Με ταχύτατους ρυθμούς ο Συριζα μεταμορφώνεται σε ένα καθεστώς με στοιχεία νεποτισμού και αυταρχισμού, δηλαδή με στοιχεία καθεστωτικά. Τελευταίο επεισόδιο η παρέμβαση του εισαγγελέα για τις κατηγορίες εναντίον διευθύνουσας συμβούλου δημοσίου οργανισμού του Υπουργείο Παιδείας, η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, φέρεται πως άρπαξε από γραφεία υπαλλήλων εικόνες της Παναγίας και τις πέταξε στα σκουπίδια, πως ειρωνεύτηκε υπαλλήλους που είχαν κρεμασμένο σταυρό στο λαιμό και πως άρχισε να μετακινεί διευθυντές υπηρεσιών από τις θέσεις ευθύνης που κατείχαν.

Η διευθύνουσα αυτή, σύζυγος όπως αναφέρεται στον τύπο γενικού γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, είναι προφανώς στέλεχος του Σύριζα. Ουδέν το μεμπτόν. Πλην όμως, το να αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ το δημόσιο ως αριστερό λάφυρο μετά από μάχη, αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα.
Δε φτάνει δηλαδή που διορίζουν τους συγγενείς τους σε όλο το δημόσιο, που κομματικοποιούν με τρόπο εντελώς χοντροκομμένο τη διοίκηση, αρχίζουν τώρα να επιτίθενται και σε δημοσίους υπαλλήλους!  Διότι το να πετάς τις εικόνες από το γραφείο κάποιου, αυτό είναι η απόλυτη βία, πρόκειται για εκδήλωση ακραίου αυταρχισμού.

Γιατί ζήτησε ο εισαγγελέας να ερευνηθεί η υπόθεση; Για να δει εάν οι κατηγορίες ευσταθούν. Εάν ευσταθούν, τότε, φυσικά, έχουμε παραβίαση του ποινικού κώδικα για προσβολή θρησκευτικού συμβόλου. Επιπλέον, δεν μιλάμε για κάποιο θρησκευτικό σύμβολο γενικώς, αλλά για σύμβολο της ορθόδοξης εκκλησίας, η οποία, σύμφωνα με το σύνταγμα, είναι «η επικρατούσα θρησκεία» στην Ελλάδα και επομένως κάθε πράξη εναντίον της, ειδικά από δημόσιο υπάλληλο, είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική.

Αυτά είναι τα τυπικά. Η ουσία της υπόθεσης είναι πως εκεί στον Σύριζα, αφού δεν μπορούν να κάνουν τον άγριο με το ΔΝΤ και τον Σόϊμπλε, αποφάσισαν να κάνουν τον άγριο με την Παναγία. Να γίνουν δηλαδή εικονομάχοι, ίσαμε 13 αιώνες μετά το τέλος της εικονομαχίας. Η ιστορία έχει και μια αστεία πλευρά βεβαίως, και επειδή μοιάζει κάπως παλαβό ένα στέλεχος του Συριζα να πετάει εικόνες στα σκουπίδια, ως νεος Ίσαυρος, ή να ξεκολλάει σταυρουδάκια βαφτιστικά από λαιμούς, πιθανόν αυτές οι καταγγελίες να είναι υπερβολικές.

Επειδή όμως καπνός χωρίς φωτιά συνήθως δεν υπάρχει, θα πρέπει να προσέξουν στην κυβέρνηση αυτήν την μανία να διορίζουν συγγενείς των στελεχών τους όπου βρουν και επίσης θα πρέπει να αντιληφθούν πως η εποχή της μάχης εναντίον των εικόνων έχει κάπως παρέλθει, ενώ και η μάχη εναντίον της εκκλησίας είναι κι αυτή εντελώς πασέ σήμερα, καθώς το μόνο που θυμίζει είναι τον Ζντάνωφ και τον Στάλιν, οι οποίοι, όσο νάναι, δεν είναι και πρότυπα προς μίμησιν.

Ας αφήσουν λοιπόν ελεύθερα τον κόσμο να φοράει τα κολιέ του και ας κοιτάξουν τώρα τί θα κάνουν με τις νέες περικοπές που έρχονται, λόγω υστέρησης των εσόδων, διότι εάν στην φορολογική λαίλαπα προστεθεί και η κυβερνητική επίθεση εναντίον των εικόνων, τότε θα βρεθούμε σε πραγματικό αδιέξοδο. Κάπου πρέπει να κάνουμε κι εμείς το σταυρό μας, τουλάχιστον για παρηγοριά, μέχρι να φτάσει η ώρα της κάλπης για να εκτονωθούμε κάπως πιο σύγχρονα.