Τι τρέμουν οι βαρώνοι του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ και οι αετοί  της δημοσιογραφίας, όπως η κυρία Σοφία Γιαννακά του iefimerida και άλλοι σφόδρα ανησυχούντες; Μήπως ο ιός της ενότητας της Αριστεράς ξεφύγει από την Γαλλία,  έρθει οσονούπω στην Ελλάδα, και οδηγήσει σε διασωλήνωση την κυβέρνηση της ΝΔ και σε αναμονή του μοιραίου τέλους στις εκλογές.

Ads

Ξεσπαθώνουν, λοιπόν, πρώτα κατά του Γαλλικού Σοσιαλιστικού κόμματος, που διέπραξε το ανοσιούργημα να συμπράξει με τον Μελανσόν και την άλλη αριστερά, κομμουνιστική και οικολογική. «Mon Dieu» οδύρονται «ο λαϊκισμός , οι Μαδούροι, οι Ρώσοι ante portas».  «Τι ντροπή, τι κάζο για το κόμμα  του Μιτεράν να σέρνεται πίσω από ένα νεοκομμουνιστή, ρωσόφιλο!!! (αυτό το έγραψε η  κυρία Γιαννακά αποδεικνύοντας πόσο ενημερωμένη είναι αυτή η αστέρας της δημοσιογραφίας) λαϊκιστή αριστερό».

Την ίδια στιγμή η ηγεσία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES) χαιρετίζει την Ένωση της γαλλικής Αριστεράς και κυρίως την « δυναμική» που εκλύεται από αυτήν. Δεν έχει η ηγεσία των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών προφανώς την σοφία ενός Ανδρέα Λοβέρδου , ο οποίος πρώτος έσπευσε να θρηνήσει το τέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Δεν το θρήνησε όταν η υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές  Αν Ινταλγκό πήρε 1,7% στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, θρηνεί τώρα που επανέρχεται το κόμμα στον φυσικό του χώρο. Και όλοι μαζί βαρώνοι, δημοσιογράφοι και ακροκεντρώοι γκουρού αφού  θυμήθηκαν  με φρίκη την  τροτσκιστική ρίζα του  Μελανσόν (έλα, όμως, που το ίδιο ισχύει και για τον Ζοσπέν) εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον Φρανσουα Ολάντ , στον Καμπανελίς , στον Καζνέφ και άλλους βαρώνους του κόμματος.

Ads

Σε όλους αυτούς δηλαδή , που έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης για την αποδυνάμωση , σε βαθμό εξαέρωσης του κόμματος τους. Που το απέκοψαν από τα λαϊκά στρώματα και το παρέδωσαν στην μεταπολιτική του Μακρόν.

Εν τω μεταξύ οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι εκλογές επιφυλάσσουν εκπλήξεις και διλήμματα πρωτόγνωρα για κανονικούς κεντρώους και ακροκεντρώους φίλους. Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις, η Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση, η Ενωμένη Αριστερά δηλαδή,   προηγείται με ποσοστό 34% – 35%  και ακολουθούν η Αναγέννηση – Μαζί του Προέδρου Μακρόν και η Εθνική  Συσπείρωση  της Μαρί Λεπέν.

Με δεδομένο το σύστημα των δυο γύρων, σε πολλές εκλογικές περιφέρειες θα συγκρουστούν την δεύτερη Κυριακή υποψήφιοι/ες της Αριστεράς και της Ακροδεξιάς. Οι Κεντρώοι θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα που χρόνια τώρα βρισκόταν η Αριστερά στις Προεδρικές εκλογές. Και στην κάλπη θα μετρηθούν τα δικά τους δημοκρατικά αντανακλαστικά. Και δεν θα είναι εύκολο γιατί σε διπλανές κάλπες – περιφέρειες θα χρειάζονται την ψήφο της Ακροδεξιάς απέναντι στον Αριστερό/η υποψήφιο. Και θα δούμε αν έχουν, στην πράξη, τις αρχές  που η Αριστερά σε συντριπτικό βαθμό τήρησε στις προεδρικές εκλογές. Αν δηλαδή ο ευρωπαϊστής Μακρόν θα επαναλάβει την προτροπή του Μελανσόν : καμία ψήφος σε ακροδεξιό/ά υποψήφιο/α.

Και στα δικά μας, λοιπόν, όπως ευχόμαστε στους γάμους. Το δίλημμα για το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ πλησιάζει. Και αρχίζει, έστω τμηματικά, να το απαντάει. Εκεί που ταλαντευόταν και δεν ήθελε εκλογές, ο Ανδρουλάκης συντάχθηκε με το αίτημα Τσίπρα. Σε όλα τα καυτά κοινωνικά προβλήματα τα δυο κόμματα έχουν παρεμφερή στάση. Στην Γαλλία δεν μπορεί παρά να χαιρετήσει την συμμετοχή του Γαλλικού Σοσιαλιστικού  Κόμματος στην κοινή προσπάθεια της Αριστεράς.

Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Αν φύγει από αυτόν τον δρόμο, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ  ΚΙΝΑΛ θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν μπορεί να αλλάξει άλογο στην μέση και προς το τέλος της διαδρομής. Αν επιμείνει, είναι βέβαιο ότι το εσωτερικό ρήγμα θα διευρυνθεί. Ήδη βαρώνοι, δημοσιογράφοι και ακροκεντρώοι εμμέσως πλην σαφώς απειλούν με ρήξη. Όμως αυτό δεν είναι  υποχρεωτικά κακό. Αντιθέτως μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά και συσπειρωτικά  για δημοκρατικούς πολίτες που θέλουν το κόμμα τους αγκυρωμένο στην αριστερή προοδευτική παράταξη.

Σε κάθε περίπτωση δικαιώνεται η γραμμή που με συνέπεια και σταθερότητα προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Η γραμμή της προοδευτικής διακυβέρνησης Και τώρα φαίνεται πόσο ρεαλιστική είναι, καθώς από την κάλπη της απλής αναλογικής μπορεί να προκύψει σταθερή, προοδευτική κυβέρνηση . Γι αυτό τρέμουν και επιτίθενται.