Γεννήθηκε σαν σήμερα στην Πάτρα στα 1926. Υπήρξε ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ο καλύτερος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αξιοπρεπής, γενναιόφρων, έντιμος. Και έσπασε πολλά αυγά, περισσότερα από συστημικούς επαναστάτες… Σταχυολογώ ΕΛΑΧΙΣΤΑ.

Όταν στις ευρωεκλογές του 1994, η ΔηΑνα απέτυχε να εκλέξει βουλευτή αφού δεν έπιασε το όριο του 3%, ο Στεφανόπουλος διέλυσε το κόμμα και αποχώρησε από την πολιτική.

Πριν φύγει, συγκέντρωσε όσα χρήματα από την κρατική επιχορήγηση είχαν μείνει στο ταμείο της ΔηΑνα και πήγε στην Τράπεζα της Ελλάδος για να τα επιστρέψει. Η κίνησή του αυτή μπλόκαρε το σύστημα και προκάλεσε αμηχανία στους υπαλλήλους, που άρχισαν να ψάχνουν τι να κάνουν μ’ αυτά, αφού δεν είχε προβλεφθεί κωδικός για επιστρεφόμενες επιχορηγήσεις κομμάτων.

Όταν δέχθηκε στο Μέγαρο τους αυτοαποκαλούμενους Schooligans, όταν τον είχαν ρωτήσει για το ζήτημα του Aλβανού σημαιοφόρου Οδυσσέα Τσενάι, εκείνος τους είχε δώσει μια αφοπλιστική απάντηση: «Eτούτο το παιδί μάς πείραξε μόνο και μόνο επειδή είναι Αλβανός. Εάν στη θέση του ήταν ο γιος του αμερικανού πρέσβη, θα ενοχλείτο άραγε ο κόσμος; Δεν νομίζω!».

Ο μόνος ιστορικά που αντέδρασε απέναντι στους αφορισμούς – αναθεματισμούς που ψάλλονται κατά των Ελλήνων την Κυριακή της Ορθοδοξίας ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, είπε χαρακτηριστικά:

«Οι αφορισμοί κατά των Ελλήνων που ψάλλονται στις ορθόδοξες εκκλησίες την Κυριακή της Ορθοδοξίας πρέπει να παραλειφθούν».

Αφορισμοί όπως :

-Ανάθεμα σε όσους εισάγουν με ασέβεια απέναντι στην εκκλησία,
-Ανάθεμα στους αρχαίους Έλληνες :Θαλή, Ηράκλειτο, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.α….
-Ανάθεμα σε όσους προτιμούν τη σοφία και αθετούν την ανάσταση
Στην κηδεία του Γιάννη Μπανιά (πολιτικοί μιας άλλης εποχής και οι 2) είχε παραστεί ενώ ήταν τότε 86 ετών. Παρακολούθησε όλες τις ομιλίες, κουράστηκε.

Θα θυμάστε την περίφημη φωτογραφία που ζαλισμένος από τον ήλιο στεκόταν και κάποιοι σύντροφοι της ΑΚΟΑ του έκαναν σκιά με τη σημαία τους. Την ανθρωπιά εκείνης της φωτογραφίας, εκείνη τη ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ διαφορετικών ανθρώπων, πρέπει να την τιμήσουμε. Να την προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού. Είναι το όπλο μας απέναντι στη γκεμπελίστικη ηθική των κρατούντων.

Ο καλύτερος, ο εντιμότερος ΠτΔ που είχαμε ήταν Δεξιός. Αλλά στην κρίσιμη ώρα, και μετά από μια πολιτική διαδρομή με την οποία μπορεί να έχει κανείς διαφωνίες, δίδαξε ΗΘΟΣ που το ζηλέψαμε, θυμίζοντας πως αυτό το σπάνιο, ‘γραφικοποιημένο από τους κυνικούς, βαρύ κι επώδυνο πράγμα, το ΗΘΟΣ δεν ανήκει εργολαβικά σε ΚΑΝΕΝΑΝ χώρο. Ανήκει στον/στην Άνθρωπο και στη Συνείδησή του. Και γι αυτό αξίζει να τον ΑΓΑΠΑΜΕ και να τον Μνημονεύουμε ΠΑΝΤΑ!