Με αφορμή το προχτεσινό θάνατο του αγοριού που έχασε μέσα σε μια στιγμή τη ζωή του στο προαύλιο του σχολείου του, δίπλα στη μαμά του, σε μια στιγμή χαράς, λίγο πριν υποδεχτεί το δωδέκατο καλοκαίρι του… διάβασα ένα σχόλιο στον τοίχο φίλου στο facebook που αναφερόταν στις σφαίρες και στη συμπεριφορά  τους.

Το ποστ έχει αναρτηθεί στη σελίδα “Γονείς” και μεταξύ άλλων γράφει τα εξής: «Όταν ρίχνεις μια σφαίρα, αυτή ξεκινά  να ταξιδεύει με ταχύτητα 1.100- 1.200 χλμ/ώρα. Αυτό το ξέρεις  γιατί το είδες στην τηλεόραση! Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι η σφαίρα είναι εξίσου επικίνδυνη κι όταν πέφτει ως…“αδέσποτη” από τον ουρανό.
Είναι η βαρύτητα βλέπεις… που δυστυχώς για όλους εμάς σε κρατά πάνω στον πλανήτη γη!

Όταν λοιπόν ρίχνεις μια σφαίρα στον αέρα, αυτή κάποτε σταματά την άνοδο και ξεκινά να πέφτει στη γη! Η δύναμη του βαρυτικού πεδίου της Γης βλάκα, είναι τέτοια που για κάθε δευτερόλεπτο πτώσης ενός αντικειμένου, αυτό κερδίζει 9.8 μέτρα ανά δευτερόλεπτο σε ταχύτητα!!! Δηλαδή για κάθε ένα δευτερόλεπτο πτώσης, η σφαίρα ανεξάρτητα από το βάρος της, κερδίζει 35 χιλιόμετρα/ώρα! Κι αν πέφτει για 10 δευτερόλεπτα, τότε η τελική της ταχύτητα με την οποία θα φτάσει στο έδαφος θα είναι 350 χλμ/ώρα!!! Όπως καταλαβαίνεις, μια σφαίρα  που κινείται με 250-350 χλμ/ώρα  είναι σχεδόν σίγουρο ότι μπορεί να σκοτώσει άνθρωπο. Κι επειδή έχω ρίξει με σχεδόν όλα τα περίστροφα και όπλα, σε πληροφορώ ότι δεν υπάρχει αδέσποτη σφαίρα!»

Ακόμη κι αν δεν  έχεις ρίξει ποτέ με κανένα όπλο… κι αν δεν έχεις πλησιάσει καν όπλο από κοντά [γιατί δεν βρίσκεις  τίποτα το γοητευτικό σε ένα αντικείμενο που αφαιρεί ζωές] και αν δεν τα πας καλά με τη Φυσική και τις δυνάμεις, το καταλαβαίνεις ότι καμιά σφαίρα δεν είναι αδέσποτη.

Κάθε σφαίρα ξεκινάει από κάπου… Από ένα όπλο που έδωσε την εντολή στη σφαίρα  να φύγει. Από ένα χέρι που έδωσε την εντολή στο όπλο. Από ένα μυαλό που έδωσε την εντολή στο χέρι να πιάσει το όπλο και να πατήσει τη σκανδάλη.

Από το μυαλό ξεκινάει  λοιπόν η σφαίρα. Γεγονός που εγείρει περισσότερα ερωτήματα από τα προφανή: Από πού κι ως πού γέμισε με όπλα μια ολόκληρη περιοχή [από τις μεγαλύτερες]  της Αθήνας; Πώς στην ευχή διακινούνται λάθρα τόσα όπλα που οικογένειες – συμμορίες φτιάχνουν και ειδικές κρυψώνες-οπλοστάσια  στα σπίτια τους;   Πότε εξοικειωθήκαμε ως λαός με την οπλοκατοχή και την άσκοπη χρήση  όπλων σε σημείο που οι γείτονες  μαζεύουν κάλυκες από τις ταράτσες τους;

Ερωτήματα όπως: Από πότε έγινε έθιμο να διασκεδάζουν [και] οι Ρομά ρίχνοντας σφαίρες στον αέρα; Τι ρόλο έπαιξε η ανοχή που έχουμε δείξει τόσα χρόνια στη μανία των κρητικών να οπλοφορούν και να χρησιμοποιούν όπλα για να… «παίζουν» μερικές λεβέντικες μπαλωθιές στο τσακίρ κέφι; Πόσο ελαφρά τη καρδία μπαίνουμε στη γνωστή αλυσίδα παιχνιδιών κι αγοράζουμε ένα όπλο-παιχνίδι στο παιδί μας αντί για  ένα αυτοκίνητο ή ένα τρενάκι;

Τώρα είναι η ώρα να δούμε αυτά τα ερωτήματα ένα προς ένα. Ένα εντεκάχρονο αγόρι σκοτώθηκε. Ένας 23χρονος συνελήφθη. Αν όχι τώρα, πότε; Όταν θα φύγει άλλη μία σφαίρα στον αέρα; Ο Νίκος Φώσκολος [που μερικοί τον νομίζαμε cult], το έχει γράψει πριν από χρόνια: οι «σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω».