Κοντά στο τέλος της χρονιάς, και επειδή οι αναδρομές συνηθίζονται, προτείνω να γυρίσουμε τα ρολόγια τρία χρόνια πίσω, για να ξαναδούμε τις σκηνές εκείνου του ανεπανάληπτου έργου που καταγράφει τις τελευταίες μέρες της κυβέρνησης Σαμαρά. Προ ημερών, άλλωστε, ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, θέλοντας να αναθερμάνει τις μνήμες μας, δήλωσε από του βήματος του συνεδρίου της ΝΔ ότι την κυβέρνησή του δεν την «ανέτρεψαν οι ξένοι», αλλά ένα σύνολο εγχώριων πολιτικών δυνάμεων με τη συνδρομή του Φώτη Κουβέλη. Κρατήστε το όνομα, γιατί θα το ξαναβρούμε παρακάτω.

Ads

Η τρέχουσα φιλολογία θέλει την κυβέρνηση εκείνης της εποχής να αναπαύεται στις δάφνες του success story και τη χώρα να βρίσκεται με το ένα πόδι έξω από το μνημόνιο. Η αλήθεια, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι ελαφρώς διαφορετική: η κυβέρνηση Σαμαρά, κουβαλώντας έναν καλοκαιρινό ανασχηματισμό που επανέφερε στο προσκήνιο οπλαρχηγούς της βαθιάς Δεξιάς, εγκλωβίστηκε στη δίνη παραλυτικών ισορροπιών και, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, ενεπλάκη σε έναν οκτάμηνο κύκλο ατέρμονων συζητήσεων με τους δανειστές για την αξιολόγηση, που δεν έκλεισε ποτέ. Παρά τα χαριτωμένα που ιστορούνται περί του γνωστού mail Χαρδούβελη, και τα οποία χρησιμοποιούνται για να περιγραφούν οι οικονομικές επιδόσεις της εποχής, το ακριβές είναι ότι το περίφημο mail επεστράφη ως αγνώστου παραλήπτη, αφού στις Βρυξέλλες δεν ήθελαν ούτε να το ανοίξουν. Τέτοιο success…

Αλλά ας πάμε παρακάτω: όπως θυμούνται οι περισσότεροι -μόνο οι αγιογράφοι και οι πρωταγωνιστές της κυβέρνησης Σαμαρά φαίνεται πως το έχουν λησμονήσει-, τον Μάρτιο του 2015 έληγε η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. Προ των προβλημάτων που είχαν δημιουργηθεί -και όχι, φυσικά, της εθνικής ανατάσεως που σκορπούσε στις μάζες το success story-, η κυβέρνηση επιτάχυνε τις διαδικασίες και έφερε την προεδρική εκλογή τέσσερις μήνες νωρίτερα, αν και γνώριζε ότι δεν της βγαίνουν τα κουκιά. Αδυνατώντας, λοιπόν, να εκλέξει Πρόεδρο, οδηγήθηκε στις κάλπες τον Ιανουάριο του 2015 με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αυτή είναι και η μόνη αλήθεια: την κυβέρνηση Σαμαρά δεν την έριξαν ούτε οι ξένοι ούτε οι ντόπιοι. Απέδρασε μόνη της, συνειδητοποιώντας ότι κάθε επιπλέον μέρα παραμονής στην εξουσία φούσκωνε τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ.

Ads

Για να είμαστε δίκαιοι, ωστόσο, ο Αντώνης Σαμαράς λέει και μια αλήθεια: πράγματι, για να θυμηθούμε και τον Αδωνι, στο τέλος «της καλύτερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος» συνέβαλε ουσιαστικά ο Κουβέλης, που αρνήθηκε να οδηγήσει τους εννιά βουλευτές που διέθετε το κόμμα του στο μπλοκ της προεδρικής πλειοψηφίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός, ωστόσο, λέει τη μισή αλήθεια. Ο Κουβέλης ούτε τον αιφνιδίασε ούτε τον παραπλάνησε ούτε υπέγραψε «κρυφό συμβόλαιο» με τον Τσίπρα, όπως επέμεναν τα πιο δραστήρια παπαγαλάκια εκείνης της εποχής. Αρνήθηκε να συναινέσει στην παράταση της ζωής της κυβέρνησης Σαμαρά, για λόγους που είχε περιγράψει ο ίδιος και το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ από τον Σεπτέμβριο κιόλας του 2014.

Για τους ίδιους λόγους, άλλωστε, ο Κουβέλης είχε αρνηθεί την πρόταση να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, άρνηση που εξελήφθη από το τότε κομματικό και μιντιακό σύστημα περίπου ως «ανάποδη αποστασία» και τον κατέστησε, έκτοτε, αγαπημένο στόχο όσων δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν ποτέ με την ιδέα αποχωρισμού της εξουσίας.Μέρες αγάπης, ας τα θυμόμαστε… Χρόνια πολλά σε όλους.

Πηγή: Νέα Σελίδα