Ο Λίντον Τζόνσον είχε χλευάσει μια μέρα τις διανοητικές ικανότητες του Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος θα γινόταν πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, λέγοντας ότι «δυσκολευόταν να περπατάει και να μασάει τσίχλα συγχρόνως». Σαν πρόβατα που δυσκολεύονται να εκφραστούν ενώ περπατούν, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος «Η Δημοκρατία Εμπρός» προσπαθούν να γλυτώσουν από αυτή την κατάρα. Και αποπειρώνται να προχωρήσουν εμπρός ενώ την ίδια ώρα σκέπτονται. Αξιοσημείωτη προσπάθεια.

Η βουλευτής της Μάγχης Σόνια Κριμί εγκαινίασε αυτή την επιχείρηση στα τέλη του περασμένου μήνα επικρίνοντας με έντονο τρόπο τη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης Μακρόν. Στο στόχαστρό της βρίσκονται οι εγκύκλιοι του υπουργού Εσωτερικών Ζεράρ Κολόμ, που επιτρέπουν μεταξύ άλλων στην αστυνομία να επεμβαίνει στα κέντρα φιλοξενίας τα οποία διαχειρίζονται ανθρωπιστικές οργανώσεις.

Η καταγγελία της μοιάζει με επαναφορά στην τάξη. Ορισμένοι πρώην αριστεροί βουλευτές συνειδητοποιούν ότι υποστηρίζουν μια κεντροδεξιά κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να δείξει σιδηρά πυγμή στο ζήτημα της μετανάστευσης. Αργησαν να το καταλάβουν. Και τώρα έχουν ενοχές.

Η κορυφή έχει τρομοκρατηθεί, καθώς βλέπει να συγκροτείται ένα φάσμα «διαφωνούντων» που τόσο κόστισαν στην προηγούμενη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Και έχει πολλαπλασιάσει τις επιχειρήσεις αποναρκοθέτησης, προσπαθώντας να καταστείλει αυτή την αμφισβήτηση εν τη γενέσει της. Υπουργοί, σύμβουλοι και κυβερνητικοί εκπρόσωποι έχουν βαλθεί να ηρεμήσουν τη φυλή, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Μεγάλου Πνεύματος που εδρεύει στο Ελιζέ. Το επιχείρημά τους, που είναι ορθό, είναι ότι πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα σε αιτούντες άσυλο και οικονομικούς μετανάστες. Δεδομένου όμως ότι η κυβέρνηση είναι ήδη φειδωλή στο θέμα της φιλοξενίας των προσφύγων, θα πρέπει να αναμένεται μια αυστηρότερη διαχείριση από την πλευρά της αστυνομίας.

Αν η Γαλλία δέχεται «οικονομικούς μετανάστες», ο λόγος είναι ότι απασχολούνται συχνά σε θέσεις τις οποίες περιφρονούν οι Γάλλοι. Θα απελαθούν άραγε οι sans-papiers που ζουν στη Γαλλία εδώ και πολλά χρόνια; Είναι πολύ πιθανό. Γιατί πίσω απ?όλα αυτά φαίνεται να υπάρχει ένας ψυχρός πολιτικός υπολογισμός. Η κοινή γνώμη απαιτεί αυστηρότητα. Αυτοί που χαράσσουν λοιπόν την κυβερνητική πολιτική θεωρούν ότι έχουν μια ευκαιρία να στριμώξουν τη δεξιά αντιπολίτευση την ώρα που προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί.

Πού είναι αλήθεια η Αριστερά;

(*) Ο Λοράν Ζοφρέν είναι διευθυντής της Liberation

Πηγή: Liberation / Μετάφραση ΑΠΕ – ΜΠΕ