Σιγά τα ωά θα πείτε. Εδώ έχουμε TV με εικόνα 3D, σινεμά 3D, video game 3D μέχρι και εκτυπωτές 3D. Γιατί να μην έχουμε και διαπλοκή τριών διαστάσεων; Αν και για τους «συμμαθητές» (Κυριάκο, Σαμαρά, Βενιζέλο, Λοβέρδο και τα άλλα «παιδιά»), δεν υπάρχει ούτε καν τρίγωνο που ως γνωστόν έχει πάντα δύο διαστάσεις.

Ads

Κι ας κολυμπούσαν στο τρίγωνο της διαπλοκής. Πρόσθιο, πεταλούδα, ύπτιο, όπως βολεύονταν ο καθένας τους, κι όλοι μαζί ελεύθερο στο οποίο ήταν πρωταθλητές. Μόνο για ν’ αναπνεύσουν έβγαζαν το κεφάλι. Παλιά ο Χρηστάκης τραγουδούσε: «Δεν θέλω έλεγχο τι κάνω και που πάω, τι ώρα γύρισα εχθές, με ποιους αλήτευα προχθές,…, από κανάρα σε κανάρα θα πετάω.»

Έτσι κι αυτοί. Εκατοντάδες εκατομμύρια € δίνονταν «από γωνία σε γωνία». Το χρήμα ήταν το συνδετικό υλικό του τριγώνου. Σήμερα, που καλούνται σε «έλεγχο τι κάνω και που πάω, τι ώρα γύρισα εχθές, με ποιους αλήτευα προχθές», παριστάνουν τις οσίες παρθένες. Μόνο που αυτό έχει μικρότερη αξία από τις διαβεβαιώσεις μιας ιερόδουλης πως είναι παρθένα.

ΜΜΕ, τράπεζες και κόμματα είναι οι τρεις κορυφές που συνθέτουν το τρίγωνο της διαπλοκής. Όμως, για να σχηματισθεί τετράεδρο χρειάζεται μια ακόμα κορυφή εκτός αυτού του επιπέδου. Κι αυτή η κορυφή είναι η δικαιοσύνη. Αν όμως στην έδρα του τριγώνου της διαπλοκής το συνδετικό υλικό είναι το χρήμα, ποιο είναι στο τετράεδρο;

Ads

Δεν μπορώ να πω ότι η δικαιοσύνη συνδέεται με τις άλλες τρεις κορυφές με χρήμα (χωρίς και να το αποκλείω αφού υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις). Υπάρχει όμως και ένα άλλο συνδετικό υλικό στο τετράεδρο. Κατ’ αρχάς σημειώνω πως μιλάμε για πρόσωπα σε κάθε επιμέρους χώρο (κορυφή) του τετραέδρου της διαπλοκής. Δηλαδή, πρόσωπα σε ΜΜΕ, τράπεζες, κόμματα και δικαιοσύνη που αυτονόητο δεν είναι όλα διαπλεκόμενα.

Ποιο είναι λοιπόν το συνδετικό υλικό; Η πολιτική και ιδεολογική ταύτιση των τεσσάρων κορυφών. Πχ στο χώρο των πολιτικών υπάρχουν πρόσωπα που σήμερα ταυτίζονται με τις πιο ακραίες θέσεις των δανειστών. Η μεγάλη πλειονότητα των προσώπων στο χώρο της ΝΔ ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία. Μαζί τους συντάσσεται ο Βενιζέλος και η ομάδα του εντός ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και ένα μεγάλο μέρος των επιχειρηματικών και μιντιακών συμφερόντων.

Θα ήταν αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι τα πρόσωπα στο χώρο της δικαιοσύνης (ανώτερης και ανώτατης), αποτελούν την απόλυτη εξαίρεση και αποφασίζουν, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, αποκλειστικά και μόνο με βάση την «δικαστική» τους συνείδηση, το Σύνταγμα και τους νόμους. Μακάρι να συνέβαινε αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα δεν το επαληθεύει.

Πολλοί θεωρούν το χώρο της δικαιοσύνης ως άβατο. Κάτι που μόνο ειδικοί με γνώσεις και εμπειρία μπορούν να «μπουν» και πολύ περισσότερο να σχολιάσουν. Κάνουν λάθος. Αρκεί η ικανότητα ανάγνωσης και κατανόησης μιας παραγράφου και γενικότερα ενός κειμένου. Ένα πρόσφατο παράδειγμα, που απασχόλησε για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες.

Θυμίζω πως το ΣτΕ δεν κλήθηκε να αποφασίσει για την συνταγματικότητα του «νόμου Παππά» ούτε και του ζητήθηκε κάτι τέτοιο. Κλήθηκε να αποφασίσει για ένα και μόνο άρθρο του νόμου που αφορούσε τον διαγωνισμό παραχώρησης αδειών και που έκρινε ως αντισυνταγματικό, θεωρώντας πως ο διαγωνισμός είναι αρμοδιότητα του ΕΣΡ. Είναι όμως πράγματι αρμοδιότητα του ΕΣΡ;

Το ΕΣΡ ιδρύθηκε το 1989. Δηλαδή, υπήρχε πριν περιβληθεί τη συνταγματική περιωπή με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001. Το πώς κι αν λειτουργούσε είναι βέβαια ένα ζήτημα που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ. θέλουν κυριολεκτικά να θάψουν. Είναι όμως πρόδηλο πως στο επίμαχο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών ουδέποτε λειτούργησε. Αν είχε ασκήσει τις αρμοδιότητες που ο νόμος του παραχωρούσε δεν θα συζητούσαμε σήμερα.

Τι έκαναν επί 25 χρόνια (όχι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που ξέρουμε τι έκαναν και τι συνεχίζουν να κάνουν, αλλά) οι «λεβέντες» του ΕΣΡ; Γιατί ενώ είχαν εκ του νόμου αρμοδιότητες δεν τις ασκούσαν; Κι όχι μόνο. Έγραφαν στ’ άγραφά τους τις αποφάσεις του ΣτΕ. Ξανά και ξανά έκρινε το ΣτΕ πως οι τηλεοπτικοί σταθμοί είναι παράνομοι (όπως και στην τελευταία του απόφαση). Που ήταν; Κολυμπούσαν στο τετράπλευρο της διαπλοκής. Εκεί ήταν.
Στην λειτουργία του ΕΣΡ υπάρχει η περίοδος πριν την συνταγματική αναθεώρηση του 2001 και η μετά απ’ αυτήν. Πριν το 2001 το Σύνταγμα ΔΕΝ είχε ούτε μία λέξη για ΕΣΡ (και τις άλλες ανεξάρτητες αρχές). Έτσι το ΕΣΡ λειτουργούσε βάσει των νόμων που όριζαν όσα όριζαν. Μεταξύ αυτών: «Οι βασικές αρμοδιότητες του Ε.Σ.Ρ. αφορούν στη χορήγηση των αδειών λειτουργίας στους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς …» (Από το site του ΕΣΡ). Αλλά είπαμε. Τα «παλληκάρια» του ΕΣΡ το είχαν ρίξει στο κολύμπι.

Πριν πάμε στην περίοδο μετά την συνταγματική αναθεώρηση μία χρήσιμη παρένθεση. Έστω υπάρχει ο νόμος xyz που λέει πως 1+1 = 2. Αν ΔΕΝ αντιβαίνει κάποιο άρθρο του Συντάγματος ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται από όλους με πρώτους του δικαστές (όλων των βαθμίδων). Έστω τώρα πως το Σύνταγμα αναθεωρείται και σε άρθρο του ορίζει πως 1+1 = 3.

Αυτομάτως ο νόμος xyz εκπίπτει της Συνταγματικής τάξης γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ νόμος δεν είναι υπεράνω του Συντάγματος. Ευτυχώς. Οι δικαστές λοιπόν οφείλουν να μην τον εφαρμόσουν αφού (άρθρο 87 § 2): «Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα …». Όταν λοιπόν το Σύνταγμα ορίζει πως 1+1 = 3 και κάποιος δικαστής εφαρμόζει προγενέστερο νόμο που λέει 1+1 = 2, τότε ή είναι αγράμματος ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες.

Πάμε τώρα να δούμε τι όρισε το Σύνταγμα για το ΕΣΡ (με την αναθεώρησή του το 2001). Άρθρο 15 § 2 : «Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή.»

Το Σύνταγμα λοιπόν ορίζει και επιμερίζει σαφέστατα αρμοδιότητες. Στο κράτος δίνει τον «άμεσο έλεγχο» (ραδιοφωνίας και τηλεόρασης) και στο ΕΣΡ δίνει «έλεγχο και επιβολή διοικητικών κυρώσεων».

Ερώτηση λοιπόν προς τους 14 του ΣτΕ που πλειοψήφησαν. Η ΙΔΡΥΣΗ τηλεοπτικών σταθμών μέσω διαγωνισμού (ή όπως αλλιώς γουστάρει το κράτος) που έχει τον ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ, τι είναι;
Η ΙΔΡΥΣΗ είναι έλεγχος και επιβολή διοικητικών κυρώσεων που είναι αρμοδιότητα του ΕΣΡ; Θα μας τρελάνετε; Και η ίδρυση αφορά και τους «παλιούς» σταθμούς αφού αυτοί λειτουργούσαν παράνομα όπως οι ίδιοι του ΣτΕ λέτε ξανά και ξανά στις αποφάσεις σας. Ουσιαστικά οι «παλιοί» σταθμοί νομικά δεν υπάρχουν.

Για να τελειώνουμε. Οι 14 αποφάσισαν ΟΧΙ με βάση το Σύνταγμα αλλά την πολιτική και ιδεολογική τους προτίμηση. Και αυτή όπως προανέφερα είναι η συγκολλητική ουσία που συνδέει τις τέσσερεις κορυφές στο τετράπλευρο της διαπλοκής. Για να μην αναφερθώ σε δεκάδες συγκεκριμένα παραδείγματα (αν και θα αρκούσε το «δίδυμο» Τσατάνη και Βγενόπουλου), παραθέτω αυτό που το Σύνταγμα ορίζει.

Άρθρο 14 § 9 : «Απαγορεύεται η συγκέντρωση του ελέγχου περισσότερων μέσων ενημέρωσης της αυτής ή άλλης μορφής. Απαγορεύεται ειδικότερα η συγκέντρωση περισσότερων του ενός ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης της αυτής μορφής.» Κύριοι ανώτεροι και ανώτατοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, όταν το Σύνταγμα λέει ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, εσείς τι στο καλό καταλαβαίνετε; Ή μήπως πρέπει να σας αραδιάσω πόσα μέσα ενημέρωσης «της αυτής ή άλλης μορφής» έχει ο Αλαφούζος, ο ΔΟΛ, ο Μπόμπολας κ.λπ.;

Και ένα τελευταίο από το ίδιο άρθρο: «Η ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης μέσων ενημέρωσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης που αναλαμβάνει έναντι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα την εκτέλεση έργων ή προμηθειών ή την παροχή υπηρεσιών. Η απαγόρευση του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνει και κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς, οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες.»

Ας μείνω στο ουδέν σχόλιο και να κλείσω παραθέτοντας κάτι «προσωπικό»(;). Τέσσερεις εκφράσεις που ακούω συνεχώς εδώ και πάνω από έξη δεκαετίες. (1η) Αυτό δεν είναι κράτος είναι μπουρδέλο. (2η) Οι τράπεζες είναι κράτος εν κράτει. (3η) Αλλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι. (4η) Ρε ένας εισαγγελέας δεν υπάρχει;

Πιστεύω πως κι εσείς τις ακούτε οπότε τι κι αν στην επιτροπή για τα τραπεζικά δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ οι μαρτυρίες όσων κατέθεσαν (κι όχι το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχω διαβάσει) ανέδειξαν βρώμα, δυσωδία και μπόχα; Ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει να παίζει το νέο του επιτραπέζιο «Ο Κυριάκος Πρωθυπουργός» και θα κολυμπάει στο τετράεδρο.

Τετράεδρο φίλτατοι. Τετράεδρο. Ο κοινός απατεώνας όταν τον πιάνουν με την «γίδα στον ώμο» έχει το ανάστημα να παραδεχτεί πως «εντάξει, με πιάσατε, παίρνω την ευθύνη». Τούτοι εδώ, με πρώτο τον Μητσοτάκη, βγαίνουν κι από πάνω. Που βασίζονται; Στο τετράεδρο φίλτατοι. Στο τετράεδρο.