Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχε κυκλοφορήσει ο ιστορικός και δημοσιογράφος Κυριάκος Διακογιάννης το βιβλίο με τίτλο οι Λυκάνθρωποι, έχοντας για εξώφυλλο το ανθρωπόμορφο τέρας να κατασπαράσσει τα σπλάχνα του ανθρώπινου θύματος του.

Εικόνα που μεταφορικά συμβολίζει και την συμπεριφορά των επικεφαλής της σημερινής συγκυβέρνησης απέναντι στο σώμα της δημοκρατίας και τους θεσμούς της.
Γιατί Λυκάνθρωποι; Γιατί έπεσε και το τελευταίο πέπλο προστασίας. Το τελευταίο φύλλο συκής για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την δημοκρατική λειτουργία του κατά τα λεγόμενα τους σύγχρονου εγχειρήματος δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.

Η επιστολή παραίτησης του κ. Ζούλα και η αντίδραση στην πρωτοφανή λογοκριτική παρέμβαση για την μετάδοση της ομιλίας Τσίπρα https://tvxs.gr/news/internet-mme/esr-kalei-nerit-gia-kopsimo-tis-omilias… δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνειών για το τι γίνεται στο εσωτερικό αυτής της Κυβέρνησης.

Το δόγμα: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να κυβερνήσει, καθρεφτίζει μία ακόμη πιο βαθιά και ανησυχητική αντίληψη για την δημοκρατία και το κοινοβουλευτικό σύστημα.

Στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκλείεται να εννοούν ότι: ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ δεν έχει το δικαίωμα να κυβερνήσει αυτό το τόπο ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. Κάπως έτσι περιγράφει και ο Ιάκωβος Καμπανέλης της τέσσερις εγγυήτριες ξένες δυνάμεις που με αυθάδεια και υπεροψία μοίρασαν την εξουσία στην μετεπαναστατική Ελλάδα του 1821.

Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος δεν ορρωδούν προ ουδενός. Εξευτελίζοντας τα πάντα στο πέρασμα τους.

Όταν σχολιάστηκε η ποιοτική σύνθεση της κυβέρνησης με την παρουσία των νέων υπουργών από την «πατριωτική» δεξιά της Β’ Αθήνας, κάποιοι θεώρησαν ότι ήταν ένας ανέξοδος ελιτισμός και όχι μία αληθινή αγωνία για τις «αποστολές» αυτής της ομάδας.

Τα δείγματα γραφής  αυτής της «νέας» κυβέρνησης, απέδειξε ότι δικαίως ανησυχούσαμε. Αποδεικνύονται ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η Σοφία Βούλτεψη, πάντα σύμφωνα με τα κείμενα των παραιτήσεων της όλων σχεδόν των επικεφαλής της ΨΕΥΤΟΕΡΤ ή του ΨΕΥΤΟBBC μετατράπηκε σε λυκάνθρωπο της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Οι παραιτηθέντες και καταγγέλλοντες που μόνο αντιπολιτευόμενοι δεν είναι, τα περιγράφουν με επάρκεια.

Ο Αργύρης Ντινόπουλος που μετέτρεψε τον τραγέλαφο της αξιολόγησης  σε μάχη της Β΄Αθήνας (Να Ποιοι επιβεβαιώνουν την εκλογολογία που τόσο ενοχλεί το Μέγαρο Μαξίμου) καλείται να στήσει το κρεματόριο της τοπικής αυτοδιοίκησης και χιλιάδων εργαζόμενων που πρέπει να θυσιάσει ο συνυποψήφιος του και μάλλον ορκισμένος εχθρός του στην Β Αθήνας Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο τελευταίος είναι πιο πιστός στην τρόικα. Ο Αργύρης Ντινόπουλος είναι εξίσου πιστός αλλά πιστεύει ότι μπορεί με τρικ και αντάρτικα των ειδήσεων να ρίξει και λίγη αντιμνημονιακή στάχτη στα μάτια των πολιτών.

Ο Γιακουμάτος, ως άλλος Κουλούρης, νομίζει ότι δίνει και ακόμη χειρότερα νομίζει ότι κερδίζει την μάχη της ακρίβειας και την προστασία των «ξαπλωμένων» θυμάτων της κερδοσκοπίας. Παίζει καθημερινά με τα τρία ή τέσσερα λεπτά που νομίζει ότι έριξε την τιμή του γάλακτος. Εκμεταλλεύεται  την ασυλία που απολαμβάνει λόγω του διασκεδαστικού του ταπεραμέντου, και μας παρασύρει όλους σε ένα ακόμη εξευτελιστικό και αμήχανο επεισόδιο της σαπουνόπερας με τίτλο: «ΕΧΕΙ ΠΑΤΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟ ΒΑΡΕΛΙ;»

Λέξη κλειδί για να επανέλθω στην ΝΕΡΙΤ, ο ορισμός της ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ  που περιγράφει ο παραιτηθείς κ. Ζούλας.

Τίποτε τελικά από όλα αυτά δεν γίνεται τυχαία και απρογραμμάτιστα. Νοιώθουν βαθιά μέσα τους, το πιστεύουν ακράδαντα, ότι διαθέτουν την  μοναδική ευλογία και το θεϊκό χάρισμα να διαχειρίζονται την εξουσία. Τους ανήκει με αποκλειστική χρήση και δικαίωμα χωρίς χρονικούς περιορισμούς που θέτει η κοινωνική πραγματικότητα αλλά και η πολιτική ηθική.

Λυκάνθρωποι στην πράξη, Βασιλείς ή αυτοκράτορες στην σκέψη.