Έχουμε συνηθίσει από πολλούς μήνες στον αυταρχισμό της Κυβέρνησης. Μικρές και μεγάλες αποφάσεις καταδεικνύουν την πλήρη αντίθεσή της σε νόμους, δικαιώματα (αστικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά, ανθρώπινα). Η είδηση μάλλον τείνει να περάσει στα ψιλά των ιστοσελίδων, αλλά έχει τη δική της σημειολογία για τη λειτουργία του δημόσιου τομέα και το σεβασμό των νόμων.

Ads

Ως αυτουργός (ηθικός και φυσικός επειδή πρόκειται για Υπουργό) ο κ.Μητσοτάκης που καλεί Τμηματάρχες, Διευθυντές και Γενικούς Διευθυντές του δημόσιου να παρανομήσουν και να παραβούν το καθήκον τους, γιατί πολύ απλά το δημόσιο αποτελεί βιλαέτι της Κυβέρνησης που αγωνιά να το ελέγξει πιο αποτελεσματικά, πριν γίνουν εκλογές και καταφέρει να σωθεί κανένας φορέας του.

Με την απόφασή του (ΔΙΔΑΔ/Φ.32.8/476/οικ. 1312/21-1-2014 με ΑΔΑ: ΒΙΨΨΧ-ΡΕΚ) ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης καλεί τις “αρμόδιες Διευθύνσεις Διοικητικού Προσωπικού να μην προβούν στις προβλεπόμενες από τις ισχύουσες διατάξεις του Π.Δ. 318/1992 ενέργειες (βλ. αξιολόγηση προσωπικού) γιατί σε σχέδιο νόμου που τέθηκε σε διαβούλευση “περιλαμβάνονται νομοθετικές ρυθμίσεις με τις οποίες τροποποιούνται και καταργούνται διατάξεις του Π.Δ. 318/1992 (ΦΕΚ 161 Α’), που αποτελεί το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο για την σύνταξη εκθέσεων αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων” σύντομα θα τεθεί υπόψη της Βουλής για να ψηφίσει σχετικά.

Ουσιαστικά, ο Υπουργός δίνει εντολή να μην εφαρμοστεί ο νόμος γιατί έχει τεθεί σε διαβούλευση κάποιος νέος νόμος. Και φυσικά το νομοσχέδιο ούτε καν τέθηκε στη Βουλή, ούτε συζήτηση και ψήφιση έγινε κι ούτε γνωρίζουμε πότε θα γίνει κάτι τέτοιο. Άλλωστε, δεν είναι καν βέβαιο ότι ο νέος νόμος (αν περάσει) θα καταργήσει τον ισχύοντα. Λες και ο καινούριος νόμος θα έχει αναδρομική ισχύ από 1/1/2013!

Ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης με μία απόφασή του κατά το γνωστό νεοδεξιό αποφασίζομεν και διατάσσομεν καταλύει κάθε έννοια κράτους δικαίου, καταργεί νόμους πριν αυτοί καταργηθούν από τη Βουλή και εφαρμόζει σχέδια νόμων υπό διαβούλευση πριν αυτοί ψηφιστούν από τη Νομοθετική Εξουσία.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά. Η κυβερνητική αγωνία να ελέγξει πλήρως το δημόσιο (με απώτερο στόχο την τελική του διάλυση) και παράλληλα να γεμίσουν οι λίστες της διαθεσιμότητας, επιβάλλει όχι την αξιολόγηση με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, αλλά την ακύρωση του παρόντος και την -παράνομη- ένταξη των αξιολογήσεων με νέο νομοθετικό πλαίσιο. Ένα νέο πλαίσιο που θα ικανοποιεί τις νεοφιλελεύθερες ανάγκες του συστήματος.

Γιατί τελικά πασιφανώς στόχος της αλλαγής στον τρόπο αξιολόγησης των δημόσιων υπαλλήλων δεν είναι η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών ή η πίεση σε εργαζόμενους του δημόσιου τομέα να βελτιωθούν οι ίδιοι και οι υπηρεσίες τους. Στόχος είναι μέσα από έναν ψευδότιτλο ”ορθολογισμό” να οριστεί ποιοι θα απολυθούν.

Άλλωστε, αυτό φαίνεται από το το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου ορίζει ποσοστώσεις στη βαθμολογία, αφού με 9 ως 10 θα βαθμολογείται μόνο το 25% των υπαλλήλων, με 7 ως 8 θα αξιολογηθεί έως και το 60% και με βαθμούς 1 ως έως και 15% των υπαλλήλων. Από αυτό και μόνο διαφαίνεται.