Ο Γιάννης Μουζάλας ζήτησε ακύρωση της παροχής ασύλου σε Τούρκο αξιωματικό, που είχε προσφύγει στη χώρα μας μετά τα γεγονότα του Ιουλίου 2016, δίνοντας την εξής δικαιολογία: «υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι είναι πραξικοπηματίας». Ας εξετάσουμε αυτή τη δικαιολογία.

Ads

Ερώτηση πρώτη: αν το πραξικόπημα είχε πετύχει, η Ελλάδα θα είχε διακόψει τις σχέσεις της με την γείτονα χώρα; Προφανώς όχι. Έχουν γίνει ουκ ολίγα πραξικοπήματα στην Τουρκία (και όχι μόνο) και η Ελλάδα συνέχισε να συναλλάσσεται με τους επιτυχείς πραξικοπηματίες. Ο κ. Μουζάλας θα όφειλε λοιπόν να διορθώσει τη δικαιολογία του: «Θέλουμε να τους στείλουμε πίσω διότι απέτυχαν ως πραξικοπηματίες και πρέπει να συνεχίσουμε τις καλές μας σχέσεις με αυτούς που επικράτησαν».

Ερώτηση δεύτερη: η Ελληνική Δικαιοσύνη, που θα δώσει ή όχι άσυλο, καλείται να κρίνει αν ο Τούρκος αξιωματικός είναι πραξικοπηματίας ή αν, επιστρεφόμενος στην Τουρκία, θα τύχει μιας δίκαιης δίκης; Προφανώς το δεύτερο. Η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει την δυνατότητα να διερευνήσει τι έγινε στην Τουρκία και κυρίως δεν είναι ο ρόλος της. Το θέμα είναι αν λειτουργεί το κράτος δικαίου στην Τουρκία και, πιο συγκεκριμένα, τι τύχη θα είχε αυτός ο αξιωματικός γυρίζοντας εκεί. Αν πχ μαθαίναμε εκ των υστέρων ότι αυτός ο άνθρωπος, ακόμα και όντας πράγματι πραξικοπηματίας, βασανίστηκε, εξαφανίστηκε σε ένα μπουντρούμι της αστυνομίας και τελικά εκτελέστηκε μυστικά, ο κ. Μουζάλας θα ένοιωθε δικαιωμένος και περήφανος,  που έδιωξε από την Ελλάδα έναν κακό πραξικοπηματία; Πήγα να γράψω «όχι», αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν είμαι τελείως σίγουρος. Ο κ. Μουζάλας είναι άνθρωπος που έχει αποδείξει ότι μπορείς να επικαλείσαι ανθρωπιστικό παρελθόν και να πράττεις στο παρόν με τον πιο ωμό κυνισμό.

Όλοι ξέρουμε ότι η προσπάθεια ακύρωσης της παροχής ασύλου στον Τούρκο αξιωματικό πηγάζει από την «ρεαλιστική» επιθυμία της Κυβέρνησης να κρατήσει ισορροπίες με την απειλητική Τουρκία. Και στο κάτω-κάτω, ως επιχείρημα, αυτό θα ήταν πιο βάσιμο από τις δήθεν ανησυχίες του κ. Μουζάλα να μη μολύνει την χώρα μας η παρουσία ενός υποτιθέμενου πραξικοπηματία. Πολύ πιο πειστικά θα μπορούσε να πει: «καλώντας την Δικαιοσύνη της χώρας μας να επανεξετάσει τη βασιμότητα της συγκεκριμένης παροχής ασύλου, θελήσαμε να πείσουμε τους Τούρκους, ότι κάναμε το μέγιστο για την πλήρη διαλεύκανση του θέματος». Κουτσό επιχείρημα βέβαια, αλλά λιγότερο γελοίο από εκείνο των αντί-πραξικοπηματικών δήθεν ευαισθησιών ενός υπουργού.

Ads

Και βέβαια δεν είναι η εξυπνάδα που λείπει στον κ. Μουζάλα για να το καταλάβει. Γιατί λοιπόν να μας κοροϊδεύει, εμάς και τον εαυτό του μαζί; Δεν ξέρω. Σκέφτομαι ίσως διότι ο κ. Μουζάλας έχει αναλάβει εργολαβικά να κάνει όλες τις βρώμικες δουλειές της Κυβέρνησης (βλ. συμφωνία με de Maizière για παράνομο μπλοκάρισμα οικογενειακών επανενώσεων, αποδοχή επιστροφής προσφύγων από Γερμανία στην Ελλάδα κλπ.). Όπως και να έχει, είναι πολύ λυπηρό. Αν ο κ. Μουζάλας έχει υπάρξει, σε άλλη ζωή, ανθρωπιστής, όπως έχω διαβάσει,  τότε είναι ακόμα πιο απογοητευτικό!

* Ο Νίκος Σταθόπουλος έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες στον Καναδά.