Δεν πάει να έχεις ανακαλύψει το φάρμακο του καρκίνου, να έχεις πετύχει την παγκόσμια ειρήνη ή να έχεις βρει τη μαγική φόρμουλα για να εξαλείψεις την πείνα στον κόσμο. Αν δεν κάνεις κάτι πιο «πιασάρικο», τα κανάλια δεν θα σε παίξουν ποτέ. Ή, το πολύ – πολύ, να σε ξεπετάξουν στα γρήγορα. Βέβαια, αν εσένα, τον/την κορυφαίο/α επιστήμονα, σε τραβήξει τυχαία καμιά κάμερα να κάνεις τζόκινγκ με ξεχειλωμένες φόρμες γυμναστικής, να τραγουδάς καμιά άρια του Βέρντι ή να βρίσκεσαι σε τρυφερές περιπτύξεις με τον/την σύντροφό σου, όλοι οι προβολείς θα πέσουν πάνω σου. Το βίντεο θα προβάλλεται ξανά και ξανά κι εσύ θα έχεις γίνει πρώτη φίρμα, αλλά, για εντελώς διαφορετικό λόγο από εκείνο που φανταζόσουν και που θα ήθελες.

Κάτι τέτοιες σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό βλέποντας τη δημοσιότητα που έλαβε το βίντεο με τους ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ να τραγουδούν το “We are the world”, ανάμεσά τους και τον δικό μας υπουργό Νίκο Κοτζιά. Το βίντεο έκανε, αναπόφευκτα, τον γύρο του κόσμου. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ένας υπουργός εξωτερικών στην πίστα είναι θέμα που «πουλάει». Πόσο μάλλον, όταν είναι πολύ υπουργοί μαζί. Φυσικά, παίχτηκε και στα δικά μας κανάλια, χωρίς παράλληλα να λείψουν και κάποια ειρωνικά σχόλια. Ολως παραδόξως ή μάλλον, καθόλου παραδόξως για τα ελληνικά μιντιακά δεδομένα, τα ίδια κανάλια έπαιξαν πολύ λίγο την τετραήμερη επίσκεψη του Νίκου Κοτζιά στην Τουρκία και όσα σημαντικά διεμείφθησαν εκεί. Ειδικά την Τρίτη, όταν ο υπουργός συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ερντογάν και τον ομόλογό του Τσαβούσογλου – την προηγούμενη μέρα είχε δει τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο – η είδηση απουσίαζε από τα κεντρικά βραδινά δελτία των ΜΕΓΚΑ, STAR, ΑΝΤ1, ΣΚΑΪ, ακόμα κι από το κεντρικό δελτίο της δημόσιας, υποτίθεται, ΝΕΡΙΤ.

Το γιατί τα κανάλια της διαπλοκής δεν προέβαλαν όσο θα έπρεπε την επίσκεψη Κοτζιά, δεν είναι κάτι που χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία. Όσο κυβερνούσαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ήταν συμπολιτευόμενα. Τώρα που κυβερνά ο ΣΎΡΙΖΑ σε σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ είναι σφόδρα αντιπολιτευόμενα. Το θετικό κυβερνητικό έργο αποσιωπάται. Προβάλλεται μόνο το «σοκ και δέος» εκ μέρους των δανειστών ή κάτι ανάλαφρο και «πιασάρικο». Το κασκόλ του Βαρουφάκη, οι «καυγάδες» της Κωνσταντοπούλου ή όπως τώρα, το τραγούδι του Κοτζιά.

Βροχή τα σχόλια, εκ δεξιών και εξ αριστερών: Γιατί να πάει να τραγουδήσει ο υπουργός μιας αριστερής κυβέρνησης με τους ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, του «φονιά των λαών»; (Η Ελλάδα, καλώς ή κακώς, είναι ακόμα μέλος του ΝΑΤΟ). Γιατί να ανεβεί στην πίστα και να τραγουδήσει, γενικά; (Το αντίθετο δεν θα ήταν αγενές απέναντι στον συνδαιτημόνα και ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου που τον προσκάλεσε;). «Ε ρε να τραγουδούσε ο Βενιζέλος ως ΥΠΕΞ αγκαλιά με τον τούρκο ΥΠΕΞ τι θα έλεγε ο Πάνος και οι ΑΝΕΛ», έγραψε στο τουίτερ ο υπερπατριώτης Αδωνις Γεωργιάδης. Μάλλον τον ενόχλησε το γεγονός ότι ο Κοτζιάς ήταν ο μόνος Ελληνας ΥΠΕΞ που μίλησε στην καρδιά της Αγκυρας για μια ενιαία και αδιαίρετη Κύπρο χωρίς εγγυήσεις, έσφιξε το χέρι του τούρκου ομολόγου του και το σήκωσε ψηλά. (Επίσης, για να είμαστε ειλικρινείς, τον Βενιζέλο δυσκολευόμαστε να τον φανταστούμε όχι μόνο να τραγουδάει, αλλά, γενικά, να επιδίδεται σε οποιαδήποτε καθημερινή, ανθρώπινη δραστηριότητα).

Από την άλλη, δεν αποκλείεται τελικά αυτός ο ντόρος να λειτουργήσει με ένα τρόπο θετικά για τον κόσμο που ενημερώνεται κυρίως από την τηλεόραση. Έτσι, ίσως το «We are the world» γίνει η αφορμή να μάθουν κάποιοι ότι ο έλληνας ΥΠΕΞ πήγε στην Τουρκία, συναντήθηκε με την τουρκική ηγεσία, συμφώνησαν στην αναβίωση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), να εργαστούν για την επίλυση του Κυπριακού, για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων… Ισως μάθει και ότι πριν τραγουδήσει παρέα με τους άλλους ΥΠΕΞ από τις χώρες του ΝΑΤΟ, ο Νίκος Κοτζιάς είχε σημαντικές για τις διμερείς σχέσεις συνομιλίες με την Υπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για εξωτερική πολιτική και ασφάλεια Φεντερίκα Μογκερίνι, καθώς και με τους ομολόγους του από FYROM, Βουλγαρία, Ουκρανία… Επίσης, για όσο διάστημα το τοπίο στα κανάλια παραμένει ως έχει, μια επαναστατική πρόταση προς το ΥΠΕΞ θα ήταν κάθε επίσημο ταξίδι του υπουργού στο εξωτερικό να συνοδεύεται και από ένα μουσικό δρώμενο. Ισως έτσι αναγκαστούν να αφηγηθούν και το τι άλλο έγινε πριν και μετά…