Επισήμως το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Που σημαίνει ότι στην Ελλάδα η εξουσία πηγάζει από το λαό, ασκείται από το λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.

Ads

Ο όρος Δημοκρατία, (δήμος + κράτος), σημαίνει ότι η δύναμη και εντέλει η εξουσία βρίσκεται στον δήμο, στους ίδιους δηλαδή τους πολίτες και είναι ένας όρος απολύτως ελληνικός. Επινοήθηκε κατά την κλασσική εποχή της Ελλάδας, στον 5ο π.Χ. αιώνα και υιοθετήθηκε από τον Κλεισθένη και στη συνέχεια από τον Περικλή, μετά το τέλος της εποχής της τυραννίας του Πεισίστρατου.

Ο όρος Δημοκρατία χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Ελλάδα κατ’ αντιδιαστολή με τα μέχρι τότε γνωστά συστήματα της μοναρχίας, όπου κυβερνούσε ο μονάρχης, της αριστοκρατίας, όπου κυβερνούσε μια ομάδα που συγκέντρωνε τα χαρακτηριστικά της αριστείας, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνονταν κατά καιρούς σε αυτήν και τέλος της ολιγαρχίας, όπου η εξουσία συγκεντρώνονταν σε μια μικρή ομάδα εξουσίας.

Σήμερα το πολίτευμα της Δημοκρατίας χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με εκείνο της δικτατορίας.
Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της Δημοκρατίας ή αλλιώς οι βασικές εγγυήσεις της περιλαμβάνουν:
την ελευθερία του συνέρχεσθαι, την ελευθερία δηλαδή οι πολίτες να συγκεντρώνονται και να συζητούν,
την ελευθερία του λόγου, δηλαδή την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,
την κοινωνική ισότητα, σύμφωνα με την οποία όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα και ίσες ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων πρόσβασης στις κοινωνικές υπηρεσίες της υγείας, της παιδείας και της ασφάλισης, καθώς και της ισότητας των ευκαιριών στην οικονομία και την ανάπτυξη,
τη συμμετοχή στα κοινά,
το δικαίωμα στη ζωή, με την έννοια της υποχρέωσης των κρατικών αρχών να προστατεύουν ισότιμα τη ζωή όλων των πολιτών και όχι μόνο κάποιων προνομιούχων ή ευνοημένων.

Ads

Εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια στην Ελλάδα, με πρόσχημα τις ειδικές συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πανδημία, οι εγγυήσεις της Δημοκρατίας πλήττονται και αποδυναμώνονται.

Αρχής γενομένης από την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό. Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, παράλληλα με τη δημόσια τηλεόραση λειτουργούν και πολλά ιδιωτικά κανάλια, ο τηλεθεατής εύκολα διαπιστώνει μια απόλυτη ομοιομορφία στην αξιολόγηση και παρουσίαση των ειδήσεων. Και μάλιστα κατά μια ακραία… συγκυρία, οι ειδήσεις που εμφανίζονται κατά προτεραιότητα εκτός που είναι ίδιες σε όλα τα ΜΜΕ, είναι εκ συστήματος εκείνες που συμφέρουν την κυβέρνηση. Τη στιγμή που εκείνες που δεν τη συμφέρουν πολιτικά, κατά μια ακραία… σατανική σύμπτωση και πάλι, αποκρύπτονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται μεροληπτικά.

Η εξήγηση βρίσκεται στη διαπίστωση ότι οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών καναλιών ανήκουν σε μια ολιγαρχία του πλούτου, φιλική με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία αφενός στηρίζει την κυβέρνηση και αφετέρου ωφελείται οικονομικά από αυτήν. Άμεσα, μέσω δεκάδων εκατομμυρίων απευθείας χορηγήσεων, (λίστα Πέτσα) ή και διευκολύνσεων που κατά καιρούς η κυβέρνηση παραχωρεί στα ΜΜΕ, καθώς και έμμεσα, μέσω της θεσμοθέτησης ευνοϊκών ρυθμίσεων για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικονομικής ολιγαρχίας που ελέγχει τα κανάλια.

Και μόνον το γεγονός της αποτυχίας του εμβολιαστικού προγράμματος, χάριν του οποίου η κυβέρνηση υποτίθεται ότι χορήγησε στα κανάλια εκατομμύρια ευρώ και μάλιστα για έναν κοινωνικό σκοπό που έπρεπε η συμμετοχή τους να είναι χωρίς καμία αντιπαροχή, αντανακλά τον πραγματικό σκοπό της μεταφοράς εκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρήματος στα ΜΜΕ.

Ο πρωθυπουργός της Αυστρίας Κουρτς, λειτουργώντας με τον ίδιο τρόπο με τον δικό μας πρωθυπουργό όσον αφορά στον έλεγχο των ΜΜΕ, αναγκάστηκε σε παραίτηση και η υπόθεσή του ελέγχεται ποινικά. Εδώ, εκτός από μια εξεταστική επιτροπή που πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας και την οποία αποδέχθηκε το σύνολο της αντιπολίτευσης, η οποία όμως και αυτή βρίσκεται στην κλίνη του κυβερνητικού Προκρούστη, καθώς γίνεται προσπάθεια να συμψηφιστεί με κατασκευασμένα σκάνδαλα με τα οποία ενοχοποιούν τώρα αναδρομικά τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κουνιέται φύλλο.

Η ανεξάρτητη δημοσιογραφία, η ελευθεροτυπία και ο πλουραλισμός αποτελούν παρελθόν για την Ελλάδα. Η στρέβλωση αυτή των θεμελιωδών εγγυήσεων της Δημοκρατίας, όπως υλοποιείται στη χώρα μας μέσω της διαπλοκής των εξουσιών, κάνει το πολίτευμα της χώρας να χάνει τα δημοκρατικά του χαρακτηριστικά και να κλίνει προς τη Μιντιοκρατία (η εξουσία στα μίντια, δηλαδή στα ΜΜΕ).

Η κορωνίδα της φίμωσης της ελευθεροτυπίας είναι μια νέα κυβερνητική ρύθμιση στον ποινικό κώδικα, σύμφωνα με την οποία οποιοσδήποτε ασκεί αντιπολίτευση στην κυβέρνηση θα μπορεί να διώκεται ποινικά με την κατηγορία της διασποράς ψευδών ειδήσεων.

Μια απόλυτα αντιδημοκρατική πρόβλεψη, την πρόγευση της οποίας πήρα ο ίδιος, έχοντας διωχθεί, ανεπιτυχώς, ευτυχώς, καθώς ακόμη δεν είχε ισχύσει αυτή η ρύθμιση, επειδή είχα τολμήσει να ασκήσω κριτική στην πολιτική του ΕΟΔΥ.

Κατά μια έννοια, η στρέβλωση της βασικής εγγύησης της Δημοκρατίας που αφορά στην ελευθεροτυπία από μια οικονομική ολιγαρχία που ελέγχει τα ΜΜΕ διαπλεκόμενη με την κυβερνητική εξουσία, ασκώντας συγχρόνως και ποικίλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, κινδυνεύει να μετατρέψει τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά του πολιτεύματος της χώρας σε ολιγαρχικά.

Κάποτε, 14 χρόνια πριν, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, είχε αντιδράσει στην προσπάθεια ελέγχου της κυβέρνησης από την οικονομική ολιγαρχία, αποκαλώντας τους ολιγάρχες… «νταβατζήδες».

Σήμερα, που οι διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις καταγγέλλουν τον έλεγχο των ΜΜΕ στη χώρα μας και μας τοποθετούν μαζί με τριτοκοσμικά κράτη στην ουρά των διεθνών κατατάξεων ως προς την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό, οι νταβατζήδες δικαιώνονται.

Η Δημοκρατία στην Ελλάδα όμως πλήττεται και εξ αιτίας της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, ως αποτέλεσμα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών υπηρεσιών της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης. Το παρατήρησε και πάλι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, σε πρόσφατη ομιλία του, που έγινε με την παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

Οι ιδιωτικοποιήσεις βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, όπως του δημόσιου συστήματος υγείας και της επικουρικής ασφάλισης, αλλά και η μη επένδυση στο ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας, η οποία έστειλε στο θάνατο πολύ περισσότερους πολίτες στην Ελλάδα από την πανδημία αναλογικά με τον πληθυσμό, σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, προσβάλλουν ευθέως τη βασική εγγύηση της Δημοκρατίας, τη θεμελιώδη αρχή της κοινωνικής ισότητας.

Η αφαίρεση του δικαιώματος της ισότιμης πρόσβασης όλων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως υλοποιήθηκε μέσω της εφαρμογής της Ενιαίας Βάσης Εισαγωγής στα πανεπιστήμια, στέλνοντας περισσότερους από 18.000 νέους στα ιδιωτικά κολέγια και τα ΙΕΚ, όπως και οι ιδιωτικοποιήσεις σπάνιων περιβαλλοντικών συστημάτων και οικοσυστημάτων, προσβάλλουν την αρχή των ίσων ευκαιριών που πρέπει να απολαμβάνουν οι πολίτες στη Δημοκρατία.

Η αστυνομοκρατία τέλος, με την απόλυτη κάλυψη και την προκαταβολική αθώωση από κορυφαίο υπουργό της κυβέρνησης των αστυνομικών που αφαίρεσαν αναίτια τη ζωή στο δρόμο από μη οπλισμένο 18χρονο τσιγγανόπουλο και τραυμάτισαν το συνεργό του στην κλοπή ενός αυτοκινήτου, παραβιάζει ευθέως τόσο το θεμελιώδες δικαίωμα της Δημοκρατίας, το δικαίωμα στη ζωή, όσο και την ισονομία και την ισοπολιτεία όλων, ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος, φυλής ή κοινωνικής ομάδας.

Η Δημοκρατία στην Ελλάδα απειλείται.

Η αλήθεια όμως δεν φτάνει στους πολίτες, οι οποίοι ενημερώνονται κατά το δοκούν από τους υπεύθυνους της ένοχης διαπλοκής. Οι οποίοι εφαρμόζουν την αντιδημοκρατική αρχή ότι οι πολίτες δεν χρειάζεται να είναι, αλλά να αισθάνονται ενημερωμένοι.