Στις 18 Αυγούστου 2013 φθάνει στον Πειραιά το Ιαπωνικό «Πλοίο της Ειρήνης» με 800 επιβάτες, μεταξύ των οποίων επιζώντες των πυρηνικών ολοκαυτωμάτων, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.

Ads

Για την άφιξη του «Πλοίου της Ειρήνης», προγραμματίζονται πολλές εκδηλώσεις, με επίκεντρο την Κοκκινιά, τις οποίες οργανώνει ο δήμος Νίκαιας Ρέντη, σε συνεργασία με αντιπυρηνικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις. Ετσι, το μήνυμα του μπλόκου της Κοκκινιάς «Ποτέ πια πόλεμος – Ποτέ πια φασισμός» θα ενωθεί  με τα συνθήματα Όχι άλλη Χιροσίμα – Όχι άλλο Ναγκασάκι, κατάργηση όλων των πυρηνικών όπλων, αποπυρηνικοποιημένη Μ. Ανατολή.
 
Η πυρηνική καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, το 1945 (6 και 9 Αυγούστου αντιστοίχως), σήμανε την είσοδο στην πυρηνική εποχή για την ανθρωπότητα και συνοδεύεται από την προειδοποίηση  ότι η πυρηνική απειλή δεν περιορίζεται από εθνικά σύνορα. Άρα, η κατοχή πυρηνικών όπλων και η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικές επιλογές μιας χώρας, αφορούν όλο τον κόσμο και πολύ περισσότερο τους γείτονές της. Στη βάση αυτή καλούμαστε να εντείνουμε τους αγώνες μας για την αποπυρηνικοποίηση της ευρύτερης περιοχής μας.
 
Μετά και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει όλη η ανθρωπότητα ότι «από τα πυρηνικά δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο πρόληψη» όπως λένε οι αντιπυρηνικοί γιατροί. Να γίνει κοινή πεποίθηση ότι «η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους».  Δεν έχει θέση ανάμεσά μας ο παλαιότερος διαχωρισμός που γινόταν και από δυνάμεις της αριστεράς, κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά υπέρ των πυρηνικών εργοστασίων. Θέλουμε έναν κόσμο ελεύθερο και από τις δύο αυτές πηγές πυρηνικού τρόμου.
 
Πρώτος μάρτυρας ο Ν. Νικηφορίδης
 
Το αντιπυρηνικό κίνημα υπήρξε το πρώτο παγκοσμιοποιημένο κίνημα, εδώ και πάνω από έξι δεκαετίες. Πέτυχε σημαντικές νίκες στο παρελθόν, υπήρξε εργαστήρι ριζοσπαστικών ιδεών και στη δική του δράση στην Ευρώπη στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 οφείλεται η καθιέρωση του όρου «διπλωματία των λαών».
 
Έχει και στη χώρα μας μεγάλη ιστορία αγώνων και αξίζει να θυμηθούμε ότι η πρώτη μαζική  καμπάνια που οργάνωσε η αριστερά στην Ελλάδα, μετά τον εμφύλιο, ήταν για τη συγκέντρωση υπογραφών κάτω από την «Έκκληση της Στοκχόλμης» για την απαγόρευση όλων των πυρηνικών δοκιμών. Προσπάθεια που απαιτούσε τόλμη και αυτοθυσία τα δύσκολα εκείνα χρόνια όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ένας από τους πρωτεργάτες της, ο νεολαίος Νίκος Νικηφορίδης είχε συλληφθεί στη Θεσσαλονίκη, καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε στις 5 Μάρτη 1951. Γραμματέας της ΕΠΟΝ Παγκρατίου και πρώην εξόριστος της Μακρονήσου ο 22χρονος Νίκος Νικηφορίδης, είναι ο πρώτος μάρτυρας παγκοσμίως του αντιπυρηνικού κινήματος.
 
Σ΄όλες τις φάσεις ανάπτυξής του το αντιπυρηνικό κίνημα υπήρξε πλατύ και πολύχρωμο με κύρια δύναμή του τη νέα γενιά, που αποτελεί πηγή ριζοσπαστικών ιδεών και πρωτότυπων μορφών δράσης. Όμως, η διασύνδεσή του με το εργατικό κίνημα του εξασφάλιζε πάντοτε σταθερή υποστήριξη και διάρκεια μέσα στο χρόνο. Επίσης, πολύτιμη συμπαράσταση είχε από την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Οι εμπειρίες αυτές πρέπει να αξιοποιηθούν για μια νέα δυναμική αναγέννησή του.
 
Η πανευρωπαϊκή διάσταση του κινήματος είναι εξαιρετικά σημαντική. Όμως, το γεγονός ότι η ευρύτερη περιοχή μας θεωρείται «υψηλού πυρηνικού κινδύνου» ανοίγει πρόσθετα πεδία δράσης για το ελληνικό κίνημα το οποίο καλείται να προωθήσει περιφερειακές δικτυώσεις και συνεργασίες με στόχο τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζωνών στα Βαλκάνια, στη Μ. Ανατολή και στη Μεσόγειο, ενώ κοινά μέτωπα μπορούν να οικοδομηθούν και στο τρίγωνο «Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος» με αιχμή την αποτροπή της δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου.
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δρομολογήσει σειρά αντιπυρηνικών δράσεων και πρωτοβουλιών. Επίσης, το συντονισμό της δράσης τους προωθούν οικολογικές και αντιπυρηνικές κινήσεις.
 
 
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υποδοχής του «Πλοίου της Ειρήνης» και μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.