Ασχολούμενος χρόνια με τις εξαγωγές και ιδιαίτερα τα τελευταία δυο χρόνια με τις εξαγωγές στην Κίνα, έχω ξεκάθαρη άποψη ότι η “σωτηρία” της χώρας μας θα έρθει μόνο από τις εξαγωγές.

Μιλάμε για τον Τουρισμό συχνά αλλά τα νούμερα είναι σκληρά. Διπλάσιοι τουρίστες από το έτος 2000, σε 15 χρόνια, αλλά τα έσοδα ελάχιστα αυξημένα (δηλαδή σημαντικά μειωμένα αν υπολογίσουμε τον πληθωρισμό). Επιπλέον τεράστια μαύρη εργασία, άφθονοι αλλοδαποί εργαζόμενοι και πληθώρα εισαγόμενων αγαθών για τα ξενοδοχεία.

Αν όμως οι εξαγωγές μας διπλασιαστούν ή τετραπλασιαστούν, αν φτάσουν τα 100 δις, τα οφέλη που θα προκύψουν θα είναι τεράστια.

Το ερώτημα είναι αν μπορούν τα 25 δις ευρώ εξαγωγών να γίνουν 100 δις και με ποιο τρόπο. Για να γίνει κατανοητό, οι ετήσιες εξαγωγές παγκοσμίως είναι πάνω από 13 τρις δολάρια. Άρα το να πάμε από 25 δις ευρώ στα 100 δις δεν είναι κάτι το αδύνατο (έχουμε δηλαδή περιθώριο να πάρουμε μερίδιο από πολλούς).

Η άποψη μου είναι ότι φυσικά μπορούν, σε ένα βάθος 10ετίας.

Βασικό εξαγωγικό προϊόν τα αγροδιατροφικά. Απεριόριστες δυνατότητες παραγωγής, αφού τα απαραίτητα βασικά συστατικά (κλίμα, έδαφος) είναι υψηλής ποιότητας και διαθέσιμα. Προϊόντα υψηλής τεχνολογίας στην συνέχεια. Αν πάμε για τα φθηνά, δεν υπάρχει πεδίο. Αν πάμε να εξαγάγουμε τα ακριβά, οι δυνατότητες είναι σημαντικές. Μυαλά υπάρχουν, η θέση μας είναι στρατηγική, είμαστε Ευρώπη.

Και πως θα γίνει αυτό θα ρωτήσει κάποιος. Η απάντηση καταρχήν είναι ότι δεν είναι εύκολο το εγχείρημα. Θέλει πανστρατιά δυνάμεων. Θέλει πολιτική βούληση από κάθε πτέρυγα της Βουλής. Δεν μπορεί να θέλει η Κυβέρνηση (όποιος και αν είναι στο τιμόνι) και η αντιπολίτευση να μην βάλει πλάτη.

Χρειάζεται άμεση ενεργοποίηση όλης της Κοινωνίας προς αυτόν τον σκοπό.

Όλοι θα πρέπει να μιλάνε για εξαγωγές (δεν αφήνω τα άλλα στην άκρη αλλά μιλάω για προτεραιότητα). Για παράδειγμα η παρουσία στα ΜΜΕ των «εξαγωγών», με οποιονδήποτε τρόπο, είναι σχεδόν ανύπαρκτη (βλ. μόνο δημόσια τηλεόραση και κάποια μονοσέλιδα στις εφημερίδες).

Μια Κυβέρνηση μόνη της δεν καταφέρνει τίποτα. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να φτιαχτεί ΧΘΕΣ ένα ζωντανό δίκτυο στο εσωτερικό της χώρας και ένα ζωντανό δίκτυο στο εξωτερικό.

Στο εσωτερικό της χώρας θα συνδεθούν τα παραγωγικά υπουργεία με τα Επιμελητήρια και με τις Περιφέρειες. Θα δημιουργηθεί Δίαυλος μετάδοσης κάθε πληροφορίας από και προς την καρδιά του συστήματος. Έτσι οι κατά τόπους εξαγωγείς (ή υποψήφιοι εξαγωγείς) θα έχουν αμέσως την πληροφορία που επιθυμούν και θα μεταφέρουν αμέσως το πρόβλημά τους στην κεντρική εξουσία.

Το ζωντανό δίκτυο στο εξωτερικό θα περιλαμβάνει τις υπηρεσίες του Υπ. Εξωτερικών οι οποίες θα συνδεθούν άμεσα με το Δίκτυο στο εσωτερικό. Αυτό που χρειάζεται ένας εξαγωγέας σαν υποστήριξη από το άκρο που βρίσκεται στην ξένη χώρα είναι πληροφορίες για τις προϋποθέσεις εξαγωγής του προϊόντος του, πληροφορίες για την αγορά, το μέγεθος της και τον ανταγωνισμό και πελάτες. Η Τουρκία έχει οργανωμένες υπηρεσίες όπου θα σου βρουν τους πελάτες, θα σου κανονίσουν Β2Β συναντήσεις σε ειδικό χώρο (πριν το ταξίδι σου) και θα σου καλύψουν και μέρος του κόστους σου (στην Ευρώπη έχουμε ένα θέμα αλλά οι λοιπές υπηρεσίες είναι σημαντικές).

Με την σύνδεση των δυο δικτύων ο εξαγωγέας από την Κομοτηνή θα μάθει εύκολα και γρήγορα τις δυνατότητες σε μια ξένη αγορά, θα μάθει αμέσως τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν στην Ελλάδα, θα κινηθεί ευκολότερα.

Μια άλλη διάσταση της προσπάθειας είναι η ενεργοποίηση της Κυβέρνησης προς προώθηση των εξαγωγών. Το κόμπλεξ που διακατέχει την Κοινωνία μας ότι δεν πρέπει οι Κυβερνητικές δυνάμεις να προωθούν επιχειρηματικά συμφέροντα στο εξωτερικό μας χαρακτηρίζει ακόμα ως πρωτόγονους.

Όταν οι ξένες Κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στα ίσα για τα συμφέροντα των εταιρειών τους δεν σημαίνει ότι αυτοί που παρεμβαίνουν τα παίρνουν. Η Ελλάδα παραμένει σε καθεστώς Κόμπλεξ και επειδή διάφοροι τα παίρνουν για να «μεσολαβήσουν» θεωρούν ότι όποιος το κάνει τα παίρνει. Και αν δεν τα παίρνει απλά του ρίχνουν λάσπη.

Η Κυβέρνηση έχει δύναμη και κύρος. Χρειάζεται να τα συνδυάσει με τους παραγωγικούς συνεργάτες στην Ελλάδα. Για παράδειγμα η επίσκεψη ενός Πρωθυπουργού σε μια ξένη χώρα συνοδεύεται από επιχειρηματίες και εμπλεκομένους φορείς. Γίνεται κάποια διασταύρωση αν οι φορείς αυτοί έχουν αποτέλεσμα στις εξαγωγές ή πάνε για δημόσιες σχέσεις και για προσωπικά τους deals? Καταγραφή λοιπόν των αποτελεσμάτων και επιβράβευση στα ταξίδια με πρόσκληση των αποτελεσματικών. Δεν είναι δυνατόν να ταξιδεύουν στις Κυβερνητικές αποστολές φορείς με μηδενική παρουσία και έργο.

Και φυσικά θα πρέπει η Κυβέρνηση να διαθέσει κάθε δυνατό κονδύλιο προς την ενίσχυση των εξωστρεφών επιχειρήσεων. ΕΣΠΑ, ΠΑΑ και κάθε άλλη δυνατότητα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για παράδειγμα η επιδότηση κατά 85% του κόστους προβολής αγροδιατροφικών προϊόντων σε Τρίτες χώρες, ένα τρομερό εργαλείο που ο καθένας πολεμάει μόνος του (οι φορείς που μπορούν να μπουν στο πρόγραμμα). Με κεντρικό σχεδιασμό το αποτέλεσμα θα πολλαπλασιαστεί.

Ακόμα η Κυβέρνηση μπορεί να παρέμβει σε άλλα ουσιώδη ζητήματα, όπως για παράδειγμα συμφωνίες εισόδου προϊόντων σε δίκτυα λιανικής. Στην Κίνα δώσαμε το λιμάνι που τόσο το θέλανε. Ας ζητήσουμε στα ίσια είσοδο 300 κωδικών ελληνικών προϊόντων σε κρατικά ελεγχόμενες αλυσίδες σουπερ μάρκετ. Δεν φτάνει αυτό από μόνο του, φυσικά. Πρέπει και οι παραγωγοί να βάλουν το χέρι τους (ιδίως διαφήμιση). Αλλά ένα μεγάλο εμπόδιο θα μπορούσε να ξεπεραστεί μέσω της Κυβερνητικής παρέμβασης. Σου έδωσα, δώσε μου.

Ένα ακόμα είναι η οργανωμένη παρουσίαση των ελληνικών επιχειρήσεων σε ξένους αγοραστές. Η κλασική μέθοδος των Εκθέσεων είναι δύσκολη για πολλούς εξαγωγείς. Και όμως η οργάνωση μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Στην αχανή αγορά της Κίνας οργανώνω με σημαντικές εμπορικές οργανώσεις (σε επίπεδο χονδρεμπορίας και λιανικής) την παρουσία ή/και παρουσίαση ελληνικών προϊόντων, οργανωμένα μεν αλλά με συνοδεία marketing δε.

Για παράδειγμα προετοιμάζουμε την παρουσία σειράς ελληνικών προϊόντων σε μεγάλη αλυσίδα λιανικής (πάνω από 20 εκ. ετήσιες επισκέψεις στα εμπορικά της κέντρα) που θα συνοδεύεται από σημαντικό πρόγραμμα προώθησης των προϊόντων. Ένα πλήρες πακέτο που σε βάζει ανταγωνιστικά σε μια μεγάλη αγορά. Αν πας να μπεις χωρίς πλήρες πακέτο απλά χάνεις χρόνο και χρήμα. Ανάλογα βήματα μπορούν να γίνουν από διάφορους φορείς αρκεί να βρουν την άκρη του νήματος και να ασχοληθούν σοβαρά.

Τελειώνω με το ειδικό σημείο σύνδεσης του τουρισμού με τις εξαγωγές. Έρχονται στην Ελλάδα κατά εκατομμύρια. Όλοι λέμε «αν πουλούσαμε σε όλους τους τουρίστες ελληνικά προϊόντα στην χώρα τους, τι καλά που θα ήταν!!!». Εκεί την λύση την δίνει το ηλεκτρονικό εμπόριο. Αφού τα προϊόντα μας δεν είναι στα ράφια της Ρωσίας ή βρίσκονται σε ελάχιστα, η διάθεση τους με e-commerce μας εξασφαλίζει πρόσβαση του πελάτη.

Έχοντας 500.000-1.000.000 Ρώσους κάθε χρόνο στην Ελλάδα στοχεύω στην διαφήμιση των προϊόντων μας στην Ρωσία, την ώρα που είναι εδώ. Οικονομικά αποδοτικότερο από το να διαφημίζω στην αχανή Ρωσία. Ανάλογα με την Κίνα και με άλλες μεγάλες αγορές από τις οποίες έχουμε τουρίστες κάθε χρόνο.

*δημοσιεύτηκε στην προσωπική σελίδα του Γιώργου Φλωρά στο fb