Με νέο μακροσκελές άρθρο ο Ριζοσπάστης απάντησε στο άρθρο μου για το καλό τσιγαράκι: το “ξινό” μου χιούμορ και ο “μπόλικος και δοκιμασμένος αντικομμουνισμός μου” δεν μπορούν να κρύψουν το ύπουλο σχέδιο που απεργάζομαι. Την  νομιμοποίηση και την διάδοση των ναρκωτικών μέσα από την μεθοδική καλλιέργεια των συνειδήσεων και φυσικά το μαστούρωμα των αγροτών στα μπλόκα, για να ξεχάσουν την κυβερνητική πολιτική. 

Με την αρτηριοσκλήρωση, όπως και με την βλακεία, ματαιοπονείς, αν τα βάλεις. Σκέφτηκα λοιπόν, αντί για απάντηση, να μεταφράσω ένα άρθρο του Κόφι Ανάν που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Spiegel. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του πρώην γραμματέα του ΟΗΕ και μετά, το πόνημα- απάντηση του Ριζοσπάστη.

Ο Κόφι Ανάν για την ιατρική κάνναβη και την απαγόρευση των ναρκωτικών

Με βάση την εμπειρία μου, οι καλές δημόσιες πολιτικές χαράσσονται καλύτερα, έπειτα από μία ψύχραιμη ανάλυση για το αν έχουν επιτύχει στην πράξη ή όχι. Αντιθέτως, η πολιτική που βασίζεται σε κοινές παραδοχές  και διαδεδομένες εντυπώσεις μπορεί να αποτελέσει συνταγή για λανθασμένες ενέργειες και άστοχες παρεμβάσεις.              

Και αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας, πουθενά αλλού δεν γίνεται τόσο αισθητός, παρά στην διαμόρφωση των παγκόσμιων πολιτικών για τα ναρκωτικά, όπου πολύ συχνά υπερισχύουν τα συναισθήματα και η ιδεολογία, παρά η τεκμηρίωση.

Ας πάρουμε την περίπτωση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης. Εξετάζοντας προσεκτικά τα στοιχεία που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεραίνουμε ότι η νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης δεν οδήγησε, όπως ισχυρίζονται οι αντιτιθέμενοι σε αυτήν, σε αύξηση της χρήσης της από τους εφήβους. Αντιθέτως, σχεδόν τριπλασιάστηκε ο αριθμός των, οφειλόμενων σε υπερβολική δόση ηρωίνης, θανάτων στην Αμερική μεταξύ 2010 και 2013, παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία και οι αυστηρές ποινές παρέμειναν αμετάβλητες.

Φέτος, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών θα πραγματοποιήσει μία ειδική σύνοδο για τα ναρκωτικά, από τις 19 έως τις 21 Απριλίου, δίνοντας την ευκαιρία στον κόσμο να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Κι ενόσω πλησιάζουμε προς το ορόσημο αυτό, οφείλουμε να αναρωτηθούμε αν βρισκόμαστε στην σωστή πολιτική οδό. Ειδικότερα, πώς διαχειριζόμαστε αυτό που το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα  έχει  χαρακτηρίσει ως  «απρόβλεπτες συνέπειες» των πολιτικών της τελευταίας πεντηκονταετίας, οι οποίες συνετέλεσαν, μεταξύ άλλων, στην δημιουργία μιας τεράστιας διεθνούς εγκληματικής αγοράς περί τα ναρκωτικά, η οποία τροφοδοτεί την βία, την διαφθορά και την αστάθεια; Ας αναλογιστούμε τους 16.000 φόνους στο Μεξικό το 2013, πολλοί εκ των οποίων συνδέονται άμεσα με την διακίνηση ναρκωτικών.

Ένας πόλεμος εναντίον ανθρώπων

Παγκοσμίως, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών δεν έχει επιτύχει. Εκτιμάται ωστόσο, ότι παρότι διεθνώς, η επιβολή της απαγόρευσης στοιχίζει το λιγότερο 100 δισ. δολ. (90.7 δισ. ευρώ) τον χρόνο, υπάρχουν σήμερα περί τα  300 εκατομμύρια άτομα ανά την υφήλιο, που κάνουν χρήση ναρκωτικών, συμβάλλοντας σε μια παγκόσμια παράνομη αγορά, με ετήσιο κύκλο εργασιών 330 δισ. δολ., έτσι ώστε να αποτελεί σήμερα μια από τις μεγαλύτερες αγορές εμπορευμάτων στον κόσμο.

Η απαγόρευση είχε μικρό αντίκτυπο στην προμήθεια ή την ζήτηση ναρκωτικών. Όταν η εφαρμογή του νόμου επιτυγχάνει σε μία μεριά, η παραγωγή των ναρκωτικών απλώς μετακινείται σε μια άλλη περιοχή ή χώρα, η διακίνηση των ναρκωτικών γίνεται από άλλο δρόμο και οι χρήστες ναρκωτικών αλλάζουν ουσία. Το ίδιο συνέβη και με την απαγόρευση  των ναρκωτικών. Οι μελέτες έχουν επανειλημμένα αποτύχει να αποδείξουν την ύπαρξη σύνδεσης μεταξύ της αυστηρότητας που μπορεί να διέπει μια εθνική νομοθεσία και των επιπέδων χρήσης ναρκωτικών σε αυτήν. Η ευρεία ποινικοποίηση και η τιμωρία των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών, οι υπερπλήρεις φυλακές, σημαίνουν ότι ο πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών αποτελεί, κατά μείζονα βαθμό, πόλεμο εναντίον των χρηστών δηλαδή, εναντίον των ανθρώπων.

Η Αφρική αποτελεί θλιβερό παράδειγμα των προβλημάτων αυτών. Η Επιτροπή για τα ναρκωτικά της Δυτικής Αφρικής, που συνέστησε το Ίδρυμά μου, ανέφερε πέρυσι, ότι η περιοχή έχει καταστεί σήμερα όχι μόνο σημαντικό σημείο διέλευσης μεταξύ παραγωγών της Λατινικής Αμερικής και καταναλωτών της Ευρώπης, αλλά και μια περιοχή όπου έχει αυξηθεί η χρήση. Τα προερχόμενα από τα ναρκωτικά χρήματα και η εγκληματικότητα που συνδέεται με αυτά, ενισχύουν την διαφθορά και την βία. Σε σημείο, που η σταθερότητα των χωρών και της εν γένει περιοχής να τελούν υπό απειλή.

Πιστεύω ότι τα ναρκωτικά έχουν καταστρέψει πολλές ζωές, αλλά ότι οι εσφαλμένες κυβερνητικές πολιτικές έχουν καταστρέψει πολύ περισσότερες. Όλοι θέλουμε να προστατεύσουμε τις οικογένειές μας από το κακό που μπορούν να προκαλέσουν τα ναρκωτικά. Αν όμως τα παιδιά μας αναπτύξουν τυχόν πρόβλημα εθισμού, ασφαλώς και θα επιθυμούσαμε να τα αντιμετωπίζουν και περιθάλπουν ως ασθενείς που χρήζουν θεραπείας κι όχι ως σεσημασμένους κακοποιούς.

Να πάψει ο στιγματισμός και να αρχίσει η βοήθεια

Η τάση που επικρατεί σε πολλά σημεία του κόσμου να στιγματίζονται και φυλακίζονται οι χρήστες ουσιών, έχει αποτρέψει πολλούς από το να αναζητούν ιατρική θεραπεία. Σε ποιους άλλους τομείς της δημόσιας υγείας ποινικοποιούμε ασθενείς που έχουν ανάγκη βοήθειας; Τα δε κατασταλτικά μέτρα, έστειλαν πολλούς στην φυλακή, όπου χειροτέρεψε η χρήση που έκαναν στα ναρκωτικά.  Πλην του γεγονότος, ότι το ποινικό μητρώο ενός νεαρού ατόμου για μια ελάσσονα παράβαση περί ναρκωτικών, μπορεί να αποβεί πολύ μεγαλύτερη απειλή για την ευημερία του, απ’ό,τι η ευκαιριακή χρήση ουσιών.  
Αρχική πρόθεση της πολιτικής έναντι των ναρκωτικών, σύμφωνα με την Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά Φάρμακα, ήταν η προστασία της «υγείας και ευημερίας της ανθρωπότητας». Και σε αυτόν τον καίριο στόχο χρειάζεται να επικεντρώσουμε εκ νέου την διεθνή και εθνική πολιτική.

Τούτο, μας υποχρεώνει να προβούμε σε τέσσερα κρίσιμα βήματα.

Εν πρώτοις, πρέπει να αποποινικοποιηθεί η ατομική χρήση ουσιών. Η χρήση ναρκωτικών είναι επιβλαβής, αλλά  η μείωση των συνεπειών της είναι αποστολή του δημόσιου συστήματος υγείας και όχι των δικαστηρίων. Κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί δια της ενίσχυσης των υπηρεσιών θεραπείας, κυρίως στις χώρες μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων. Κατά δεύτερον, πρέπει να παραδεχθούμε ότι ένας κόσμος χωρίς ναρκωτικά αποτελεί αυταπάτη. Αντιθέτως, οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα ναρκωτικά θα προξενούν την μικρότερη δυνατή βλάβη. Και προγράμματα μείωσης των επιβλαβών συνεπειών, όπως η ανταλλαγή συρίγγων, δύνανται να συμβάλουν αποφασιστικά σε αυτό. Η Γερμανία είχε λάβει παρόμοια μέτρα σχετικά νωρίς και το επίπεδο των μολύνσεων HIV μεταξύ των χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών φτάνει σήμερα μετά βίας το 5 %, σε σύγκριση με το άνω του 40 % ποσοστό, που σημειώνεται σε χώρες που ανθίστανται σε αυτή την  πραγματιστική προσέγγιση.

Νόμιμη πώληση και θεραπευτική κάνναβη

Κατά τρίτον, πρέπει να επιδιώκουμε ρύθμιση και δημόσια εκπαίδευση παρά ολική κατάργηση των ναρκωτικών, κάτι που γνωρίζουμε ότι δεν θα λειτουργήσει. Τα μέτρα εξάλλου που ελήφθησαν με επιτυχία για την μείωση της κατανάλωσης καπνού (ενός πολύ ισχυρού κι επιζήμιου εθισμού), καταδεικνύουν το τι μπορεί να επιτευχθεί. Διότι οι κανονισμοί και η εκπαίδευση κι όχι η απειλή της φυλακής κατάφεραν να μειώσουν τον αριθμό των καπνιστών σε πολλές χώρες. Υψηλότεροι φόροι, περιορισμοί στην πώληση και αποτελεσματικές αντικαπνιστικές εκστρατείες απέδωσαν τα σωστά αποτελέσματα.

Η νόμιμη πώληση της κάνναβης είναι μια πραγματικότητα που ξεκίνησε όταν η Καλιφόρνια νομιμοποίησε την πώλησή της για ιατρική, θεραπευτική χρήση το 1996. Έκτοτε, 22 Πολιτείες των ΗΠΑ και ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη ακολούθησαν το παράδειγμά της. Άλλοι πάλι, προχώρησαν έτι περαιτέρω. Μια πρωτοβουλία των ψηφοφόρων που κέρδισε την πλειοψηφία σε δημοψήφισμα, οδήγησε το Κολοράντο στην νομιμοποίηση της πώλησης κάνναβης για ψυχαγωγική χρήση. Έτσι πέρυσι, το Κολοράντο συνέλεξε περί τα 135 εκατ. δολ. από φόρους και τέλη εκμετάλλευσης σχετιζόμενα με νόμιμες πωλήσεις κάνναβης. Άλλοι επέλεξαν λιγότερο εμπορικούς δρόμους. Οι Ισπανοί χρήστες των κοινωνικών λεσχών κάνναβης λ.χ., έχουν δικαίωμα να καλλιεργούν και να αγοράζουν κάνναβη μέσω μικρών, μη εμπορικών οργανισμών. Ενώ ο Καναδάς φαίνεται ότι θα γίνει η πρώτη χώρα του G7 που θα νομοθετήσει σχετικά με την πώληση της κάνναβης από του χρόνου.

Η νομοθετική ρύθμιση προστατεύει την υγεία

Οι αρχικές τάσεις μας δείχνουν ότι όπου νομιμοποιήθηκε η κάνναβη, δεν παρατηρήθηκε κανενός είδους έκρηξη στην χρήση ναρκωτικών ουσιών ή σε εγκλήματα που συνδέονται με αυτές. Η μαύρη αγορά συρρικνώθηκε και χιλιάδες νεαρά άτομα κατάφεραν έτσι να διατηρήσουν λευκό ποινικό μητρώο.  Ρυθμιζόμενη αγορά δεν σημαίνει ωστόσο και ελεύθερη αγορά. Ως εκ τούτου, χρειάζεται να σκεφτούμε προσεκτικά τι χρειάζεται ρύθμιση και τι όχι. Αν και ως επί το πλείστον, η χρήση της κάνναβης είναι περιστασιακή, λελογισμένη και δεν συνδέεται με σοβαρά προβλήματα, ακριβώς λόγω των δυνητικών κινδύνων που ενέχει, πρέπει να ρυθμίζεται νομοθετικά.

Και γι’αυτό, το τέταρτο και τελευταίο βήμα είναι να αναγνωριστεί ότι πρέπει να υπάρχει νομοθεσία για τα ναρκωτικά, ακριβώς επειδή είναι επικίνδυνα. Έχει έρθει η στιγμή να παραδεχτούμε, ότι οι ναρκωτικές ουσίες είναι απείρως πιο επικίνδυνες εάν τις αφήσουμε αποκλειστικά στα χέρια εγκληματιών που ουδεμία ανησυχία έχουν για θέματα υγείας και ασφάλειας. Η νομοθετική ρύθμιση προστατεύει την υγεία. Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν τι καταναλώνουν και να έχουν σαφείς πληροφορίες περί των κινδύνων για την υγεία τους και της ελαχιστοποίησης τους. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι σε θέση να ρυθμίζουν το καθεστώς των προμηθευτών και των καταστημάτων με βάση το πόσο μεγάλη βλάβη μπορεί να προξενήσει  μία ουσία. Οι πιο επικίνδυνες ναρκωτικές ουσίες δεν θα πρέπει ποτέ να είναι διαθέσιμες ελεύθερα, παρά μόνο με ιατρική συνταγογράφηση. Κι αυτό για καταγεγραμμένους, ως εξαρτώμενους, χρήστες, όπως συμβαίνει ήδη στην Ελβετία.  

Οδηγοί στην διαμόρφωση της πολιτικής για τα ναρκωτικά πρέπει να είναι η επιστημονική τεκμηρίωση και η μέριμνά μας για την υγεία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τούτο σημαίνει, ότι θα γίνει προσπάθεια να εξασφαλιστεί ότι λιγότεροι άνθρωποι θα πεθαίνουν από υπερβολική δόση, ενώ οι μικρο-παραβάτες του νόμου περί ναρκωτικών δεν θα καταλήγουν στην φυλακή, όπου το πρόβλημα του εθισμού τους θα επιδεινωθεί. Έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για μια εξυπνότερη προσέγγιση της πολιτικής για τα ναρκωτικά, η οποία θα βασίζεται στην επιδίωξη της υγείας.

Επίσης, έχει φτάσει η στιγμή και για τις χώρες, όπως η Γερμανία, που έχουν ήδη υιοθετήσει καλύτερες πολιτικές στο εσωτερικό, να  υποστηρίξουν σθεναρά την αλλαγή πολιτικής προς το καλύτερο, και στο εξωτερικό. Η δε ειδική σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για το παγκόσμιο ζήτημα των ναρκωτικών, θα αποτελούσε το κατάλληλο μέρος για να  γίνει ένα τέτοιο ξεκίνημα.
Σχετικάμε τον Κόφι Ανάν

REUTERS/ Berit Roald/ NTB Scanpix

Ο Κόφι Αννάν, 77 ετών, υπηρέτησε ως γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών από το 1997 έως το 2006. Το 2001 κέρδισε το βραβείο  Νόμπελ Ειρήνης. Σήμερα, ζει στην Γενεύη όπου διευθύνει το ομώνυμο ‘Ιδρυμα για έναν πιο ειρηνικό και ασφαλή κόσμο.

Ακόλουθεί το άρθρο του Ριζοσπάστη

«Ανέκδοτα» και επιβεβαιώσεις

Το ξινό του χιούμορ και τον μπόλικο αντικομμουνισμό του (δοκιμασμένος άλλωστε…) είπε να επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑίος ευρωβουλευτής Κούλογλου, για να απαντήσει σε σχόλιο του «Ριζοσπάστη» για την ημερίδα που διοργάνωσε στις Βρυξέλλες, για να προβάλει τη «βιομηχανική και φαρμακευτική κάνναβη ως ηγετικό παράγοντα της ανάπτυξης και της απασχόλησης».

Πέρα, πάντως, από ένα παραλήρημα για το… σύμφωνο συμβίωσης, το ρεμπέτικο, το δικτάτορα Μεταξά και τις ΗΠΑ με τις οποίες συντάσσεται – λέει – το «ιερατείο του Περισσού», με στόχο να αποδείξει τάχα πόσο «οπισθοδρομικές» είναι οι θέσεις του ΚΚΕ, μάλλον δεν κατάλαβε ότι απλά επιβεβαίωσε το σχόλιό μας, που έλεγε ότι «η κυβέρνησή του βάζει ταφόπλακα στη φτωχομεσαία αγροτιά κι ο Κούλογλου της ανοίγει… νέους παραγωγικούς ορίζοντες με την καλλιέργεια κάνναβης, πλασάροντας τη ναρκω-κουλτούρα και την έξυπνη νομιμοποίηση των “μαλακών” ναρκωτικών σαν παράγοντα ανάπτυξης. Εχοντας στο μυαλό του προφανώς και τους σχετικούς επιχειρηματικούς ομίλους που ορέγονται νέα πεδία κερδοφορίας».

***

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑίος ευρωβουλευτής;

Οτι«η κλωστική ή βιομηχανική κάνναβη έχει ελάχιστηπεριεκτικότητα από την ψυχοδραστική ουσία THC και δεν έχει καμία ευφορική ιδιότητα», ενώ φαντάζεται ότι λέμε ότι η κλωστική κάνναβη καπνίζεται. Γνωστές πονηριές δηλαδή, που επιβεβαιώνουν το σχόλιό μας περί προσπάθειας «έξυπνης» νομιμοποίησης των «μαλακών» ναρκωτικών. Και λέμε πονηριές γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών, όπου έχει γίνει, δεν ξεκινά μια ωραία μέρα από το πουθενά. Αντίθετα, το έδαφος προλειαίνεται πρώτα μεθοδικά και συστηματικά στις συνειδήσεις, καλλιεργώντας την ανοχή απέναντι στα ναρκωτικά, αξιοποιώντας και τις διάφορες τάχα «αθώες» μορφές και εκδοχές τους.

Το παράδειγμα πολλών χωρών της Ευρώπης, όπου η νομιμοποίηση ή η ευρεία ανοχή έφτασε στο σημείο σήμερα η κάνναβη να είναι η ουσία για την οποία πανευρωπαϊκά ζητούν θεραπεία το 80% όσων νέων κάτω των 20 έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, αφού προηγήθηκε μια ολόκληρη συστηματική δουλειά και επιχειρήματα, όπως αυτά που επικαλείται ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλωστε, οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα αλλά και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Ειδικά για την «κοινωνική αποδοχή» φροντίζουν και με τέτοια τερτίπια οι ομάδες τις οποίες επικαλείται ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που βέβαια δεν μιλάνε απλά για ρούχα από κάνναβη, αλλά έχουν ξεκάθαρο στόχο το διαχωρισμό των δήθεν «μαλακών» από τα «σκληρά» ναρκωτικά και τη νομιμοποίηση του χασίς, ενώ αποτελούν τους στυλοβάτες των φιεστών της ναρκω-κουλτούρας που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα με αίτημα την αποποινικοποίηση.

Εξάλλου, το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι ζήτημα περιεκτικότητάς τους, αλλά κοινωνικό φαινόμενο συνυφασμένο με το σύστημα που υπερασπίζονται ο Κούλογλου και οι συν αυτώ. Αυτό παλεύουν να κρύψουν και να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις, καλλιεργώντας και με επιχειρήματα – τύπου ανέκδοτο – την ανοχή απέναντι στα ναρκωτικά και τη ναρκω-κουλτούρα.
Κατά τ’ άλλα, ο Κούλογλου επιβεβαιώνει το σχόλιό μας, για τους επιχειρηματικούς ομίλους που ορέγονται νέα πεδία κερδοφορίας, αλλά και για τα ψευτοεπιχειρήματα προς αγρότες και ανέργους που τσακίζει η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, ότι έτσι θα «ανοίξουν δουλειές», αφού ακριβώς μιλάει για μια «αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών (βάμβακος, αραβόσιτου κ.λπ.), ιδιαίτερα ενόψει του 2019, που θα σταματήσει το καθεστώς των συνδεδεμένων ενισχύσεων και η επιδότηση ανά κιλό στο βαμβάκι» και για τη «φαρμακευτική κάνναβη (που) είναι από τις πιο αναπτυσσόμενες βιομηχανίες στις ΗΠΑ».

***

Εκείνο, όμως, που φαίνεται ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτα, είναι ότι τον πόλεμο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά κάθε άλλο παρά «ξέμεινε να δίνει μόνο του το ΚΚΕ». Αντίθετα, τον δίνει μαζί με δεκάδες δήμους, Εργατικά Κέντρα, σωματεία, Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων, φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους και συλλογικότητες.
Οπως βέβαια και με τους ανθρώπους από τα «στεγνά» προγράμματα που δίνουν καθημερινά τη δύσκολη μάχη και γι’ αυτό είναι χωρίς περιστροφές και «ναι μεν, αλλά» ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Οπως π.χ. το ΚΕΘΕΑ, που με επιστημονική του παρέμβαση πέρυσι, σχολιάζοντας την προπαγάνδα των ομάδων αυτών περί «ιατρικής χρήσης της κάνναβης», απαντούσε ότι «δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τη νομιμοποίηση της ουσίας».

Αλλά και οι εργαζόμενοι που αντικείμενο της δουλειάς τους είναι η πρόληψη – απεξάρτηση – επανένταξη και συγκεκριμένα ο Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και Εργαζόμενοι του «18 ΑΝΩ», που είχαν επισημάνει για το ίδιο θέμα: «Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε όχι την απελευθέρωση κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας, αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης ουσίας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης, της διάθεσης για ζωή, των δυνατοτήτων αναζήτησης νέων οριζόντων χειραφέτησης. Αυτή την ουσία, που δικαιούται να έχει ή να ξανα-ανακαλύψει κάθε μέλος της κοινωνίας μας, κάθε εξαρτημένος άνθρωπος, σε πείσμα των ανελεύθερων, ατομικιστικών καιρών».

Φαίνεται κι όλοι αυτοί στο θολό μυαλό του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ… ξέμειναν.

Περισσότερες πληροφορίες στο stelioskouloglou.gr
Twitter: @stelioskoul
www.facebook.com/stelioskouloglou