Ο Μητσοτάκης είχε αρκετές ευκαιρίες να αιφνιδιάσει, προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές σε εποχές ευνοϊκές για τον ίδιο, αλλά δεν το τόλμησε. Και το μεγάλο ερώτημα που αιωρείται είναι το γιατί.
Η τελευταία μεγάλη του ευκαιρία ήταν το φθινόπωρο του 2022. Πριν ακόμη ξεκινήσει ο καταιγισμός των αποκαλύψεων για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και πριν αρχίσει ο δύσκολος χειμώνας της ενεργειακής κρίσης και της ελληνικής ακρίβειας.

Ads

Η δημοκρατική εκτροπή, όσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί να αποδείξει το αντίθετο, προκάλεσε μεγάλη ζημιά στο προφίλ του εκσυγχρονιστή και μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού που ο Μητσοτάκης με μεγάλη προσήλωση καλλιεργούσε τα πρώτα χρόνια της κυβερνητικής του θητείας. Οι αποκαλύψεις της αλήθειας για το ρόλο της ΕΥΠ όμως, την οποία ανέλαβε υπό τη δική του ευθύνη μόλις ορκίστηκε πρωθυπουργός, έπληξαν βαθιά το κύρος και την αξιοπιστία του.

Και αυτό ισχύει και στα δύο ενδεχόμενα. Και στο ενδεχόμενο που κανείς πιστεύει στο κυβερνητικό αφήγημα, ότι δηλαδή ο Μητσοτάκης δεν γνώριζε για τις παρακολουθήσεις, γιατί αυτό αποδεικνύει το πόσο ανεπαρκής και ανεύθυνος είναι.

Το ίδιο ή και χειρότερο όμως ισχύει και στο άλλο ενδεχόμενο, ότι δηλαδή όχι μόνο γνώριζε, αλλά και κινούσε τα νήματα των παρακολουθήσεων. Γιατί σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύεται το πόσο επικίνδυνος είναι για τη Δημοκρατία, για τους θεσμούς και για το Κράτος Δικαίου.

Ads

Είτε ανεύθυνος είτε επικίνδυνος, η ζημιά στο ηγετικό προφίλ του Μητσοτάκη από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων είναι δεδομένη.

Αν προσθέσει μάλιστα κανείς στη ζημιά που υπέστη ο πρωθυπουργός και τη μετέπειτα πεισματική και αντιθεσμική άρνησή του να αποκαλύψει στοιχεία των αποδεδειγμένων παρακολουθήσεων, προφασιζόμενος το απόρρητο που, σύμφωνα με νομικούς αλλά και πρώην πρωθυπουργούς του δικού του πολιτικού χώρου, δεν ισχύει όταν πρόκειται για έρευνα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, τότε η βλάβη που υπέστη το ηγετικό προφίλ του Μητσοτάκη γίνεται ολοκληρωτική.

Όσο για το επιχείρημα ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τα ζητήματα της Δημοκρατίας και δεν αποφασίζουν σύμφωνα με αυτά το ποιον θα ψηφίσουν, αυτό μπορεί να ισχύει για μια μερίδα ψηφοφόρων της ΝΔ, αυτών με τις ακροδεξιές απόψεις. Δεν ισχύει όμως σίγουρα για τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοκρατικών δεξιών, ούτε και των κεντρώων ψηφοφόρων, που είναι αυτοί που έδωσαν τη νίκη στη ΝΔ το 2019.

Όλη αυτή η προσωπική φθορά που υπέστη ο πρωθυπουργός από τις πρόσφατες αποκαλύψεις για το ελληνικό Watergate είναι δεδομένο ότι θα είχε αποφευχθεί, αν είχε τολμήσει και είχε προκηρύξει πρόωρες εκλογές το Σεπτέμβριο, όπως πολλοί του εισηγούνταν.

Μια άλλη ζημιά που θα είχε αποφύγει ο πρωθυπουργός αν προκήρυσσε πρόωρες εκλογές το Σεπτέμβριο, είναι η αποκάλυψη της αλήθειας για την ολέθρια διαχείριση της ενεργειακής κρίσης υπέρ των συμφερόντων μια ολιγαρχίας του πλούτου και σε βάρος των συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, που πλήττονται από τη διεθνή κρίση και από την ελληνική ακρίβεια.
Γιατί όσο κι αν η προπαγάνδα επιμένει ότι η ενεργειακή κρίση είναι διεθνής και εισαγόμενη, έχει περίτρανα αποδειχθεί από τα διεθνή στοιχεία ότι η ακρίβεια στις τιμές ενέργειας και μέσω αυτών και στα υπόλοιπα προϊόντα της αγοράς, είναι καθαρά ελληνικό φαινόμενο και έχει εγχώριες αιτίες.

Το συμπέρασμα που προκύπτει από όλα τα διεθνή στοιχεία, ότι η Ελλάδα ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022 η δεύτερη χώρα της Ε.Ε. με την ακριβότερη τιμή ρεύματος, συναγωνιζόμενη μόνο την Ιταλία, διαψεύδει το κυβερνητικό αφήγημα που θέλει την ακρίβεια να είναι εισαγόμενη από την Ευρώπη.

Αν η ακρίβεια ήταν πράγματι εισαγόμενη, οι τιμές ρεύματος στην Ευρώπη θα κυμαίνονταν στα ίδια, περίπου, επίπεδα. Και δεν θα ήμασταν, εδώ και δύο συνεχόμενες βδομάδες, η ακριβότερη χώρα της Ευρώπης, με περισσότερο από διπλάσιες τιμές ρεύματος από τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές.

Και αν τα ζητήματα της Δημοκρατίας όντως δεν επηρεάζουν ένα τμήμα των ψηφοφόρων της ΝΔ, τα ζητήματα της ακρίβειας, σε μια χώρα που ανακηρύχθηκε στις 5 χειρότερες της Ευρώπης ως προς το ύψος των αμοιβών των εργαζομένων, τους πειράζουν και τους κάνουν να δυσανασχετούν αφόρητα.

Το ερώτημα λοιπόν επανέρχεται: Γιατί ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και να αποφύγει τη σημαντική φθορά που έχει τους τελευταίους μήνες;

Η πρώτη απάντηση είναι γιατί είχε «συμβόλαια» να εκτελέσει. Και συνεπώς δέχονταν ισχυρές πιέσεις από τον χώρο των συμφερόντων που τον στηρίζουν να παραμείνει και να ολοκληρώσει το νεοφιλελεύθερο έργο του.

Αν έκανε εκλογές στην αρχή του φθινοπώρου ούτε την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ θα μπορούσε να είχε ψηφίσει, που ενδιαφέρει όσους από την επιχειρηματική ελίτ περιμένουν καρτερικά να «επενδύσουν» στο φιλέτο της Υγείας, ούτε την ισοτίμηση των πτυχίων των δραματικών σχολών με το απολυτήριο λυκείου θα είχε προλάβει να περάσει, που είναι δώρο για τους κολεγιάρχες, ούτε οι κερδοσκόποι της ενέργειας θα συνέχιζαν να αποκομίζουν αμύθητα υπερκέρδη, όπως εξακολουθούν να κάνουν, ούτε όμως και τα εκατομμύρια από το Ταμείο Ανασυγκρότησης θα είχε προλάβει να μοιράσει στους δικούς του.

Κι ακόμη περισσότερο, αν είχε κάνει πρόωρες εκλογές, σαν σωστός Δεξιός ηγέτης δεν θα είχε προλάβει να μοιράσει τις προεκλογικές παροχές που σχεδιάζει από καιρό για το 2023.
Όμηρος συμφερόντων, αλλά και όμηρος μιας οπισθοδρομικής πολιτικής προεκλογικών παροχών, άφησε το χρόνο να κυλήσει χωρίς να τολμήσει να πάρει την πρωτοβουλία που μπορεί να του χάριζε μια δεύτερη θητεία.

Εδώ έρχεται ένας άλλος λόγος που ο Μητσοτάκης από εδώ και πέρα θα προσπαθήσει να παρατείνει τη θητεία του, χωρίς να ενδιαφέρεται να κάνει πρόωρες εκλογές.

Η επίγνωση της ήττας που έρχεται, τον φέρνει αντιμέτωπο με την απώλεια της προεδρίας της ΝΔ. Με πολλές συνέπειες στη συνέχεια για τον ίδιο.

Γι’ αυτό και όσο παραμένει πρωθυπουργός, τόσο περισσότερο κρατά ενωμένη κάτω από την ηγεσία του την κοινοβουλευτική ομάδα και το κόμμα του. Που μπορεί να βράζουν εναντίον του, αλλά δεν τολμούν να διαφοροποιηθούν εν αναμονή εκλογών.

Όσο πιο πολύ αργούν λοιπόν οι εκλογές, τόσο περισσότερο ο Μητσοτάκης κερδίζει χρόνο για να διαπραγματευθεί το μέλλον του, στη μετά τις εκλογές περίοδο.

Και αυτή η διαπραγμάτευση του μέλλοντος ενός πρωθυπουργού που η θητεία του συνδέθηκε με τη συγκάλυψη μεγάλων σκανδάλων διαφθοράς, όπως της NOVARTIS και των παρακολουθήσεων παίζει, φαίνεται, πολύ σπουδαιότερο ρόλο από την ήττα του στις εκλογές. Η οποία θα έρθει είτε οι εκλογές γίνουν Μάρτιο, είτε Απρίλιο, είτε Μάϊο.

Από τη μια τα συμφέροντα που τον πιέζουν να ολοκληρώσει το «έργο» του και από την άλλη το ένστικτο της επιβίωσης, που τον κάνει να θέλει να παρατείνει τη θητεία του για να διαπραγματευθεί με καλύτερους όρους την επερχόμενη ήττα, οι εκλογές θα πάνε όσο πιο κοντά στο τέλος της τετραετίας μπορούν να πάνε.

Κι έτσι, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, ένας πρωθυπουργός που καταρράκωσε με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων τους δημοκρατικούς θεσμούς, παίζει υποκριτικά το θεσμικό χαρτί της προκήρυξης των εκλογών «στην ώρα τους», καθοδηγούμενος από συμφέροντα αλλότρια και δικά του.

Για το συμφέρον της χώρας και του λαού βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται…