Επιτέλους, όχι φυσικά με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, έγινε μια σοβαρή μελέτη για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους το πανδημικό έτος 2020. Την προηγούμενη χρονιά λοιπόν, καταγράφηκαν περίπου 8.300 περισσότεροι θάνατοι από τους στατιστικά αναμενόμενους. Από αυτούς πέθαναν από covid το 61%, δηλαδή περίπου 5 χιλιάδες.
 
 Οι υπόλοιπες 3.300 είναι παράπλευρες απώλειες, προφανώς εξαιτίας της «κοβιντοποίησης» του ΕΣΥ, της παραμέλησης και του φόβου πολλών που έπασχαν από άλλες ασθένειες, να πλησιάσουν τα νοσοκομεία. Kαι από τους 5 χιλιάδες  συμπολίτες μας που πέθαναν εξαιτίας του ιού, επτά στους δέκα, δηλαδή 3.500 χιλιάδες πέθαναν εκτός ΜΕΘ.
 
Σταχυολογώ ορισμένα ακόμη χαρακτηριστικά στοιχεία από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έρευνα του Θανάση Τρομπούκη στο iMEdD Lab:
 
-Οι περιφέρειες που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά υπερέχουσας θνησιμότητας είναι η Κεντρική Μακεδονία, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Μακεδονία καθώς και η Θεσσαλία. . Αντιθέτως, στην Ήπειρο και τα Ιόνια Νησιά, περιοχές που επλήγησαν λιγότερο από την πανδημία, συγκριτικά με άλλες περιφέρειες, καταγράφεται αρνητικό ποσοστό υπερέχουσας θνησιμότητας –δηλαδή, σημειώθηκαν λιγότεροι θάνατοι από τους στατιστικά αναμενόμενους.
 
Παρά δηλαδή την ύπαρξη της πανδημίας, υπάρχουν περιοχές της χώρας που στάθηκαν σχετικά καλύτερα από προηγούμενες χρονιές. Αν οι περιοχές που επλήγησαν είχαν προφυλαχθεί καλύτερα, με τεστ, έγκαιρα lockdown και μέτρα πρόληψης ατούς χώρους εργασίας κλπ, θα εμφάνιζαν καλύτερα αποτελέσματα.
 
-Την περίοδο του δεύτερου «κύματος» της πανδημίας, στο διάστημα από τις 12 Οκτωβρίου 2020 έως και τις 3 Ιανουαρίου 2021, σχεδόν επτά στους δέκα ασθενείς covid  κατέληξαν εκτός ΜΕΘ.
 
Από αυτούς, πολλοί ή λίγοι θα είχαν σωθεί, αν υπήρχαν περισσότερες ΜΕΘ. Θυμίζω ότι η κυβέρνηση υποστήριζε τον Σεπτέμβριο λίγο πριν από το τρίτο κύμα, μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι οι πολλές ΜΕΘ είναι σπατάλη και  αργότερα μέσω του κ. Γεραπετρίτη ότι όσες περισσότερες ΜΕΘ, τόσοι και περισσότεροι θάνατοι.
 
-Την ίδια περίοδο, η μέση ηλικία των ασθενών που κατέληξαν εκτός ΜΕΘ είναι τα 82,8 έτη, ενώ εντός ΜΕΘ τα 70,7 έτη.
 
Άρα επιλέγονταν να μείνουν εκτός ΜΕΘ οι μεγαλύτερες ηλικίες.’Η /και, παρότι το είχαν περισσότερη ανάγκη δεν προλάβαιναν να εισαχθούν σε ΜΕΘ.  Ο Νίκος Καπραβέλος, Τομεάρχης και Συντονιστής Διευθυντής Β’ ΜΕΘ στο νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης, δήλωνε στο iMEdD Lab: «αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν ήταν πολύ μεγάλης ηλικίας .. που σημαίνει ότι δεν είχες τη δυνατότητα να περιμένεις ούτε μία ώρα να στηρίξεις τον ασθενή, για να βρεις κενό κρεβάτι εντατικής –μεγάλες ηλικίες, γρήγορος θάνατος. Ήταν ταχύτατη η επιδείνωση. Προφανώς, έλειπαν ΜΕΘ, διότι οι ανάγκες ήταν πολύ περισσότερες από τις δυνατότητες που είχαμε. ..Συνεπώς, δεν δόθηκε σε πολλούς η δυνατότητα να περάσουν από μια ΜΕΘ».
 
-Όσον αφορά στους θανάτους διασωληνωμένων ασθενών εντός ΜΕΘ, η διάμεση ηλικία ήταν τα 79 έτη, ενώ όσο πλησίαζε η κορύφωση του δεύτερου «κύματος» η διάμεση ηλικία μειώθηκε στα 67 έτη.
 
Επομένως η επιλογή ασθενών ήταν εντονότερη/ ή και οι συνθήκες νοσηλείας χειροτέρευαν.
 
-Λόγω της πίεσης του συστήματος υγείας την 46η εβδομάδα για κάθε αποσωλήνωση αντιστοιχούσαν 2,45 διασωληνώσεις. Την επόμενη εβδομάδα οι αποσωληνώσεις σχεδόν διπλασιάστηκαν (αύξηση 90%), ώστε να ανταποκριθεί το σύστημα στην πίεση από την ανάγκη νέων διασωληνώσεων.
 
Δηλαδή πολλοί ασθενείς αποσωληνώθηκαν άρον- άρον και βγήκαν από τις ΜΕΘ χωρίς να έχουν ξεπεράσει τον κίνδυνο. «Επίσης, αρκετοί βγήκαν από τη ΜΕΘ και πέθαναν στο τμήμα: ήταν τόσο βαριές οι καταστάσεις και τέτοια η πίεση η δική μας να φύγει κάποιος (σ.σ.: από τη ΜΕΘ) που ήταν λίγο καλύτερα… Δεν ήταν, όμως, οι συνθήκες τέτοιες (σ.σ.: για να πάει σε απλό κρεβάτι)», δηλώνει ο κ. Καπραβέλος,.
 
 Οι 8.300 συμπολίτες που έχασαν τη ζωή τους δεν είναι ένας απλός αριθμός. Είναι προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες, με πρωταγωνιστές ανθρώπους. Εκ των οποίων αρκετοί θα είχαν σωθεί. Για να υπολογιστούν ακριβώς πόσοι, θα έπρεπε ο ΕΟΔΥ να αρχίσει κάποια στιγμή να παρουσιάζει επιστημονικά δεδομένα, όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες.
 
Το δυστύχημα είναι ότι και σήμερα ακόμη η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τα ίδια εγκληματικά λάθη. Αρνείται να πάρει τα απαραίτητα μέτρα θωράκισης και την ίδια στιγμή προχωρεί σε τυχοδιωκτικές κινήσεις, που δεν στηρίζονται στην επιστήμη, αλλά σε δημοσκοπήσεις ή στη δύναμη κάθε υπουργού να επιβάλλει τις απόψεις του στην άμοιρη «Επιστημονική Επιτροπή » Τσιόδρα.
 
Ευτυχώς μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον έχουμε και υπουργούς που μας διασκεδάζουν όπως πχ. ο κ. Γεωργιάδης που δήλωσε ότι ο τουρισμός μπορεί να ανοίξει, χωρίς να ανοίξει και η εστίαση. Προφανώς οι τουρίστες θα έρθουν με το φαγητό τους.