Για απόπειρα πραξικοπήματος δηλαδή ανατροπής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ κάνει λόγο ο Στέλιος Κούλογλου. Η αναφορά είναι σοβαρότατη και δεν ακούγεται καθόλου ως αποκύημα φαντασίας. Στην ευρωζώνη της χάλκευσης νεοαποικιακών δεσμών η επιβολή ή έστω η προώθηση αλλαγής κυβερνήσεων εν μέσω κρίσης έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν και στην Ελλάδα και αλλού.

Ads

Πράγματι οι συγκεκριμένοι κύκλοι- οι διάφορες εκδοχές αντιδραστικής δεξιάς, επιχειρηματικοί κύκλοι, Γερμανία και μερίδες του μεγάλου διεθνούς κεφαλαίου- θέλουν να λυώσουν την κυβέρνηση και να την ανατρέψουν. Ενώ όμως αυτό το σχέδιο έχει τεθεί σε κίνηση, η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν ιδανικός αυτόχειρας βυθιζόμενη σε αυτό που θα μπορούσαμε παρά τις προφανείς δυσαναλογίες να περιγράψουμε ως το σύνδρομο Κερένσκι.

Η κυβέρνηση εκλέγεται και απολαμβάνει πρωτοφανούς δημοφιλίας. Έχει μαζί της το λαό που απαιτεί έξοδο από τη μνημονιακή πολιτική και δείχνει διατεθειμένος για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα για ρήξεις που θα υλοποιήσουν αυτήν του την απαίτηση και ανάγκη.

Η κυβέρνηση όμως αντί να αξιοποιήσει το φρόνημα του λαού προκειμένου να καταθέσει ένα εναλλακτικό σχέδιο που να δίδει έμφαση στην παραγωγική και στην κοινωνική ανασυγκρότηση, στις νέες δουλειές, στην αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και το οποίο άρα θα εμπεριέχει έστω την πιθανότητα εξόδου από την ευρωζώνη χάνει χρόνο με διάφορες μανούβρες και με επικοινωνιακούς τακτικισμούς: ξεκινά μια στρεβλή συζήτηση για το χρέος και την παίρνει πίσω.

Ads

Υπογράφει συνέχιση των μνημονίων και της τρόικας και έπειτα το αρνείται. Υποχωρεί στις πιέσεις έξω και έπειτα γυρίζει μέσα και δείχνει να προσπαθεί να υλοποιήσει το πρόγραμμά της ενώ έχει ήδη αποδεχθεί ότι δε θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες.

Συμπεριφέρεται με μια τυπική κεντριστική γραμμή εν μέσω οξύτατης κρίσης, η οποία λόγω της πολιτικής απόφασης του εξουσιαστικού κέντρου της Ευρωζώνης να μην επιτρέψει την ελάχιστη παρέκκλιση από τη νεοαποικιακή στρατηγική του μπορεί να λάβει το χαρακτήρα μιας εσωτερικής πιστωτικής ασφυξίας και στάσης πληρωμών. Αυτή η γραμμή εφόσον συνεχιστεί θα ωθήσει την κυβέρνηση αφενός στη σταδιακή αποξένωση από το λαϊκό παράγοντα που θα βλέπει την κρίση να εμμένει, αφετέρου στη συντριβή από τον ξένο παράγοντα που διαπιστώνει ότι μπορεί να σύρει την κυβέρνηση στις απαιτήσεις του. Έτσι το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης θα πετύχει με χαρακτηριστική ευκολία. Το σύνδρομο ή αλλιώς το φάντασμα του Κερένσκι στοιχειώνει το Μαξίμου.

Ο ρόλος των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών, των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων και πολιτών είναι από τη μια να αντιταχθούν στην προσπάθεια επαναφοράς μιας κυβέρνησης υπαλλήλων του ξένου παράγοντα και ολοσχερούς επανά- επιβολής της μνημονιακής πολιτικής. Όχι όμως κλείνοντας τα μάτια στις κυβερνητικές παλινωδίες αλλά αντίθετα απαιτώντας και προωθώντας μια πολιτική ρήξης με τη νεοαποικιακή εξάρτηση.

Σήμερα το φρόνημα του λαού δεν πρέπει να υποχωρήσει στον αμυντικό τακτικισμό αλλά στην ετοιμότητα και στην αποφασιστικότητα για έξοδο από την ευρωζώνη και για δημοκρατικό σχεδιασμό που θα βγάζει το λαό από την κρίση. Και για να υλοποιηθεί αυτή η ανάγκη απαιτείται η ωρίμανση κυριολεκτικά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από ημερολογιακής άποψης των εμπλεκομένων δυνάμεων.

Με άλλα λόγια η μέχρι σήμερα ασκουμένη κυβερνητική πολιτική δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ: το ζήτημα είναι αν θα ανατραπεί προς τα δεξιά ή αν θα αναβαθμιστεί σε μια γνήσια λαϊκό- απελευθερωτική στρατηγική.