H κεντροαριστερά στην Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τον αντιδεξιό της προσανατολισμό, που την είχε καθορίσει όταν κυβερνούσε από το 1981 και πριν βυθιστεί ως ΠΑΣΟΚ στον νεοφιλελευθερισμό και αναπαράγει την ρεμούλα, το πελατειακό κράτος και την διαφθορά, με αποκορύφωμα την ενσωμάτωσή της στην Δεξιά του Σαμαρά και τώρα του Μητσοτάκη με τα ακροδεξιά στελέχη.

Η βάση της κεντροαριστεράς, όση δεν έχει δραπετεύσει από το δήθεν σοσιαλδημοκρατικό σημερινό ΠΑΣΟΚ ή το αδελφό Ποτάμι και τα υπολείμματα της ΔΗΜΑΡ, είναι εγκλωβισμένη στην πρόσδεση των “βαγγελοβενιζελικών” στο στρατόπεδο της Δεξιάς.

Μια πρόσδεση υποχρεωτική μεν για τα κουρέλια της διαπλοκής (που κρύβονται πίσω από το όνομα της κεντροαριστεράς) λόγω των σκελετών στην ντουλάπα τους που η δεξιά γνωρίζει αλλά καλύπτει όσο συμπλέουν πολιτικά μαζί της – αλλά όχι και για τον αμέτοχο στην διαφθορά άνθρωπο προοδευτικών και σοσιαλιστικών ιδεών.

Αυτόν που κρατούν όμηρο με κάθε μέσο και με συνέργεια της Φώφης Γεννηματά και Σταύρου Θεοδωράκη στην καθημερινή αντιΣΥΡΙΖΑ υστερία, μήπως και πέσει η κυβέρνηση της κάθαρσης και καταφέρουν να κρύψουν τα ανομήματά τους που βγαίνουν πλέον καταιγιστικά στη φόρα και μοιάζει θέμα χρόνου να αποκαλυφθούν δεκαετίες υπονόμευσης της χώρας που οδήγησαν στην χρεοκοπία.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να αντιστραφεί το ιστορικό παράδοξο: αντιδεξιές δυνάμεις να βρίσκονται στην υπηρεσία μιας ρεβανσιστικής δεξιάς με ακροδεξιές τάσεις.

Ήρθε η ώρα να αντιστραφεί το ευρωπαϊκό παράδοξο: η ελληνική έκφραση της σοσιαλδημοκρατίας να συνεργάζεται με την Δεξιά την ώρα που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία οργανώνει συμμαχίες αμφισβήτησης της λιτότητας με την αριστερά.

Η κεντροαριστερά στην χώρα μας διαθέτει πολύτιμα στελέχη, κοινωνικά δραστήρια σε τομείς δημιουργικότητας και μεταρρύθμισης του παραγωγικού προτύπου, καταπολέμησης του πελατειακού συστήματος και της διαπλοκής και της εθνικής απεξάρτησης από την ξένη επιτροπεία. Δυνάμεις που συνάδουν περισσότερο με το κομμάτι της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που ξυπνά από τον λήθαργο του νεοφιλελευθερισμού παρά με τα πολιτικά πτώματα που συνεχίζουν να κρατούν σφιχτά τις σφραγίδες και τα λάβαρα μιας παράδοσης που εκμεταλλεύτηκαν προς ίδιον όφελος και παράνομο πλουτισμό των ημετέρων.

Τι δουλειά έχουν οι προοδευτικοί άνθρωποι με αυτούς;
Μήπως ήρθε η ώρα να αποδεσμευτούν;

Ξεκινώντας συγκροτημένο διάλογο με την Αριστερά για τα πράγματα που τους ενώνουν, για την κοινή αγωνία να σταθεί ξανά η χώρα στα πόδια της και να ξεφύγει από την αιώνια εξάρτηση που οραματίστηκε το πιο ξενόδουλο και μεταπρατικό κομμάτι της ελληνικής ελίτ.

Μέσα από ένα φόρουμ Διαλόγου και Κοινής Δράσης με την Αριστερά, ως η παραδοσιακή αντιδεξιά προοδευτική παράταξη να ξανακοιτάξουν μπροστά.

Άμεσα.

Γιατί ο χρόνος για την στροφή προς την ανασυγκρότηση δεν είναι άπειρος και χρειάζονται όλοι και όλες σε αυτήν την δημιουργική ώθηση.

Και η ώρα είναι τώρα. Και για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ στο να προτείνουν συγκεκριμένα πράγματα και για τις δυνάμεις της προοδευτικής κεντροαριστεράς στο να ανταποκριθούν.

Πηγή: Αριστερή Στρουθοκάμηλος