Πριν από λίγες μέρες κλήθηκα να συμμετάσχω σε μια δράση αλληλεγγύης Βέλγων δημοσιογράφων προς τους απολυμένους εργαζόμενους στη δημόσια ελληνική ραδιοτηλεόραση ΕΡΤ. Τους είπα ότι, οι πραξικοπηματικές συνθήκες κλεισίματος της ΕΡΤ τo 2013, όταν  μέσα σε μια νύχτα 2.500 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους και βρέθηκαν στο δρόμο χωρίς καμία αποζημίωση, συνιστούν τη πρώτη αντιδημοκρατική στροφή στην πρόσφατη πορεία της χώρας. (Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του ιραλνδικού Σιν Φειν)

Η ιστορία όμως δε σταματάει εκεί. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, στην Ελλάδα περάσαμε σε μια νέα περίοδο της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Η κυβέρνηση δεχεται, σε καθημερινή βάση σχεδόν, απειλές, εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δανειστές, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο για να μην σεβαστεί την ψήφο των πολιτών. Σε περιστατικά που δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία της Ευρωπαικής Ενωσης,  ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε ειρωνεύεται δημοσίως τον έλληνα ομόλογό του Γιάνη Βαρουφάκη.

Μη εκλεγμένοι τεχνοκράτες  από τις Βρυξέλλες πιέζουν την κυβέρνηση για να μην περάσει νομοσχέδια τα οποία σκοπό έχουν να αντιμετωπίσουν την ανθρωπιστική κρίση. Οίκοι αξιολόγησης, ΕΚΤ και δάνεια είναι τα όπλα τα οποία χρησιμοποιούνται για τον στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας. Ο στόχος είναι η κυβέρνηση είτε να υποταχθεί και να πέσει γιατί αθέτησε τις προεκλογικές της υποσχέσεις είτε να πέσει λόγω οικονομικής ασφυξίας. Η χώρα βιώνει ένα σιωπηρό, μοντέρνο πραξικόπημα το οποίο διεξάγεται με τα σύγχρονα όπλα.

Την ανατροπή της κυβέρνησης επιδιώκουν και τα ιδιωτικά ΜΜΕ στην Ελλάδα. Ελέγχονται από τους ντόπιους ολιγάρχες που θέλουν να εμποδίσουν το ΣΥΡΙΖΑ να βάλει τέλος στην ασυδοσία και την ανεξέλεγκτη εξουσία τους.  Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν ήταν λοιπόν τυχαίο: χωρίς την δημόσια ραδιοτηλεόραση, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει αποτελεσματικά μέσα για να εξηγήσει την πολιτική της.  Αντίθετα, ελληνικά αλλά  και  τα διεθνή ΜΜΕ, που επίσης σαμποτάρουν την κυβέρνηση χρησιμοποιώντας παραπληροφόρηση και εσκεμμένες διαφορές, αποτελούν επίσης όπλα για την επιτυχία του μοντέρνου πραξικοπήματος.  Η κυβέρνηση λοιπόν δίνει μια διπλή μάχη: ενάντια στα σκληρά μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί στους ευρωπαικούς λαούς και υπέρ της δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. 

Αυτό που φοβούνται είναι ότι αν η κυβέρνηση πετύχει στην Ελλάδα, θα ακολουθήσουν οι Podemos και η αριστερά στην Ισπανία, το Σιν Φέιν στην Ιρλανδία. Αυτό προσπαθούν να αποτρέψουν, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά not the tanks, but the banks.