Μετά από σκληρή δημοσιογραφική έρευνα, περιήλθε στην κατοχή της στήλης η απάντηση κόλαφος του Αλέξη Τσίπρα στην επιστολή του Μίκυ Θεοδωράκη. Διαβάστε αποκλειστικά εδώ, πριν δημοσιευτεί και την αναρτήσουν όλοι.

Ακολουθεί όλη η επιστολή:

Σύντροφε Μίκυ, με κολακεύεις. Όχι ότι δεν είμαι μάγκας, αλλά υπήρξαν και θα υπάρξουν κι άλλοι σαν εμένα. Άλλωστε η χώρα έχει περιέλθει σ’ αυτή τη δίνη εξ αιτίας άλλων ικανών πολιτικών, που την κυβέρνησαν συνετά, υπεύθυνα και νοικοκυρεμένα. 

Φαντάζομαι δηλαδή κι αναρωτιέμαι, αν δεν ήταν ικανοί κι ευλογημένοι, σε πόσο χειρότερη κατάσταση θα ήμασταν τώρα. Το λέω γιατί όλοι αυτοί εξελέγησαν απ’ τον σοφό ελληνικό λαό και όχι μόνο. Κυβέρνησαν με τη βοήθεια της Παναγίας και του Χριστούλη, εκτός κι αν πέρασε κυβέρνηση που δεν την έχει ορκίσει Αρχιεπίσκοπος και δεν το θυμάμαι εγώ. Υπάρχει βέβαια κι η εκδοχή, να υποθέσουμε ότι ή ο λαός δεν είναι και τόσο σοφός, ή ο Θεός δεν βοηθάει – για δικούς του λόγους κι ως εκ τούτου, τι τις θέλουμε τις ορκωμοσίες. 

Μου τη λες για την Κούβα κι απορώ με την άγνοια σου σχετικά με την ποίηση κι ας έχεις μελοποιήσει το «Άξιον Εστί» του Ρίτσου και τον «Επιτάφιο» του Ελύτη. Καβάφη δεν έχεις διαβάσει, που λέει ότι σημασία έχει το ταξίδι κι όχι η Κούβα; Που λέει «να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος»; Εε άμα είναι μακρύς έχει και κόστος και τα αεροπορικά εισιτήρια είναι ακριβά. Εγώ είχα προτείνει να πάμε με ΚΤΕΛ αλλά μου είπαν ότι θα είναι λαϊκισμός. 

Κι αυτό το «Γιατί το ταξίδι; Για να μιλήσει ένας προσκυνημένος, συμβιβασμένος από το βήμα ενός όρθιου, ασυμβίβαστου» γιατί το λες; Δεν είμαι εγώ ο αλύγιστος, ο αγονάτιστος, ο απροσκύνητος αρχηγέτης, ο που δεν φόρεσα ποτέ γραβάτα; Μάλιστα κύριε, μπορεί να υπογράψαμε ό,τι χαρτί μας έδωσαν αλλά με το πουκάμισο ανοιχτό στο πελαγίσιο στήθος μας, χωρίς γραβάτα. Παρεμπιπτόντως, είμαι και στους 5 πιο σέξι πολιτικούς στον πλανήτη. Όταν οδηγείς λοιπόν μια χώρα ολόκληρη, ως την παντοτινή νίκη των λαών, είναι σαν να οδηγείς αρθρωτό λεωφορείο κι όχι ένα σμαρτάκι. Όλοι ξέρουμε ότι για να κάνει μια αριστερή στροφή ένα λεωφορείο, πρέπει πρώτα να το κόψει λίγο δεξιά. Τώρα υπάρχει μια δεξιά κατεύθυνση αλλά σύντομα θα κάνουμε στροφή 360 μοιρών αριστερά. 

Σύντροφε Μίκυ, είσαι καλός μουσικός αλλά από πολιτική δεν σκαμπάζεις. Λες «Το παίζεις επαναστάτης κι όταν γυρίσεις, ξαναγίνεσαι αυτό που ήσουν, το παιδί που κάνει τα θελήματα της Μέρκελ, του Ομπάμα και του Γιούνκερ που κατακεραύνωσες στην Αβάνα…» και το λες σ’ εμένα, που μιλούσα στον Ομπάμα, αραχτός στην πολυθρόνα και στον ενικό σαν να έδινα παραγγελιά στον μαιτρ στα μπουζούκια. Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς την πράξη αυτή, της πολύ υψηλής σημειολογικής σημασίας, δεν φταίω εγώ. Κι αν είχα για πλάκα τον Ομπάμα, φαντάσου πώς θα ‘χω τώρα τον Τραμπ. Όσο για τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε, δεν είναι και πολύ αντρίκιο να κάνω τον μάγκα μπροστά τους, το καταλαβαίνεις νομίζω. 

Ο μάγκας ο άντρας, ο πρωθυπουργός, στα δύσκολα φαίνεται κι εκεί δεν μπορείς να πεις. Και τον Καμμένο με τους βουλευτές μου τον έστειλα στο Καστελόριζο, να τρίξει τα δόντια του Ερντογάν, με αποτέλεσμα όπως σημείωσε κι η Αυγή, ούτε κιχ κι ούτε μια παραβίαση να μη γίνει εκείνη τη μέρα. Ότι φοβηθήκαν τον Κασιδιάρη, που ήταν στην παρέα, δε νομίζω. Αντιθέτως εγώ, την ίδια ώρα που έστελνα τους δικούς μου, παρέα με τους υπόδικους ναζί στο νησί, καταδίκαζα και προειδοποιούσα για την απειλή της ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη απ’ το Μαξίμου. Του την έφερα του Κασιδιάρη δηλαδή. 

Και για να ξέρεις, γνωρίζω πως το Καστελόριζο είναι ένα νησί κι όχι δυο, όπως και το σπανακόρυζο είναι ένα φαγητό κι όχι δυο. Φυσικά έχει κι άλλα, όπως το λαχανόρυζο, το πρασόρυζο που είναι βεβαίως λαδερά αλλά μπορείς να τα συνοδέψεις και με καμιά αντσούγια ή φέτα.

Όχι Μίκυ, με αδικείς. Και ταξίδια θα πάω και με τους επονείδιστους εταίρους και τους απεχθείς δανειστές μας θα μιλήσω, γιατί αυτό μου το’μαθε η «ζωή». Και στους δρόμους θα βγω και στις πλατείες θα διαμαρτυρηθώ και θα φωνάξω ως σύριζα, ενάντια σε όλα τα μέτρα που φέρνει ο σύριζα. Και θα διαδηλώσω εγώ ο Τσίπρας, ενάντια στο μνημόνιο που εφαρμόζει ο Τσίπρας. Εγώ θα προσπαθήσω να με σταματήσω με δυναμικές κινητοποιήσεις ώστε να μη συνεχίσω τη λιτότητα που επέβαλα. «Ως εδώ κ.Τσίπρα, goback» θα μου πω.

Για τον λαό θα τρέξω κι ας είμαι άρρωστος. Ναι, είμαι βαθιά άρρωστος Μίκυ. Ο ψυχίατρος μου το ‘πε καθαρά, «πάσχεις από διαταραχές της αντίληψης της πραγματικότητας, από ψευδαισθήσεις, είσαι σχιζοφρενής με τάσεις διασπαστικής διαταραχής ταυτότητας. Μου χρωστάς 100€ για τη γνωμάτευση»». «θα σου δώσω 50€ εγώ και τα άλλα μισά, πάρτα απ’ τον άλλον» του απάντησα.

Γι’ αυτό σου λέω Μίκυ, τον αδικείς τον Αλέξη. 

Αλέξης Τσίπρας, Μνημονιακώς Αντάρτης.

* O Σίλας Σεραφείμ είναι ηθοποιός, Stand-up Comedian