Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού στο δέντρο τόσο περισσότερο φαίνεται ο ποπός της, λέει ο λαός και δεν έχει άδικο. Το γνωμικό, βγαλμένο από τη ζωή, ισχύει σε πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων σε πολλά επίπεδα της καθημερινότητας τους. Αυτή η καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου αν την αθροίσουμε κάνει μια πραγματικότητα. Αυτή η πραγματικότητα είναι αυτή που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Μια χαοτική πραγματικότητα.

Ο ποπός όμως της μαϊμούς, είναι ακόμα πιο έντονα γυμνός, όταν αναφερόμαστε σε πολιτικούς. Εκεί η γύμνια φαίνεται περισσότερο καθώς αυτοί αναρριχούνται σε πολλά και διαφορετικά κλαδιά του δέντρου της πραγματικότητας. Στο κλαδί της πολιτικής, της οικονομίας, της διπλωματίας, του πολιτισμού, της εξωτερικής πολιτικής, της δημόσιας διακυβέρνησης και σε κάμποσα ακόμα κλαδιά του δέντρου που λέγεται πραγματικότητα-κοινωνία.

Τί έπαθαν λοιπόν οι πολιτικοί μας; Διπλή καταστροφή: ανέβηκαν πάνω στο δέντρο (κοινωνία) αναρριχήθηκαν στα κλαδιά του απροετοίμαστοι, ανερμάτιστοι, ανεπάγγελτοι, ξύλινοι, φάνηκε η γύμνια τους αλλά και έχασαν την επαφή με το δέντρο-κοινωνία. Παρακολουθούμε διαχρονικά τις παλινωδίες των πολιτικών και των Υπουργών ακόμα και στη θέσπιση κάτι βασικού για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας: του φορολογικού συστήματος. Ούτε σε αυτό δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν μια στρατηγική συνεκτική σχέση συνέχειας στο ελληνικό κράτος.

Ακόμα και τώρα που οι κυβερνώντες προσπαθούν να διαμορφώσουν τα ισοδύναμα για τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση δεν μπορούν, δεν ξέρουν, δεν το έχουν ρε παιδί μου. Γράφουν, σβήνουν, ρίχνουν διαρροές στα ΜΜΕ, τις μαζεύουν, βγάζουν τον Φίλη να πετάξει τη φλούδα, βλέπουν αντιδράσεις, ξανασχεδιάζουν. Μπάχαλο. Ένα απίστευτο μπάχαλο.

Στη ΝΔ, δείτε τους τέσσερις υποψήφιους. Εδώ η Ελλάδα χάνεται και το καράβι βουλιάζει πηγαίνοντας φουλ στη δραχμή, εκείνοι εκλέγουν Πρόεδρο. Ανύπαρκτοι αντιπολιτευτικά πάνε σε εκλογή, χωρίς να έχει προηγηθεί Συνέδριο. Αλλά άστο αυτό. Θα το ξαναπώ: εδώ ο κόσμος χάνεται οι βαρκούλες της ΝΔ αρμενίζουν, για να μην γράψω κάτι πιο χοντρό. Καλοί μου άνθρωποι, πάτε σε εκλογή χωρίς να έχει προηγηθεί Συνέδριο, χωρίς να έχετε ακούσει την Κοινωνία. Σας έχει γυρίσει την πλάτη ο κόσμος και εσείς δεν καταλαβαίνετε, δεν ακούτε, δεν ενδιαφέρεστε, δεν σας νοιάζει.
Δυστυχώς, το έχω ξαναγράψει και όσο περνάνε τα χρόνια το πιστεύω ολοένα και περισσότερο: έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Αλλά θα το πάω και ένα βήμα παραπάνω: έχουμε πολιτικούς που εκμεταλλεύονται την ψήφο του πολίτη, που παίζουν παιχνίδι στις πλάτες του λαού όντας οι ίδιοι ανίκανοι και επικίνδυνοι. Και όχι μόνο ανίκανοι αλλά και κλέφτες και χαμόγια και διαπλεκόμενοι, μέχρι το κόκαλο. Μην μου πείτε ότι δεν θυμάστε κανέναν με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Πολιτικοί, λοιπόν, που έχασαν την επαφή με την κοινωνία γιατί δεν τους ενδιέφερε η κοινωνία, εκτός όλων των παραπάνω. Και ούτε τους ενδιαφέρει. Όψιμα αντιδρούν για να προκαλέσουν το θυμικό του πολίτη και άρα τη συμπάθεια εντέλει. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι άξιοι να διοικήσουν ούτε ένα περίπτερο που είπε κάποτε και ο Δ. Αβραμόπουλος. Εγώ θα έλεγα, ότι δεν είναι άξιοι ούτε για θυρωροί μονοκατοικίας. Το περίπτερο είναι επιχείρηση και μάλιστα σοβαρή.

Ευελπιστώ κάποια στιγμή, να δω άξιους ανθρώπους που σέβονται το σώμα του δέντρου και έχουν μοχθήσει για αυτό και πονάνε καθημερινά για την επιβίωση, να μπουν στην ελληνική Βουλή και να βάλουν ένα φρένο στον απίστευτο κατήφορο. Συναντώ αυτούς τους ανθρώπους καθημερινά. Ελπίζω να τους συναντήσω και σε νέα κινήματα και κόμματα.

* Ο Γιώργος Καπελλάρης είναι Επικοινωνιολόγος – Σύμβουλος επικοινωνίας στη 4dm Business Consultants