Ας είμαστε όσο πιο ξεκάθαροι γίνεται: το περιβόητο “άνοιγμα” της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι παρά η “ιδεολογικοποίηση” και η αναβάθμιση του ρόλου του παρασιτισμού στο ελληνικό μοντέλο καπιταλισμού. Ιδίως δε, στην Ελλάδα είναι ιστορικά προφανές και προκλητικότατο: το ελληνικό κράτος, με τον πλούτο του ελληνικού λαού έστησε μια γιγαντιαία για τα δικά μας δεδομένα υποδομή, αναγκαία για τον εξηλεκτρισμό κάθε γωνιάς της επικράτειας, με ό,τι αυτό σήμανε για την πρόοδο του τόπου.

Ads

Κανένας ιδιώτης δε θα αναλάμβανε το κόστος μιας τέτοιας διαδικασίας. Το ελληνικό κράτος όμως το έπραξε διά της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού διότι σωστά αντιλήφθηκε ότι ο εξηλεκτρισμός και κατόπιν η διαρκής, σταθερή και αξιόπιστη ηλετροδότηση όλης της χώρας δεν αποτελεί μια εμπορική δραστηριότητα σαν κάθε άλλη, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για ό,τι και αν θεωρεί κανείς ως κοινωνική πρόοδο και οικονομική ανάπτυξη.

Σήμερα λοιπόν, ο παρασιτών ιδιώτης και μια θλιβερή κουστωδία βουλευτών που άλλοτε με πρόσχημα την ΕΕ και άλλοτε με φύλλο συκής τα μνημόνια προσπαθούν να κρύψουν ότι εργάζονται ως υπάλληλοι του παρασιτισμού, ντόπιου και φυσικά ξένου, προσπαθούν να απαξιώσουν την επένδυση του ελληνικού λαού και να την πάρουν έτοιμη, στο πιάτο και για ένα κομμάτι ψωμί.

Να την αξιοποιήσουν προς όφελός τους για όσο θα μπορέσουν και επειτα να τη γυρίσουν πίσω στο ελληνικό κράτος ή να τη χρησιμοποιήσουν ως μέσο εκβιασμού προκειμένου να εισπράττουν επιδοτήσεις και να ασκούν κάθε είδους πιέσεις. Θα έχουν άλλωστε στα χέρια τους άλλη μια “too big to fail” επιχείρηση.

Ads

Μάλιστα είναι αφόρητα υποκριτικό να ακούς δεκάρικους κατά του κρατισμού και των συνδικαλιστικών “εκβιασμών”- όπως συνηθίζουν να αποκαλούν κάθε κινητοποίηση- από τους ίδιους ανθρώπους που ψήφισαν και υλοποίησαν τον πρωτοφανή κρατισμό των δισεκατομμύριων ευρώ προς όφελος μιας χούφτας τραπεζιτών και τον εγληματικό κρατισμό που επιβάλλει εδώ και χρόνια σε μια δημόσια επιχείρηση- στη ΔΕΗ- σκανδαλωδώς να ενισχύει τους ιδιώτες ανταγωνιστές της.

Αν θέλει ο οποιοσδήποτε ιδιώτης να ασχοληθεί με την ηλεκτρική ενέργεια ας ξεκινήσει να αγοράζει ρεύμα, να στήνει υποδομή με δικά του χρήματα και να το πουλάει ανταγωνιστικά προς τη ΔΕΗ. Αγοραστές αλά ολιγάρχες της μετασοβιετικής Ρωσίας που ονειρεύονται ως σπόνσορες οι υπουργοί και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης έχουμε ηδη πολλούς για να ανεχτούμε κι άλλους.

Η υπόθεση της ΔΕΗ συνιστά μια πολλαπλά προκλητική υπόθεση. Σε εθνικό, κοινωνικό, δημοκρατικό αλλά και διεθνές επίπεδο. Συνιστά επιπλέον καταλύτη για μια σειρά επιλογών της νυν κυβέρνησης σε αγαστή σύμπνοια με την επιχειρηματική ολιγαρχία που αποσκοπούν στο να δεσμεύσουν τις όποιες μελλοντικές κυβέρνησεις εκ των προτέρων ως προς το εύρος των πολιτικών τους.

Καταδεικνύουν δε κάτι που η αντιπολίτευση οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη: τα μνημόνια δεν είναι απλά κάποιες συμφωνιες που μπορούν να καταργηθούν με ένα νόμο και χωρίς ευρύτερες συγκρούσεις. Είναι το μοντέλο καπιταλισμού στη χώρα, όπου η κλεπτοκρατία και ο παρασιτισμός θα απομυζούν συνολικά και ανερυθρίαστα τον πλούτο του λαού, αξιοποιώντας κάθε νομότυπο ή και εντελώς παράνομο μέσο για να το επιτύχουν.

Επιπλέον πρέπει να αναρωτηθεί κανείς ευρύτερα γιατί άραγε το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό και μια σειρά ακόμα αγαθών πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα και όχι ως κοινωφελή αγαθά. Πότε ερωτηθήκαμε και πότε συναινέσαμε ως λαός έχοντας μπροστά μας καθαρά τα δεδομένα μιας τέτοιας επιλογής;

Για όλους τους παραπάνω λόγους και για πολλούς ακόμα πρέπει να είμαστε σαφέστατοι: κανένας αγώνας δεν είναι υπερβολικός όταν πρόκειται για την εμβληματική υπόθεση της ΔΕΗ. Πάνε να ληστέψουν και να διαλύσουν ό,τι έφτιαξε ο ελληνικός λαός εδώ και δεκαετίες και πρέπει να τους σταματήσουμε με κάθε μέσο.