Το θέμα της χρήσης και της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών είναι τόσο σοβαρό που θα όφειλε να μας κάνει όλους λίγο πιο προσεκτικούς. Αντιθέτως όμως, μιας και είναι θέμα βολικό για πολιτική εκμετάλλευση, άναρθρες κραυγές δείχνουν να πρωτοστατούν αντί του προβληματισμού, της μελέτης και της εκπόνησης σοβαρών σχεδίων.

Ads

Αιχμή του δόρατος στο δημόσιο διάλογο γύρω από την κάνναβη το τελευταίο διάστημα αποτελεί η άποψη ότι «τα παιδιά μας κινδυνεύουν από τη ναρκω-κουλτούρα». Ακλόνητο επιχείρημα αυτής της λογικής, -που «κινηματικά» εκπορεύεται από το ΚΚΕ ενώ ιδεολογικά βρίσκει συμπαραστάτες στα πλέον σκοτεινά και συντηρητικά τμήματα του πολιτικού κόσμου- αποτελεί η επωδός «όπου έγινε η συζήτηση για τη φαρμακευτική  κάνναβη, η χρήση της στις νεαρές ηλικίες αυξήθηκε».

Σε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης γενικώς κι αορίστως μπορεί κανείς να σεβαστεί την άποψη του άλλου και να περιμένει το πλήρωμα του χρόνου να αποδείξει ποιός υπήρξε ο ανόητος και ποιός ο  σοφός. Όταν όμως τα «επιχειρήματα» κάθε αντιπαράθεσης διεκδικούν και επιστημονικό μανδύα, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα, διαμορφώνουν κουλτούρα και πρακτική που αφήνει το στίγμα της βαρύ στον κοινωνικό ιστό.

Πρόσφατα είχαμε και σύμπλευση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών με το ΚΕΘΕΑ και τον, συνήθως μετρημένο στις κουβέντες του, ΟΚΑΝΑ γύρω από το θέμα της κάνναβης. Ακόμη και σχετικά νηφάλια Μέσα Ενημέρωσης λοιπόν μεταφέροντας την κοινή ανακοίνωση των παραπάνω φορέων μας έκαναν κοινωνούς της άποψης «Όχι» στη φαρμακευτική κάνναβη από ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ και ΙΣΑ.

Ads

Πως θα ακούγονταν άραγε το σύνθημα Όχι στη φαρμακευτική χρήση της μορφίνης, όχι στη ναρκω-κουλτούρα;

Πως να αισθάνονταν άραγε ένας ασθενής που οι γιατροί του χορηγούν μορφίνη για να αντιμετωπίσει αφόρητους πόνους, αν από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα τον αποκαλούσαν ναρκομανή; Κι αν διάβαζε σε πηχυαίους τίτλους «Όχι στη φαρμακευτική χρήση της μορφίνης, όχι στη ναρκω-κουλτούρα»; Ο ρατσισμός εκεί θα ήταν αυταπόδεικτος και καταδικαστέος…

Με ηθικούς όρους μπορεί κανείς πολλά να πει. Τι γίνεται όμως με τα ίδια τα στοιχεία; Από που ακριβώς βρήκαν οι επιστήμονες ιατροί τα στοιχεία στα οποία αναφέρονται στις δημόσιες δηλώσεις τους;

Ο πλέον αρμόδιος και αναγνωρισμένος φορέας σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο για να μας μιλήσει για το θέμα είναι το European Monitoring Center for Drugs and Drug Addiction (EMCDDA)

O Oργανισμός στην έκθεσή του για το 2017 (την οποία μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε από  εδώ) δεν  αναφέρει τίποτε που να συνάδει με τη ρητορεία των Ελλήνων «ειδικών επί του θέματος».

Στο δελτίο τύπου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών αναφέρεται «Η κάνναβη αποτελεί την «πύλη» των σκληρών ναρκωτικών για πολλούς χρήστες. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι στις χώρες που νομιμοποιήθηκε η χρήσης της έχει αυξηθεί η προσέλευση στα κέντρα απεξάρτησης σε ποσοστό 20%». Σε ποιές χώρες όμως συνέβη αυτό;

Η Πορτογαλία μείωσε θεαματικά τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών ακολουθώντας την πλέον «ανοικτή πολιτική». Προφανώς για τον Ιατρικό  Σύλλογο Αθηνών, τον ΟΚΑΝΑ και το ΚΕΘΕΑ… η Πορτογαλία δεν είναι χώρα.

image

Κέρκυρα 22/6/2018, εκδήλωση κατά των ναρκωτικών βγαλμένη σαν από βιντεοταινία της δεκαετίας του ’80. «Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, Διοργάνωση Περιφέρεια Ιονίων Νήσων – Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Δ/νση Ιονίων Νήσων, σε συνεργασία με τον Σύλλογο “ΣΤΗΡΙΞΗ” || Πηγή.

Αυξάνεται ή μειώνεται η χρήση κάνναβης στην Ευρώπη;

«Μικρός αριθμός χωρών διαθέτει επαρκή στοιχεία από έρευνες για στατιστική ανάλυση των τάσεων της χρήσης κάνναβης τον τελευταίο χρόνο από νεαρούς ενήλικες (15-34 ετών). Εξ αυτών, οι διαχρονικές καθοδικές τάσεις, οι οποίες είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως κατά την τελευταία δεκαετία στην Ισπανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν πλέον σταθεροποιηθεί βάσει των πιο πρόσφατων στοιχείων», αναφέρει χαρακτηριστικά η φετινή  έκθεση του EMCDDA. Δηλαδή:

Στοιχεία που να μας οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα δεν έχουμε, κι όπου έχουμε η τάση χρήσης της κάνναβης βαίνει μειούμενη

image
Infographic 1, Πηγή: EMCDDA

Αυξάνονται τα αιτήματα απεξάρτησης από την κάνναβη;

image
Infographic 2, Πηγή: EMCDDA

Με βάση τα στοιχεία του EMCDDA αυξάνονται. Γιατί όμως; Όπως αναφέρει στη φετινή  έκθεση του «αυτή η αύξηση ενδέχεται να οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες, όπως η υψηλότερη επικράτηση της χρήσης κάνναβης στον γενικό πληθυσμό, η αύξηση του αριθμού των εντατικών χρηστών, η διαθεσιμότητα προϊόντων υψηλότερης δραστικότητας, η μεταβολή της αντίληψης περί των κινδύνων, η άνοδος του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών και η αύξηση των παραπομπών σε θεραπεία, ιδίως από το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης». Άρα…

Αν θέλει κανείς να υποστηρίξει ότι η αύξηση των αιτημάτων απεξάρτησης από την κάνναβη ήρθε ως αποτέλεσμα των ποινών που επέβαλαν τα δικαστήρια σε ανήλικους που συνέλαβαν με ένα τσιγάρο, μπορεί άνετα να το πράξει. Βέβαια αν το κάνει αυτό, η άποψή του θα έχει τόση αντικειμενικότητα όση και η άποψη των ΙΣΑ, ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ

Η έννοια της «απεξάρτησης από την κάνναβη» έκανε παλιότερα τους χρήστες του φυτού για ευφορικούς λόγους να απορούν υπομειδιώντας. Στις μέρες μας, μετά τις περισπούδαστες ανακοινώσεις των ειδικών, πιθανά κοιτάζονται στον καθρέφτη και αναρωτιούνται μήπως είναι εξαρτημένοι και δεν το ξέρουν. Η λύση του μυστηρίου βρίσκεται εν μέρει και στη φράση «χρήστες που δήλωσαν ως κύρια ουσία χρήσης την κάνναβη».

Με δυό λόγια «τα στοιχεία» που παρουσίασαν οι ΙΣΑ, ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ δεν είναι στοιχεία αντικειμενικά, αλλά στοιχεία που αναλύθηκαν από κάποιους που είχαν το συμπέρασμα έτοιμο πριν τα μελετήσουν. Αφενός δε μιλάμε για χρήστες μόνο κάνναβης αλλά για χρήστες που κάνουν χρήση και κάνναβης παράλληλα με εξαρτησιογόνες ουσίες, και επιλέγουν να δηλώσουν ως κύρια ουσία χρήσης από την οποία θέλουν να απεξαρτηθούν την κάνναβη. Τι θα δήλωνε άραγε με μεγαλύτερη ευκολία όποιος βρίσκονταν σε μια ανάλογη θέση;

Η αλλαγή των νόμων για την κάνναβη, αυξάνει ή μειώνει τη χρήση της;

image

Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα (EMCDDA 2017), το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί, τουλάχιστον όχι με ένα σύνθημα ή μια διαδήλωση «ενάντια στη ναρκω-κουλτούρα». Στην Ιταλία οι ποινές αυξήθηκαν και η κατανάλωση κάνναβης εμφάνισε αρχικά αύξηση, έπειτα μείωση και μετά ξανά αύξηση. Στην Αγγλία οι ποινές μειώθηκαν το 2004 και η κατανάλωση επίσης, έπειτα το 2009 οι ποινές αυξήθηκαν και η κατανάλωση έδειξε επίσης ελαφρά αύξηση.

Το ίδιο άλλωστε συμπέρασμα προκύπτει και από την εικόνα της Αγγλίας και της Ισπανίας (Infographic 1 αυτού του άρθρου)  Ας μην ξεχνάμε ότι η Ισπανία έχει πιο φιλελεύθερη πολιτική απέναντι στο θέμα και η Αγγλία πιο σκληρή πολιτική. Και στις δύο όμως χώρες η τάση χρήσης της κάνναβης ως ευφορικής ουσίας είναι ή σταθερή ή μειωμένη τα τελευταία χρόνια.

«Λαμβάνοντας υπόψη το πλήθος των αλληλένδετων ζητημάτων, γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκο αλλά ταυτόχρονα ολοένα και σημαντικότερο να οριστεί τι σημαίνει η καταλληλότερη αντιμετώπιση της χρήσης κάνναβης», επισημαίνει στη φετινή του έκθεση το EMCDDA.

Αν κάτι μας διδάσκουν τα παραπάνω στοιχεία και οι αναλύσεις είναι αν μη τι άλλο να μην προβαίνουμε σε αφορισμούς, ευχολόγια και ανέξοδη συνθηματολογία. Εκτός βέβαια κι αν έχουμε μια γραφειοκρατεία να υπερασπιστούμε, περισσότερο δε μια γραφειοκρατεία που συντηρεί όχι μόνο το μισθό μας αλλά και το πολιτικό περίβλημα που κάνει εφικτή τη χορήγησή του.

Διαβάστε επίσης:

Πηγές / Διαβάστε Περισσότερα

Από το CannabisNews.gr