Στη δεξιά παράταξη, υπήρχαν κάποτε ηγέτες που τολμούσαν να πάνε κόντρα στο ρεύμα, αν θεωρούσαν ότι κάνουν καλό στον τόπο και τα πολιτικά ήθη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν την αντιιμπεριαλιστική  δεκαετία του 70 πήγαινε κόντρα στο « ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», για να βάλει τη χώρα στην Ενωμένη Ευρώπη. Ο Γεώργιος Ράλλης, όταν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις μάλωνε τους οπαδούς του, που γιουχάριζαν τον Ανδρέα Παπανδρέου: «δεν θέλω ου». Παρότι πήγαινε να χάσει τις εκλογές και τον βόλευε η πόλωση.

Οι απόγονοί τους στη συντηρητική παράταξη, είναι το ακριβώς αντίθετο. Στην περίπτωση της πανδημίας, ο Καραμανλής θα είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι η εκκλησία πρέπει να υπακούει στους κανόνες της πολιτείας, γιατί είναι εθνική ανάγκη. Ο σημερινός πρωθυπουργός προσπαθεί εδώ και 10 μήνες να μην σπάσει κάνα αυγό με τους ιεράρχες, μήπως και χάσει κανένα ψηφουλάκι.

Μέχρι που ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος έφτασε, παγκόσμια πρωτιά, να συμβουλεύει τους πιστούς πως να κοροϊδέψουν την κυβέρνηση και το κράτος, στέλνοντας SMS δήθεν για το σούπερ μάρκετ, για να ανάψουν κερί στην εκκλησία.  Ακόμη χειρότερα δέκα μήνες μετά και ενώ 5000 πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους:  η κυβέρνηση υποχωρεί άτακτα στην πρωτοφανή κίνηση της ιεραρχίας, να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τις αποφάσεις που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έχει πάρει και έχει δημοσίως υποστηρίξει.

Aν η δειλία είναι γνώρισμα του πρωθυπουργού, τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να περιμένει κανείς από τους υπουργούς του, και μάλιστα τους εκ μεταγραφής. Άτεγκτος, με τους πιτσιρικάδες της ταινίας τζόκερ ή με τους πολίτες που θα συναθροίζονταν πάνω τρεις στην επέτειο του Πολυτεχνείου, βίαιος με όσους προσπάθησαν να αφήσουν, μόνοι τους, ένα λουλούδι για τον Γρηγορόπουλο, έτοιμος να σφραγίσει ακόμη και σπίτια αν κάποιος παραβεί το lockdown, ο εθνικός Σερίφης κ. Χρυσοχοϊδης το έβαλε στα πόδια μόλις είδε ράσα: «η αστυνόμευση έξω από τους ιερούς ναούς θα είναι ήπια, ενώ θα ακούγονται από τα περιπολικά ηχητικά μηνύματα για την αποφυγή συνωστισμού των πιστών», διέρρευσε το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. Κάτι σαν τον θόρυβο που έκαναν τα ελληνικά πολεμικά πλοία, αποτρέποντας έτσι τις έρευνες του τουρκικού Oruc Reis.

Δεν έχουν το θάρρος να υποστηρίξουν ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο, ότι στους τελευταίους πρέπει να υπακούμε, όπως λένε σε άλλες περιπτώσεις, όταν είναι να περάσουν τα χειρότερα μέτρα και νομοθετήματα. Δεν αναλογίζονται ότι δεν θα μπορούν να κυβερνήσουν και να επιβάλλουν πειθαρχία σε έναν λαό, που βλέπει να εφαρμόζονται συνεχώς δύο μέτρα και δύο σταθμά, από τις εκκλησίες μέχρι τα εμβόλια. Δεν θίγονται ούτε όταν ο αρχιεπίσκοπος τους έχει πλακώσει στα «καψόνια»: στην αρχή με την άρνηση του να ορκίσει τα νέα μέλη της κυβέρνησης επειδή η παρουσία του «δεν ήταν αναγκαία», έπειτα ορκίζοντας μόνο τον πρώτο γύρο των υπουργών και φεύγοντας μετά. Τους δουλεύει ψιλό γαζί γιατί ξέρει, έχει προβλέψει, ότι θα υποχωρήσουν.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα τους είχε σίγουρα διαολοστείλει. Δεν θα του είχαν κάνει τα καψόνια καν, γιατί ο σεβασμός εμπνέεται, δεν απαιτείται. Τι σεβασμό να σου εμπνεύσει ένας υπουργός που δέρνει με τα ΜΑΤ όταν τον παίρνει, αλλά δεν παίρνει καμία πολιτική ευθύνη όταν του φεύγουν οι Χρυσαυγίτες μέρα από τα χέρια; Τι σεβασμό να εμπνεύσει ο Μητσοτάκης ο Β ο Ποδηλάτης, ο Προβλέψιμος; Δεν εμπνέουν σεβασμό οι τζάμπα μάγκες.

ΥΓ: Άραγε θα βρεθεί καμιά ομάδα ή πρωτοβουλία πολιτών, τίποτα συγγενείς των χιλιάδων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στη Βόρειο Ελλάδα, που να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη μετά την ομολογία του κ. Γεωργιάδη ότι πέθαναν άνθρωποι επειδή, όπως και τώρα, οι κυβερνητικοί δείλιαζαν να κάνουν το καθήκον τους παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων; Κανείς βουλευτής, κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης για να τους υποστηρίξει;