Οι παλαιότεροι θα θυμούνται το σύνθημα της δεκαετίας του ’80, που συνεχίσθηκε να δονεί έκτοτε τις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ: «ΚΚΕ, το κόμμα σου λαέ!» Ένα σύνθημα που μέσα από πέντε λέξεις τόνιζε όχι μόνο τη σχέση του ΚΚΕ με τον λαό (έτσι όπως αυτό την εννοούσε), αλλά και δεν άφηνε σε κανένα άλλο κόμμα να διερωτηθεί ή να αναζητήσει τη δική του σχέση με τον λαό. Για τον λαό, το σύνθημα τού υπενθύμιζε ότι το ΚΚΕ είναι ο νόμιμος και μοναδικός του εκπρόσωπος. Δυστυχώς, η πολιτική ζωή δεν είχε την ίδια άποψη με το σύνθημα. Το ΚΚΕ δεν κατάφερε από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα να είναι ο (τουλάχιστον) κύριος και κυρίαρχος εκπρόσωπος του λαού, αλλά αντίθετα, τα αστικά κόμματα, εκ των εκλογικών αποτελεσμάτων, αναδείχθηκαν εκπρόσωποί του.

Από την άλλη πλευρά, τα δύο «βασικά» κόμματα της Αριστεράς -ΚΚΕ και ΕΑΡ- συνεργάστηκαν δημιουργώντας το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Αυτή ήταν η πρώτη και σημαντικότερη απόπειρα να αποκτήσει ηγετική σχέση η Αριστερά (και όχι μόνο το ΚΚΕ) με τον λαό, αλλά παρά τα καλά αρχικά εκλογικά ποσοστά, η πορεία του Συνασπισμού ήταν θνησιγενής. Το ΚΚΕ δε μπορούσε να φανταστεί ότι το σύνθημά του θα παρέμενε έωλο και οι αριστεροί θα ψήφιζαν ένα Συνασπισμό και όχι κάτι περισσότερο «χειροπιαστό», όπως το ΚΚΕ. Η διάσπαση του ΚΚΕ ήταν αναπόφευκτη (ενδεχομένως εκ των πραγμάτων αναγκαία). Όσοι έφυγαν φρόντισαν να διατηρήσουν το Συνασπισμό, σταδιακά να τον αλλάξουν σε Σύριζα, μέχρι που μέσα από πολλές συγκολλήσεις, αποχωρήσεις, εντάξεις, και ενοποιήσεις οδηγηθήκαμε αρχικά αισίως στο Γενάρη του 2015 και στη συνέχεια στον Αύγουστο του 2015, όπου η μετάλλαξη του Σύριζα «πήρε σάρκα και οστά».

Καθώς ελάχιστοι εκτός Σύριζα είχαν γνώση για τις «φυλές» του χώρου, τις θέσεις και τις προτάσεις τους, πολύ δε περισσότερο τις ιδεολογικές τους αναφορές, δεν έδιναν σημασία στην πανσπερμία του «ενιαίου» κόμματος, όπου κάποια εκ των πολιτικών του προταγμάτων παρέμεναν στη σκιά (ή δεν έβγαιναν παραέξω) λόγω των πολιτικών εξελίξεων που «έτρεχαν». Ο Σύριζα δε μπορούσε να έχει τη μονολιθικότητα του ΚΚΕ (η πολυφωνία έλεγε ότι ήταν το όπλο του), παρόλο που είχε στις τάξεις του ένα σημαντικό κομμάτι του προ διάσπασης ΚΚΕ που ήταν όχι μόνο γαλουχημένο σε έναν «εργαλειακό» μαρξισμό-λενινισμό, αλλά είχε θέσεις που βρισκόταν κοντά (αν όχι ήταν παρόμοιες) με εκείνες του ΚΚΕ (ειδικά όσον αφορά στον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό, στο δρόμο για το σοσιαλισμό, στη νομισματική πολιτική, στη σχέση κόμματος-τάξης, κ.ά.).

Από την πλευρά το ΚΚΕ, με τη θέση αρχής που είχε αρνούμενο τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση στον καπιταλισμό και στην Ε.Ε., «κήρυσσε» έναν -μεσσιανικού τύπου- σοσιαλισμό, ο οποίος θα ερχόταν μαζί με το λαό και το ΚΚΕ στην πρωτοπορία, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον (με την ωρίμανση των συνθηκών και την ύπαρξη κατάλληλων επαναστατικών πολιτικών υποκειμένων). Αυτή η θέση αρχής, αλλά και πολιτική συμπεριφορά, δεν εμφανίζεται μόνο στο ΚΚΕ, αλλά υπάρχει και σε πρώην στελέχη του που βρίσκονται σε άλλους χώρους, κυρίως στο Σύριζα.

Ως εκ τούτου, η συμμετοχή σε κυβέρνηση αντιμετωπίσθηκαν σαν «το διάολο με το λιβάνι», αλλά οι πολιτικές συγκυρίες έχοντας διαφορετική άποψη (βλέπε εκλογική νίκη του Σύριζα), «αδρανοποίησαν» αυτές τις απόψεις. Όμως οι εξελίξεις με τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, τα λάθη και οι παραλείψεις, οι ανεπάρκειες και οι ανικανότητες επιφανών στελεχών στο διοικείν, η μη διακυβέρνηση (ειδικά από άτομα που βρέθηκαν με τις ψήφους τους απέναντι από την κυβέρνηση) και η κατάληξη-ολική υποχώρηση με το τρίτο (και «καλύτερο») μνημόνιο ήταν η επιζητούμενη αφορμή:

«Πετάμε τη σκούφια του κυβερνητικού» μέσα στον καπιταλισμό και στην Ε.Ε. και «φοράμε τον μπερέ της επανάστασης». Έτσι θα νιώθουμε όπως πάντα, όπως παλιά. Όπως τότε στο ΚΚΕ. Μόνο που τώρα είναι το ΛΑΕ και το ΚΚΕ έχει έναν παραπάνω λόγο να προσέχει με το σύνθημά του. Η λέξη «λαέ» προφέρεται το ίδιο με το ΛΑΕ. Ποιος εκ των δύο τον εκπροσωπεί;

Κλείνοντας θυμίζουμε ότι στο ΚΚΕ διαγραμμένος δεν επιστρέφεις (τουλάχιστον εν ζωή), εκτός αν δηλώσεις έμπρακτη μεταμέλεια! Πολύ δε περισσότερο, πολιτικός σχηματισμός που απαρτίζεται από διαγραμμένους δεν επιστρέφει. Αφήστε που όπως είπε και ο σύντροφος Γραμματέας του Κόμματος, «οι επαναλήψεις, είναι χειρότερες από τις πρώτες εκδοχές!» Άραγε τι να σημαίνει ΚΚΕ, το κόμμα σου ΛΑΕ;