Πριν από έξη μήνες έγραψα για ένα φαινόμενο που ονομάτισα βαρουφακισμό. Με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ξεκαθάρισα πως : «Το θέμα μου δεν είναι ο Βαρουφάκης. Χρησιμοποιώ τις παρεμβάσεις του προκειμένου να τεκμηριώσω την έννοια του βαρουφακισμού (κατ’ αντιστοιχία με τον βοναπαρτισμό)».

Το ζήτημα που έθετα ήταν αν οι εκατοντάδες παρεμβάσεις ενός δημόσιου προσώπου συνιστούν «εξουσία» με την έννοια ότι διαμορφώνουν απόψεις, συνειδήσεις και συνακόλουθα επηρεάζουν αποφάσεις. Αν δεχτούμε πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, σταματάει η συζήτηση. Αν όμως είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο, τότε κάπως να το ονοματίσουμε. Πρότεινα τον όρο βαρουφακισμός.

Είναι αξιοσημείωτο, όχι όμως και μη αναμενόμενο, πως όλοι αυτοί που τόσα χρόνια έβγαζαν καντήλες με τα λεγόμενα του Βαρουφάκη (δεξιοί και αριστεροί), ξαφνικά τους πήρε ο πόνος και έγιναν «βαρουφίτσες». Βεβαίως, ο πόνος τους δεν είναι η στήριξη του Βαρουφάκη αλλά πως θα την «πέσουν» στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Τσίπρα και ο βαρουφακισμός προσφέρεται.

Στο ίδιο άρθρο σε σημείωση εκτός κύριου κειμένου, έγραφα: «Ο Βαρουφάκης με τις εκλαϊκεύσεις του σε οικονομικά ζητήματα έχει προσφέρει. Όμως, σε πολιτικό επίπεδο είναι αρκούντως επικίνδυνος. Ίσως και γιατί έχει φτάσει στο ανώτατο επίπεδο της έπαρσης κι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα περιεχόμενο του όρου βαρουφακισμός.» Ας δούμε μερικά θέματα.

Βαρουφάκη, όταν λες δημόσια[1] «στο σπίτι του Αλέξη»…, ο Αλέξης αυτό, ο Αλέξης εκείνο, ο Αλέξης το άλλο κ.λπ., σε ποιον Αλέξη αναφέρεσαι; Σε κανένα κολλητό σου, συμμαθητή σου, μαθητή σου ή δεν ξέρω τι άλλο; Έχεις πάρει χαμπάρι ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι Πρωθυπουργός της χώρας; Εγώ δεν θυμάμαι κανέναν να αποκαλεί δημόσια τον πρωθυπουργό Αλέξη.[2] Εσύ από πού ασκείς αυτό το «δικαίωμα»;

Στο βιβλίο του γράφει: «Περί πηγών και αναφορών – Σε ένα βιβλίο όπου τόσο πολλά εξαρτώνται από το τι είπε ποιος σε ποιον και πότε, κατέβαλα κάθε προσπάθεια να διασφαλίσω την ακρίβεια των αναφορών στα λεγόμενα των πρωταγωνιστών. Για τον σκοπό αυτό κατέφυγα σε διαλόγους ηχογραφημένους με το κινητό μου, σε τηλεφωνικούς διαλόγους μου τους οποίους βιντεοσκοπούσε η Δανάη Στράτου τις μεταμεσονύκτιες ώρες στο σπίτι μας και σε χειρόγραφες σημειώσεις που κρατούσα τον καιρό εκείνο μετά από συνομιλίες, συσκέψεις κτλ».[3]

Ουάουου!!! «Φαλακρός πράκτωρ ΓΒ 000». Την original ταινία με τον ΘΒ (αείμνηστο Θανάση Βέγγο), την απολαύσαμε και γελάσαμε. Με το remake του ΓΒ (Γιάννη Βαρουφάκη) τι να κάνουμε που δεν συνειδητοποιεί πως ξευτιλίζει ΚΑΙ τη χώρα. Διευκρινίζει όμως πως: «Οι φημισμένες μου ηχογραφήσεις αφορούν μόνον επίσημες συνομιλίες με εκπροσώπους των δανειστών εκτός Ελλάδας – ποτέ συνομιλίες με συντρόφους, συναδέλφους ή άλλους Έλληνες συνδιαμορφωτές των γεγονότων».»

Ησύχασα. Είναι εξευτελισμός εξωτερικού και όχι εξευτελισμός εσωτερικού. Και μην μου πείτε «ένας είναι ο εξευτελισμός». Ο Βαρουφάκης εισάγει ένα «ατράνταχτο επιχείρημα». Έτσι, αν μπει ξαφνικά ο άντρα σας στο σπίτι και σας πιάσει με άλλον του λέτε: Αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις. Ποτέ δεν θα το έκανα με συντρόφους, συναδέλφους ή άλλους Έλληνες συνδιαμορφωτές. Αυτός είναι εκπρόσωπος των δανειστών εκτός Ελλάδος. Θα σας πει: ΟΚ μωρό μου συνέχισε. 

Βαρουφάκη, όπως αποδεικνύεται εργαζόσουν για το βιβλίο σου συλλέγοντας «κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» (όπως τραγουδούσαν Σωτηρία Μπέλλου και Δήμος Μούτσης). Κι εμείς νομίζαμε ότι ήσουν επικεφαλής του Υπ. Οικονομικών. Γιατί όμως δεν ζητούσες να γράψεις μερικά επεισόδια για το «Μάικ ο Φασολάκης»; Έστω κάποια του «Εθνική Ελλάδος» που κι αυτό παιζόταν το 2015. Δεν νομίζω ο Γιώργος Καπουτζίδης να είχε αντίρρηση.

Εν κατακλείδι, είναι θλιβερό ένας π. υπουργός να φτάνει σε τέτοιο κατάντημα. Έχει πει και έχει γράψει τα πλέον απίθανα πράγματα. Την μια αποκαλούσε τον ΣτουρνάραΦίλε μου Γιάννη (άρθρο 27/6/12), θεωρώντας: «σκανδαλώδες ότι έπρεπε τα πράγματα να έρθουν εδώ που έφτασαν για να σε χρησιμοποιήσει η φαύλη πολιτική σκηνή.» Την άλλη τον έβριζε (πχ εδώ) και στο επόμενο «επεισόδιο» ζητούσε την απομάκρυνσή του.
Την μια πήγαινε στο Eurogroup (φυσικά καλά έκανε) και την άλλη έλεγε πως : «Όποιος μιλά για ευχάριστες στιγμές στο Eurogroup θα πρέπει να τον κλείσουν αμέσως μέσα γιατί είναι ένας επικίνδυνος τρελός. […]  Το Εurogroup είναι το κατάλληλο μέρος αν είσαι ψυχοπαθής». (Συνέντευξη -το 2015- στην γερμανική εφημερίδα De Volkskrant). Συγνώμη αλλά δεν λες δημόσια τέτοια πράγματα.

Κρίμα για τον ίδιο. Δυστυχώς ο βαρουφακισμός του τον ξεπερνά. Η έπαρση και η αμετροέπεια δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος ενός δημόσιου προσώπου. Σε λίγο, αν συνεχίσει στον ίδιο δρόμο, θα είναι ένας γραφικός τύπος που κανείς δεν θα παίρνει στα σοβαρά. Αν πάντως θέλει να ασχοληθεί με την Πολιτική, και όχι με ασκήσεις επί χάρτου, ας συνειδητοποιήσει τον πρώτο και απαράβατο κανόνα.

Ο λαός στις εκλογές ΔΕΝ δίνει ποτέ σε κανένα λευκή επιταγή. Αν δεν έχεις προετοιμάσει το μεγαλύτερο δυνατό μέρος του λαού για τις επιλογές σου, έτσι ώστε να το έχεις μαζί σου ή έστωνα έχεις την ανοχή του, όσο σωστές κι αν είναι οι σκέψεις σου[4], καλύτερα άραξε σπίτι σου.

Παραπομπές

[1] Πχ στον Γ. Αυτιά ΣΚΑΙ 16/7/17 (όλη η συνέντευξη εδώ)
[2] Μια φορά το 2015 σε μια συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ (στο «ΚΑΡΑΒΕΛ»), ο Νίκος Χουντής είπε στην ομιλία του τον πρωθυπουργό, Αλέξη. Στο διάλειμμα του είπα ότι δεν είναι σωστό. Συμφώνησε χωρίς δεύτερη σκέψη. Βέβαια άλλο το ύφος και το ήθος (ΝΑΙ το ήθος) του Ν. Χουντή και άλλο του Βαρουφάκη.
[3] Στην αγγλική έκδοση γράφει επί λέξει: «A Note on Quoted Speech – In a book of this nature, in which so much depends on who said what to whom, I have made every effort to ensure the accuracy of quoted speech. To this end, I have been able to draw on audio recordings that I made on my phone, as well as on notes I made at the time, of many of the official meetings and conversations that appear in this book.»
[4] Πχ αυτές για «παράλληλες πληρωμές», που σε θεωρητικό επίπεδο είναι σωστές, αλλά σε πρακτικό δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ και πουθενά. Τουλάχιστον επίσημα στην επικράτεια ενός κράτους. Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτό, θέλεις έναν λαό που να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος, να έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται, μια πολιτεία επίσης προετοιμασμένη τεχνικά, τεχνολογικά και πολύ περισσότερο ΝΟΜΙΚΑ για να αντιμετωπίσει ζητήματα. Αν ξυπνήσεις ένα πρωί και πας να εφαρμόσεις αυτά που ευαγγελίζεσαι ή είσαι ηλίθιος ή είσαι τυχοδιώκτης ή εξυπηρετείς ξένα συμφέροντα (συνειδητά ή όχι).