Η χώρα και ο λαός μας έζησαν τα τελευταία τρία χρόνια την επέλαση του σκληρού  νεοφιλελευθερισμού σε συνδυασμό με την εγκαθίδρυση ενός συστήματος εξουσίας που στόχευσε πρωτίστως στην υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά στον κ. Μητσοτάκη υπό τον μανδύα του «επιτελικού κράτους».

Είναι χαρακτηριστικό ότι με την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση της ΝΔ το πρώτο Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται, θέτει απευθείας υπό τον κ. Μητσοτάκητη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, την ΕΥΠ αλλά και το Εθνικό Τυπογραφείο. Στο γραφείο του Πρωθυπουργού μάλιστα, συστήνεται θέση Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας.

Οι έννοιες του «επιτελικού κράτους» και των «αρίστων» που το στελεχώνουν, αποτέλεσαν προπαγανδιστική προμετωπίδα για την παρούσα κυβέρνηση. «Επιτελικό κράτος» με τον μεγαλύτερο αριθμό μετακλητών υπαλλήλων που έχει ποτέ διοριστεί από κυβέρνηση. «Άριστοι» όπως ο διοικητής της ΕΥΠ κ. Παναγιώτης Κοντολέων ή ο πρώην Γ.Γ. Τουριστικής και Πολιτικής Ανάπτυξης κ. Κωνσταντίνος Λούλης που δεν διαθέτουν τα απαραίτητα για τις θέσεις που διορίστηκαν αναγνωρισμένα πτυχία Πανεπιστημίου.

Παρά το γεγονός ότι η ιδεολογική τους τοποθέτηση τους καθιστά θιασώτες της εμπορευματοποίησης της γνώσης, της οποίας πρέπει να μετέρχονται μόνον οι έχοντες την οικονομική δυνατότητα, πολιτικά αδυνατούν να την υπερασπιστούν. Όχι μόνον γιατί το πολιτικό προσωπικό τους δεν διαθέτει τους αναγκαίους τίτλους σπουδών αλλά και γιατί αποδεικνύονται εν τοις πράγμασι ανίκανοι να επιτελέσουν επιτυχώς ή έστω με επάρκεια τα καθήκοντά τους. Η περίπτωση των αποτυχιών που έχει καταγράψει η ΕΥΠ τα τελευταία τρία χρόνια είναι χαρακτηριστική της ανεπάρκειας του επικεφαλής της σε σημείο που ο Σύλλογος Υπαλλήλων Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με επιστολή του ζήτησε από τον Πρωθυπουργό την αποπομπή του.

Με απώτερο στόχο τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων πόρων και την εκχώρηση υπηρεσιών από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, τη συντριπτική «ιδιωτικοποίηση» δηλαδή του Δημοσίου, φροντίζουν να αποδομήσουν το Κράτος για να κατισχύσει το πελατειακό, ρουσφετολογικό και έμπλεο νεποτισμού «επιτελικό Κράτος». Μέσα στο χρονικό διάστημα από 1/11/2020 μέχρι 28/2/2022 δόθηκαν 7,5 δις σε απευθείας αναθέσεις καταστρατηγώντας κάθε έννοια διαφάνειας και χρηστής διοίκησης.

Με περισσή αλαζονεία δεν διστάζουν ακόμη και την ευθεία παραβίαση του Συντάγματος καθόσον νομοθετούν τον διορισμό μετακλητών υπαλλήλων σε θέσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων παραβιάζοντας τις αρχές της αξιοκρατίας, της ισότητας και της διαφάνειας, όπως κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για τον εκσυγχρονισμό του ΕΦΚΑ κατήγγειλε η γενική εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κ. Ξενογιαννακοπούλου.

Ένας από τους μείζονος σημασίας σχεδιασμούς τους για την «ιδιωτικοποίηση» του Δημοσίου αποτελεί ο χώρος της υγείας και ιδιαίτερα των νοσοκομείων. Η με «προτεσταντική» ευλάβεια τήρηση των νεοφιλελεύθερων όρων στη διαχείριση της πανδημίας– χωρίς προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, χωρίς ενίσχυση των υποδομών και της πρωτοβάθμιας υγείας, με προστατευτικές ρυθμίσεις για τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια που δεν ανέλαβαν περιστατικά covid, με μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία κατά 820εκ. στον προϋπολογισμό του 2022 κ.α. –  οδήγησε στην κατάρρευση του ΕΣΥ και των νοσοκομείων. Πρόσφατα στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ακυρώθηκε μεταμόσχευση ήπατος λόγω έλλειψης αναισθησιολόγου, στο νοσοκομείο των Χανίων δυο ογκολόγοι γιατροί παρακολουθούν 5.000 ασθενείς, στη Χίο βγήκε εκτός λειτουργίας ο αξονικός τομογράφος, μετά τον μαστογράφο και τον παροπλισμό του μαγνητικού τομογράφου…

Το «επιτελικό» κράτος απέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την ασημαντότητα των πολιτών και την αδιαφορία του για την ανθρώπινη ζωή. Η χώρα είναι πρώτη σε θανάτους από covid στην ΕΕ και στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως.  Άλλωστε τα κυβερνητικά στελέχη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στα κατ΄επανάληψη διαγγέλματά του αναδείκνυαν την ατομική μας ανευθυνότητα ως την κύρια αιτία της διασποράς του ιού και των συνεπειών της.

Η ανάδειξη της ατομικότητας έναντι της συλλογικότητας, του ιδιωτικού έναντι του δημοσίου, της ελίτ των «αρίστων» έναντι του λαού και η ενοχοποίηση κάθε έννοιας λαϊκότητας ως εχθρικής προς την αστική δημοκρατία αποτελούν μεθοδευμένη τακτική για την επικράτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της κυβέρνησης. Τα συστημικά μέσα με τον πλήρη έλεγχο της ενημέρωσης από το Μέγαρο Μαξίμου (η χώρα κατατάσσεται στην 108η θέση στην ελευθερία του Τύπου) και με το “αζημίωτο” των διαφόρων ρυθμίσεων (λίστα Πέτσα, χαρίστηκαν οι δόσεις για τις άδειες των καναλιών κ.λ.π.) εμφάνισαν ως mainstream απόψεις όλα τα παραπάνω.

Η ατελέσφορη προσπάθεια να εμφανιστεί ως σκευωρία το μεγάλο σκάνδαλο Novartis δημιούργησε ένα αίσθημα ανακούφισης για την ανεξαρτησία της  Δικαιοσύνης που σύντομα αντικαταστάθηκε από ένα γιγάντιο κύμα αγανάκτησης σε ολόκληρη την κοινωνία λόγω της μέχρι την εκδίκαση της έφεσής του αποφυλάκιση Λιγνάδη παρά την καταδίκη του για βιασμό δυο ανηλίκων, εκτιμώντας ότι η ευνοϊκή του μεταχείριση οφείλεται σε παρέμβαση του Μεγάρου Μαξίμου.

Η απαξίωση των θεσμών και η εικόνα γενικευμένης χρησιμοποίησής τους σαν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης – η οποία δεν λογοδοτεί πουθενά και σε κανέναν – δημιουργεί μεγαλύτερη ένταση στην έτσι κι αλλιώς υπαρκτή αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος από τους πολίτες και του ελλείμματος δημοκρατίας που αντιμετωπίζουν. 

Η ήττα της ΝΔ στις επερχόμενες εκλογές θα πρέπει να αποδειχτεί ως η ήττα πολλαπλών αντιλήψεων. Ήττα της αλαζονείας, της καθεστωτικής αντίληψης, της χειραγώγησης, της διαπλοκής, της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, της «αριστείας», του νεποτισμού, του αυταρχισμού, του κοινωνικού αυτοματισμού, της μισαλλοδοξίας. Η ισοπεδωτική αντίληψη του «όλοι ίδιοι είναι» πρέπει να ακυρωθεί στη συνείδηση των πολιτών με ξεκάθαρο τρόπο.

Για το λόγο αυτό, η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση που θα προκύψει με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και τον  Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό θα πρέπει να συμπεριλάβει στις προτεραιότητές της – πέρα από την αντιμετώπιση της τεράστιας κοινωνικής-οικονομικής-ενεργειακής-περιβαλλοντικής κρίσης που ήδη επελαύνει – και την ανασυγκρότηση του Κράτους και των θεσμών του. Το μεταδημοκρατικό μοντέλο που έχει κατισχύσει ως σύστημα διακυβέρνησης μπορεί να ηττηθεί μόνο με γενναίες θεσμικές τομές με καθαρό κοινωνικό και ταξικό πρόσημο που θα φέρουν στο προσκήνιο τον κόσμο της εργασίας σε ένα αξιόπιστο κράτος δικαίου.

Αριστερά και προοδευτική αντίληψη στη διακυβέρνηση σημαίνει πρωτίστως Δημοκρατία για όλους με τη συμμετοχή όλων. Διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών και των κομμάτων, τομές στο χρηματοπιστωτικό σύστημα για δημόσιο έλεγχό τους, παρεμβατισμός για αποφυγή μονοπωλιακών ή ολιγοπωλιακών καταστάσεων, εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας, επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης με ανεξάρτητο τρόπο, θα μπορούσε να είναι μια πρώτη δέσμη θεσμικών τομών παράλληλα με την ανασύνταξη του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας, την αναμόρφωση της δημόσιας υγείας και δημόσιας παιδείας, την (ανα)σύσταση των μηχανισμών ελέγχου και επιθεώρησης κρίσιμων τομέων όπως τα αεροδρόμια, οι χώροι εργασίας κ.λ.π. που πρέπει κατά προτεραιότητα να υλοποιηθούν από την επόμενη κυβέρνηση.

Η εκλογική μας νίκη θα γίνει νίκη της Δημοκρατίας όταν οι πολίτες διαπιστώσουν ότι η εξουσία, η κάθε μορφής εξουσία, ελέγχεται, λογοδοτεί και αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της. Θα είναι η νίκη της Δημοκρατίας που προσπαθεί να γίνεται όλο και καλύτερη κι αυτό μπορεί να το εγγυηθεί μόνο η Αριστερά και η Προοδευτική Παράταξη.

*Η Δέσποινα Κετογλίδου είναι τοπογράφος μηχ/κος – συγκοινωνιολόγος, MscΜέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ