Ας μην παριστάνουν
εκ των υστέρων
τους έξυπνους
οι ευφυολόγοι αναλυτές.
Μιχ. Μοδινός, Τελευταία έξοδος Στυμφαλία
 

Όλοι επικαλούνται «καθαρές λύσεις» αλλά ο τρόπος που χειρίζονται τις συνταγματικές και δημοκρατικές διαδικασίες μάλλον θολώνουν το τοπίο.

Ερωτήματα κρίσης ουσίας:

• Η κόψη του ξυραφιού της συγκυρίας ταυτίζεται με την κόψη του σπαθιού της απ-αλλαγής από τη μεταπολιτευτική μας αφασία;
• Οι μοιραίες χαμηλές πτήσεις της ελληνικής οικονομίας ταυτίζονται με τη συνωμοσία της δραχμής ή με το καταναλωτικό και ανομικό μοντέλο «ανάπτυξης»;
• Η κρίση του κοινοβουλευτισμού ταυτίζεται με την ανάγκη αλλαγής Πολιτεύματος (με διολίσθηση ή με Συνταγματική Αναθεώρηση) κι όχι με τα πελατειακά δίκτυα κοινής ενοχής (πολιτών – πολιτικών);
• Ο εγκλωβισμός στα γενικευμένα απ-ενοχοποιητικά σύνδρομα ταυτίζεται με τη δοξολόγηση της (δήθεν ανατρεπτικής) βίας;

Οι περισσότεροι μιλάνε για το Τέλος της Εποχής αποφεύγοντας να εξειδικεύσουν σε ποια Εποχή αναφέρονται, ποια Εποχή εύχονται να έρθει και – κυρίως – πώς εντάσσονται οι Εποχικοί Πολιτικοί ή Πολίτες στα δεδομένα αυτής της Νέας Τάξης Πραγμάτων (και Ανθρώπων).

Στην επόμενη (αν υπάρξει) φάση της Μετα-μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας μας ρόλο θα παίξουν όσοι αρνήθηκαν (κι εξακολουθούν να αρνούνται) το μοντέλο του «πολιτικού παντο-πωλείου» κι έχουν αποφασίσει να κινούνται στο φως, με συνέπεια, σταθερότητα και ειλικρίνεια.
 
Υ. Γ.1: Η Αριστερά μέχρι σήμερα μετρούσε νεκρούς (αγωνιστές) και (ανεξήγητες) ιστορικές ήττες.

Τώρα βιώνει τη στιγμή της Μεγάλης Χίμαιρας, το momentum της ηθικής/πολιτικής δικαίωσης τόσων και τόσων γενεών. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα κάνει πάλι το λάθος βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση.
 
Υ. Γ.2: Η ΔΗΜΑΡ, ως μικροπαντοπωλείο της γειτονιάς, ξεπούλησε τα πάντα σε φτηνές τιμές. Τώρα το μόνο που ελπίζει είναι να την εξ-αγοράσει ένα super market. Αυτό κι αν είναι η «υπεραξία» της Ανανεωτικής Αριστεράς!!
 
* Καθηγητής Γιάννης Πανούσης, Βουλευτής ΔΗΜΑΡ