Σε εκπαιδευτικά σούπερ μάρκετ αναβαθμίζονται τα ιδιωτικά σχολεία έπειτα από την κατάθεση του νέου πολυνομοσχεδίου.

Η ΟΙΕΛΕ σε επιστολή στους βουλευτές αναλύει όλες οι παρανομίες τις σκανδαλώδους ρύθμισης : «Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τους όρους χορήγησης άδειας για την ίδρυση και λειτουργία εκπαιδευτηρίων που δεν ανήκουν στο Κράτος, τα σχετικά με την εποπτεία που ασκείται πάνω σ’ αυτά, καθώς και την υπηρεσιακή κατάσταση του διδακτικού προσωπικού τους»
(Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 16, παρ. 8)
 
Κύριοι βουλευτές,
 
Η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων περιέχει ρύθμιση για την ιδιωτική εκπαίδευση με ιδιαίτερα δυσμενείς
επιπτώσεις όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλά κυρίως στη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης που, σύμφωνα με το Σύνταγμα, παρέχουν (ακόμη) τα ιδιωτικά σχολεία.
 
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
 
Πλέον οι καταγγελίες σύμβασης θα γίνονται αναιτιολόγητα και μαζικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, με μόνο όριο τα όσα
προβλέπονται για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα (6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις έως 150 απασχολούμενων, το 5% των εργαζόμενων
για μεγαλύτερες επιχειρήσεις). Υπολογίζεται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο θα μπορέσει να ανανεώσει το σύνολο σχεδόν του προσωπικού του σε
λιγότερο από 18 μήνες. Σε μεγάλο κίνδυνο βρίσκονται οι παλιοί εκπαιδευτικοί που στοιχίζουν «ακριβά» στους σχολάρχες.
Ελαχιστοποιείται το ποσό της αποζημίωσης
Οι καταγγελίες σύμβασης δεν θα ελέγχονται, πλέον, από τα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ/ΚΥΣΔΕ), ως προς τη
νομιμότητα και την καταχρηστικότητά τους, όπως ίσχυε ως σήμερα.
Όλες οι πτυχές της σχολικής ζωής και της εργασιακής κατάστασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παύουν ουσιαστικά να εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας. (ολόκληρη η επιστολή)
 
Η αθόρυβη εκπαιδευτικά κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου είναι εκωφαντική. Ουσιαστικά δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως το σχολείο δεν έχει πια κανένα διακριτό χαρακτηριστικό που να το διαχωρίζει από το κρεοπώλειο, το κατάστημα ρούχων και το γραφείο τελετών: είναι μια ακόμη επιχείρηση. Για άλλη μια φορά τα ζωτικά προβλήματα της εκπαίδευσης τίθενται επί τάπητος. Ποια διαθεσιμότητα, ποιες απολύσεις, ποιες μεταθέσεις, ποιος αυταρχισμός… Εδώ υπάρχουν θέματα βαθιά εκπαιδευτικά όπως η λευκή εβδομάδα, η επιμήκυνση του σχολικού έτους και η απεμπλοκή του Υπουργείου Παιδείας από τη επίβλεψη τον έλεγχο των ιδιωτικών σχολείων.
 
 Αυτή η σύντομη και αινιγματική φράση «το Υπουργείο δεν θα εποπτεύει πια τα ιδιωτικά σχολεία» υπενθυμίζει  ότι όταν οι λέξεις χάνουν το νόημα τους ο κόσμος που περιγράφουν παύει να υφίσταται ως τέτοιος. Αν το Υπουργείο Παιδείας δεν είναι πια υπεύθυνο για την παιδεία της χώρας, τότε ας βρούμε άλλη ονομασία και ρόλο για το Υπουργείο και άλλο χαρακτηρισμό για τα σχολεία, προσπαθώντας να διασώσουμε
ό, τι έχει απομείνει όρθιο απο τους ορισμούς τους αλλά κυρίως από την ουσία τους.

Επίσης, η γενναιοδωρια της πολιτικής ηγεσίας να «απελευθερώσει» τα ιδιωτικά σχολεία αποδεικνύει πως οι ιθύνοντες πρεσβεύουν τη γνωσή ρήση του Φράνσις Μπέικον «η γνώση είναι δύναμη». Ίσως η φράση αυτή είναι και το κλειδί της λογικής  του πολυνομοσχεδίου που κατατέθηκε. Από τις τέσσερις αυτές λέξεις προκύπτουν τέσσερα (ή και σε πολύ περισσότερα) κρίσιμα ερωτήματα:

• Η γνώση είναι ή μπορεί να γίνει δύναμη;
• Ποια γνώση είναι δύναμη;
• Από ποιον επιλέγεται η γνώση που θα μετατραπεί σε δύναμη;
• Υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στη γνώση που οδηγεί στη δύναμη;

 
Για τους/τις εκπαιδευτικούς το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί το επιστέγασμα των προσπαθειών της πολιτικής ηγεσίας να δείχνει με κάθε τρόπο την εκτίμηση που τρέφει για το έργο που έχουμε αναλάβει. Με εκκρεμή την υπόθεση της καθηγήτριας κ. Μπουλούτα που «ενόχλησε» το κολλέγιο Αθηνών, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν θα πια έχουν κανένα δικαίωμα να κάνουν καταγγελία της σύμβασής τους ως προς τη νομιμότητα ή την καταχρηστικότητά της στα υπηρεσιακά συμβούλια του Υπουργείου.Βέβαια, αξίζει να υπενθυμίσουμε πως και στην περίπτωση κ. Μπουλούτα που απευθύνθηκε στα συμβούλια αυτά, οι έξωθεν παρεμβάσεις μετέτρεψαν τον θεσμο σε ένα ακόμα μεγάλο μας τσίρκο.

Πριν λίγες μέρες γιορταστηκε με λαμπρότητα στα σχολεία η έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του 1821. Η κυβέρνηση την τίμησε με περισσή λαμπρότητα, προσπαθώντας να συγκαλύψει πως ενώ οι αγωνιστές του 21 προσπαθούσαν να απελευθερώσουν έναν λαό, η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να απελευθερώσει επαγγέλματα. Είναι κι αυτός ένας αγώνας. Μαζί λοιπόν με τα αλλαντικά, τα χαρτιά υγείας, προσεχώς τα φάρμακα στο επόμενο διάστημα αναζητούμε στα σούπερ μάρκετ γνώση με το κιλό. Κόβεται παρουσία του πελάτη. Μένει να ανακοινωθεί στις πόσες μέρες λήγει μια γνώση και αν θα ισχύσει κοινή περίοδος εκπτώσεων με τα λοιπά εμπορεύματα.