Η γερμανική εφημερίδα  „Handelsblatt“  σε ένθετο 22 σελίδων (!)  ασχολείται εκτενώς με όλες τις παραμέτρους της ελληνική οικονομίας και τις συνέπειες της κρίσης στη ελληνική κοινωνία. Το ένθετο προετοιμάστηκε από 24μελή δημοσιογραφική αποστολή ( 20 ρεπόρτερ και 4 φωτογράφοι), με επικεφαλής τον αρχισυντάκτη Gabor Steingart, η οποία επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα πολλές περιοχές της Ελλάδας και μίλησε με επικεφαλής υπηρεσιών και οργανισμών, με πολιτικούς, επιστήμονες, τραπεζίτες, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και πολυάριθμους πολίτες.

Ads

Όπως σημειώνει ο αρχισυντάκτης στο εισαγωγικό του σημείωμα, οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας συνάντησαν «μια εξαντλημένη χώρα» (αυτός είναι και ο κεντρικός τίτλος του αφιερώματος), η οποία συνθλίβεται ανάμεσα στο υψηλός χρέος και την σκληρή λιτότητα, οι οποίες « την οδηγούν όλο και περισσότερο στην ύφεση και στην κατάθλιψη».

Υπό τον τίτλο « Αν ήμουν Έλληνας…» ο Gabor Steingart γράφει μεταξύ άλλων « Συναντήσαμε βέβαια τις προηγούμενες ημέρες τολμηρούς επιχειρηματίες που ανθίστανται στην κρίση. Μια κρίση που είναι ισχυρότερη από αυτούς. Επισκεφθήκαμε θαρραλέους δημόσιους υπαλλήλους στα πεπαλαιωμένα γραφεία τους, να προσπαθούν να βάλουν τάξη στην αναρχία. Μιλήσαμε με πολιτικούς , οι οποίοι είχαν συνείδηση της ιστορικής στιγμής που τους έχει ορίσει η μοίρα.

Η επικρατούσα εντύπωση μας ήταν όμως άλλη. Βρεθήκαμε μπροστά σε μια εξαντλημένη χώρα. Μια χώρα που υποφέρει διττώς: από την αναποδιά του χρέους για την οποία φέρει η ίδια την ευθύνη και από την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, που τα κάνει όλα χειρότερα…»

« Αν ήμουν Έλληνας – γράφει σε άλλο σημείο ο Steingart – θα είχα μηνύσει τους διασώστες μου για εκ προθέσεως σωματικές βλάβες. Όταν θα σουρούπωνε θα πήγαινα και εγώ μαζί με τους άλλους στο Σύνταγμα για να διαδηλώσω μπροστά στη Βουλή την αντίθεση μου στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, μια πολιτική που την οξύνει περισσότερο».

Εκφράζοντας την αντίθεση του στην πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει η ΕΕ και η οποία συνθλίβει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης, ο δημοσιογράφος παραπέμπει στην αποτυχημένη αντίστοιχη πολιτική που ακολουθήθηκε στην Ρωσία και καταλήγει εκφράζοντας ανησυχία ότι η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού στην Ελλάδα ως συνέπεια της κρίσης θα μπορούσε να δώσει λαβή «στον στρατιωτικό εκείνο μηχανισμό που είχε ανέλθει στην εξουσία το 1974 και που ενδεχομένως παραμονεύει να πάρει τη ρεβάνς».