Τον τελευταίο καιρό και ιδίως μετά τη διάθεση 11 εκατομμυρίων Ευρώ σε δημοσιογράφους και ΜΜΕ για την υποστήριξη της κυβερνητικής προπαγάνδας, στον χορό του λιβανίσματος της κυβέρνησης και της θριαμβολογίας για την… εξαιρετική επίδοση της χώρας μας στο ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας, μπήκαν εκτός από τα ελληνικά και ορισμένα διεθνή ΜΜΕ.

Τα οποία ομοφώνως συγχαίρουν καθημερινά την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τον… θρίαμβο που κατήγαγε, μόνη αυτή στον κόσμο, όπως λένε, να νικήσει τη μεγάλη εξάπλωση του COVID – 19.
Μέχρι και δήλωση του Bill Gates υπέρ της Ελλάδας εξασφάλισαν, ώσπου αποδείχθηκε ότι ήταν κατασκευασμένη.

Αφού είναι γνωστό ότι αν πληρωθούν τα κανάλια, μέχρι και τον Τραμπ μπορούν να παρουσιάσουν σαν… ευγενή και μορφωμένο.

Η βασική πηγή των διθυράμβων είναι η άστοχη σύγκριση της Ελλάδας με την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τις λοιπές προηγμένες αναπτυξιακά και οικονομικά χώρες της Ευρώπης, οι οποίες ακριβώς εξ αιτίας της μεγάλης ανάπτυξης που παρουσιάζουν στους τομείς του εμπορίου, των μεταφορών και του τουρισμού και ιδίως εξ αφορμής των στενών οικονομικών σχέσεων με τις Ασιατικές χώρες από τις οποίες ξεκίνησε η εξάπλωση της πανδημίας, με τις οποίες τα μεγάλα διεθνή αεροδρόμια που αυτές οι χώρες διαθέτουν βρίσκονται σε καθημερινή σύνδεση, επλήγησαν νωρίς και σε μεγάλη έκταση από τον κορωνοϊό.
 
Με αποτέλεσμα μέχρι τον Μάρτιο, οπότε η υψηλή μεταδοτικότητα της πανδημίας ανάγκασε τον ΠΟΥ να εκδώσει τη σχετική οδηγία για λήψη αυστηρών μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, στην οποία προσαρμόστηκαν πλέον όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, η εξάπλωση της πανδημίας να έχει ξεφύγει από τον έλεγχο.

Θεωρώντας, λοιπόν, η κυβερνητική προπαγάνδα τους μεγάλους αριθμούς κρουσμάτων και θανάτων στις χώρες της Δ. Ευρώπης ως μέτρο σύγκρισης για την Ελλάδα και κυρίως εκμεταλλευόμενη τον εδώ φόβο μήπως μας συμβούν και εμάς τα ίδια, αποδίδουν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τις καλύτερες, συγκριτικά, επιδόσεις που είχε η χώρα μας, παρουσιάζοντάς την ως πολύ ασφαλή υγειονομικά, προς μεγάλη ικανοποίηση των τρομοκρατημένων Ελλήνων.

Μια περισσότερο συγκρατημένη και αντικειμενική παρουσίαση του θέματος, θα απαιτούσε να συγκρινόμαστε με χώρες της δικής μας γεωγραφικής περιοχής, των Βαλκανίων και της Α. Ευρώπης, οι οποίες επειδή διαθέτουν παρόμοια αναπτυξιακά χαρακτηριστικά με τα δικά μας, έχουν και αντίστοιχο με εμάς ιστορικό καθυστερημένης και μικρότερης έκτασης εξάπλωσης της πανδημίας και γι’ αυτό και συγκρίσιμους με την Ελλάδα αριθμούς κρουσμάτων και θυμάτων.

Σε κάθε περίπτωση, ευτυχώς που υπάρχουν και οι διεθνείς οργανισμοί που επιμένουν, σε πείσμα της προπαγάνδας, να παρουσιάζουν τα στοιχεία της επίδοσης των κρατών με τρόπο αντικειμενικό, ώστε να μαθαίνουμε από κάπου την αλήθεια.

Ένας τέτοιο think tank, το Deep Knowledge Group του Λονδίνου, επεξεργάστηκε δεδομένα και στοιχεία από πολλές χώρες ανά τον κόσμο, τα αξιολόγησε και παρουσίασε τη διεθνή κατάταξη των κρατών, ως προς την ασφάλεια που παρέχουν στον τομέα της διαχείρισης της πανδημίας.

Το ζήτημα της ασφάλειας που μια χώρα παρέχει σε μια υγειονομική κρίση μιας υψηλά μεταδιδόμενης πανδημίας, είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που εμπλέκει παραμέτρους που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες μετάδοσης της νόσου και τους θανάτους που προκαλεί, την περίθαλψη, την υγειονομική φροντίδα και την ετοιμότητα που το σύστημα υγείας διαθέτει, αλλά και την αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής διαχείρισης, την αποδοτικότητα των περιοριστικών μέτρων και την όλη παρακολούθηση και τον έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας.

Στη συγκεκριμένη κατάταξη χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 24 παράμετροι αξιολόγησης της πολιτικής 40 κρατών, οι οποίες ταξινομήθηκαν σε 4 βασικές κατηγορίες, οι οποίες είναι:

1. Η αποδοτικότητα των περιοριστικών μέτρων που εφαρμόστηκαν
2. Η αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής διαχείρισης
3. Η παρακολούθηση και καταγραφή της εξάπλωσης της πανδημίας και
4. Η ετοιμότητα του συστήματος υγείας να ανταποκριθεί σε επείγουσες ανάγκες θεραπείας.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτούς τους δείκτες, η Ελλάδα κατατάσσεται ως προς την ασφαλή διαχείριση της πανδημίας στην 30η θέση σε ολόκληρο τον κόσμο, με πρώτο το Ισραήλ και δεύτερη τη Γερμανία.

Σε ό,τι αφορά στην Ευρώπη, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 15η θέση, ανάμεσα σε 33 χώρες, με πρώτες τη Γερμανία, την Ελβετία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Δανία.

Οι κύριες αιτίες για τη χαμηλή κατάταξη της χώρας μας είναι:

• ο εξαιρετικά χαμηλός βαθμός καταγραφής και παρακολούθησης της εξάπλωσης της νόσου στη χώρα μας, σύμφωνα με τον οποίο καταλαμβάνουμε την 66η θέση διεθνώς με μόλις 3.583 διαγνωστικά τεστ ανά εκατομμύριο κατοίκους,
• η ανεπαρκής στελέχωση, ο ελλειμματικός εξοπλισμός και η χαμηλή ετοιμότητα του συστήματος υγείας μας, με τον ΕΟΔΥ να αναγκάζεται, προκειμένου το σύστημα να μπορεί να ανταποκριθεί, να ακολουθήσει μια πολιτική νοσηλείας μόνο των ασθενών που εμφανίζουν βαριά συμπτώματα της νόσου, με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να πεθαίνουν σπίτι χωρίς καν να έχουν διαγνωστεί,
• η καθυστέρηση και οι παλινωδίες στην απαγόρευση της συνάθροισης κόσμου στις εκκλησίες και σε άλλους μαζικούς χώρους.

Η κατάταξη αυτή μας προσγειώνει στην πραγματικότητα, καθώς σε αντίθεση με ό,τι παρουσιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα, δεν είναι ούτε για συγχαρητήρια, ούτε και για πανηγυρισμούς.
Το γεγονός ότι χτες τα ελληνικά κανάλια, αντί να μεταδίδουν αυτή την αντικειμενική και πολύ ενημερωτική ταξινόμηση της επίδοσης των κρατών ως προς την ανταπόκρισή τους στην πανδημία, παρουσιάζοντας την αναμενόμενη μέτρια κατάταξη της Ελλάδας, έδειχναν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που αποθεώνει την κυβέρνηση, λες και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί σε εντελώς τυχαία περιστατικά…

* Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία»