζουν, θυμίζουν κάπως τους Ινδιάνους πίσω από τον Τζερόνιμο. Την ξέρετε την εικόνα, ουρλιαχτά, τα άλογα στα δύο πόδια και κανένας πυροβολισμός.
 
σελ 64 Προς το Κέντρο
 
Από την άποψη αυτή, περισσότερο από την επιστροφή της Δεξιάς ή της Κεντροαριστεράς, η δυναμική εμφάνιση της Πεκρές(μετριοπαθής δεξιά στη Γαλλία-ΣΣ) και του Ανδρουλάκη μπορεί να υποδηλώνει το τέλος των εκβιαστικών διλημμάτων και την επιστροφή της πολιτικής.
 
σελ. 64 Βουντού
 
Αλλά τι να κάνουν κι αυτοί; Τώρα βγήκε ο Ανδρουλάκης, τώρα πρέπει κάτι να πουν. «Κάτσε τώρα που γυρίζει»…Δεν υπάρχει φυσικά αμφιβολία ότι έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν εκλογές. Κι ας κάνουν μετά βουντούυ μήπως τις γλιτώσουν.
 
Στην Πράβντα έβαζαν και κάποιον να ψιλοδιαφωνεί για να είναι πιο πιστευτή η προπαγάνδα. Ετσι χοντροκομμένα, απλώς δεν αποδίδει. Να οργανωθούμε παιδιά, που λέει και το ανέκδοτο.
 
ΥΓ. Και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει την αυτοκριτική του. Οι αρθρογράφοι της εφημερίδας, που επί υποψηφιότητας Λοβέρδου ανεβοκατέβαζαν τον Ν. Ανδρουλάκη άχρωμο, άοσμο και ανίκανο, θα μας εξηγήσουν που έκαναν λάθος;
 
Διαβάστε επίσης: Μήνυμα Μαρινάκη σε Ανδρουλάκη: Να τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ