Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τζούνιορ,  γιος του θρυλικού Μαραντόνα που μας άφησε πριν μερικούς μήνες, συνεχίζει τα «πολιτικά γκολ » του πατέρα του. Με αφορμή την έναρξη του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, ο τζούνιορ ξεκίνησε εκστρατεία, καλώντας Ισπανούς και Ιταλούς να κάνουν τεστ DNA, για να βοηθήσουν τον εντοπισμό των παιδιών που είχαν απαγάγει οι χουντικοί της Αργεντινής.
 
Πρόκειται για μία από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες,  από την περίοδο των αμερικανοκινούμενων δικτατοριών στη Λατινική Αμερική. Οι φασίστες αξιωματικοί, που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, υιοθετούσαν τα βρέφη των αγωνιστών της αντίστασης, τους οποίους δολοφονούσαν και εξαφάνιζαν. Πολλούς  από τους 30.000 « desaparecidos», τους  εξαφανισμένους στην Αργεντινή τη δεκαετία του 70 επί δικτατορίας, τους πέταγαν ζωντανούς, συχνά μισοπεθαμένους από τα βασανιστήρια, από τα στρατιωτικά ελικόπτερα στον ποταμό Ρίο ντε Λα Πλάτα.
 
Για να χαθούν τα ίχνη τους, κατ εξοχήν θύματα αυτής της βάρβαρης μεθόδου ήταν οι γονείς των πεντακοσίων βρεφών και μικρών παιδιών που απήχθησαν. Υπήρχαν περιπτώσεις αγωνιστριών που συνελήφθησαν έγκυες και οι βασανιστές περίμεναν να γεννήσουν στις φυλακές, πριν τις δολοφονήσουν. Σε προηγούμενο άρθρο, έχω παρουσιάσει βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις με δύο από αυτά τα παιδιά που έμαθαν την αλήθεια και κατάφεραν να επανασυνδεθούν με τους συγγενείς τους.
 
Αυτό έγινε χάρις στη δράση των ατρόμητων «γιαγιάδων» που συγκεντρώνονταν κάθε εβδομάδα στην Plaza de Mayo, μια κεντρική πλατεία του Μπουένος Αίρες , ζητώντας να μάθουν για την τύχη των παιδιών τους και μετά των εγγονών τους. Μετά τη πτώση της δικτατορίας τη δεκαετία του ’80, οι αλησμόνητες αυτές γιαγιάδες- το 2019 που ήμουν για τελευταία φορά στην Αργεντινή ζούσαν ελάχιστες-συνέχισαν τις έρευνες και κάλεσαν για τεστ DNA, με βάση τα οποία ταυτοποιήθηκαν 130 παιδιά. Λείπουν όμως 350 ακόμα και υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένα βρίσκονται στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου κατέφυγαν οι ένοχοι «γονείς» τους μετά τη χούντα.
 
Το 2010, ο Μαραντόνα ο Μεγάλος είχε ζητήσει με επιστολή του στην Επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης να δοθεί το βραβείο στις γιαγιάδες της Plaza de Mayo. Ο τζούνιορ, που έχει 400.000 ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πήρε τη σκυτάλη, σε συνεργασία με την σημερινή αριστερή κυβέρνηση της Αργεντινής που έχει στείλει στη Ρώμη και τη Μαδρίτη δωρεάν τεστ DNA. «Eίμαι περήφανος που συνεχίζω το έργο του πατέρα μου στο πλάι των συγγενών των θυμάτων », δήλωσε ο Ντιέγκο τζούνιορ. Οπως λέει και η παροιμία, το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.

Διαβάστε επίσης: Ο Μαραντόνα και τα εξαφανισμένα παιδιά της χούντας
 
Η δράση του νεαρού Μαραντόνα δεν είναι το μοναδικό πολιτικό επεισόδιο του φετινού ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που διεξάγεται ενώ η πανδημία δεν έχει τελειώσει, οι κοινωνικές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί, η ακροδεξιά δυναμώνει αλλά και το αντιρατσιστικό κίνημα black live matters δεν έχει κοπάσει. Σε ένα από τα τελευταία επεισόδια, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Κροατίας, μιας χώρας που δεν φημίζεται για τις αντιφασιστικές της περγαμηνές, ένιωσε υποχρεωμένη να απολογηθεί γιατί οι παίκτες της Εθνικής δεν γονάτισαν σε ένδειξη σεβασμού για το το black live matters, όπως έκαναν οι Βέλγοι παίκτες στον πρόσφατο φιλικό αγώνα μεταξύ των δύο χωρών.
 
Ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι το εύρημα μιας έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, για την απόδοση των λευκών και των έγχρωμων παικτών όταν έπαιζαν σε άδεια γήπεδα, στη διάρκεια της πανδημίας. Η έρευνα έγινε σε 500 παίκτες της πρώτης εθνικής κατηγορίας στην Ιταλία και έδειξε ότι οι λευκοί παίκτες είχαν, απουσία φιλάθλων, ελαφρώς χειρότερη απόδοση, αντίθετα με τους έγχρωμους που είχαν βελτιωμένη.
 
Το αποτέλεσμα αποδίδεται στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση των έγχρωμων, που είναι πολύ συχνά θύματα ρατσιστικών επιθέσεων από θεατές και οπαδούς των αντιπάλων ομάδων. Ο Ρομέλου Λουκάκου, ο μαύρος εξαιρετικός σέντερ-φόρ της Εθνικής Βελγίου, δήλωσε πρόσφατα ότι στο ποδόσφαιρο «ο ρατσισμός βρίσκεται στο απόγειο του». Και δυστυχώς ο Μαραντόνα ο Μεγάλος δεν είναι εδώ, για να βάλει τάξη στα πράγματα.