«Οι Μήδοι δεν έφυγαν ποτέ / Όπου κοιτάξω τους βλέπω με άλλο όνομα με άλλους θυρεούς» Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου,Ως ωραίος νέκυς
 
Είμαι της άποψης ότι πρέπει η αναζήτηση της δράσης της εγκληματικής Μπάμπουσκα ,που απασχολεί την κοινή γνώμη τον τελευταίο καιρό,να μη γίνει από τα έξω προς τα μέσα στην ίδια την Μπάμπουσκα, αλλά από τα μέσα προς μιάν άλλη Μπάμπουσκα.Εξηγούμαι:αντί να ψάχνει η Αστυνομία τον εκτελεστή[για να τον συλλάβει –αν είναι στην Ελλάδα- και να μάθει από αυτόν ποιός είναι ο εγκέφαλος,τον οποίο πιθανότατα και ο ίδιος ο εντολοδόχος δεν γνωρίζει],ίσως θα έπρεπε ν’αντιστρέψει τη λογική και ν’αναζητήσει τα ίχνη της μέσα κούκλας.Αντί δηλαδή για το whodunit[ποιός τό’κανε] να διερευνήσει το cui bono[ποιός ωφελείται].

Ακολουθώντας τη διαδρομή του χρήματος,δηλαδή τη διανομή της εγκληματικής πίτας,που όσο μεγάλη και νά’ναι σε μία μικρή  μαύρη αγορά σαν την ελληνική,δεν εξηγεί τόσο αίμα,μπορεί και να βρούν την υπόγεια διασύνδεση με πλα’ινές Μπάμπουσκες.Άλλωστε ο υπόκοσμος πάντοτε επικοινωνούσε,με τον έναν ή τον άλλον τρόπο,με τον υπέρκοσμο.

Εν αναμονή των αποτελεσμάτων της απο-κάλυψης ή της συγ-κάλυψης.