Η άτυπη συνάντηση του ΕΛΚ στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, έτσι όπως συμπίπτει με μιαν ακόμη στροφή προεξαγγελλόμενου αδιεξόδου στους Ευρωπαϊκούς χειρισμούς στο ενεργειακό, λειτουργεί σαν αναμέτρηση της θεσμικής Ευρώπης με τον εαυτό της – αντί για την , λογικά αναμενόμενη, αναμέτρηση με τα ίδια τα προβλήματα.

Ads

Τι εννοούμε; Οι εξελίξεις στο μέτωπο των τιμών της ενέργειας δεν λένε – παρά τις κατά καιρούς καθησυχαστικές αυτοδιαβεβαιώσεις – να πάνε πίσω, να αμβλύνουν δηλαδή την πίεση που ασκούν και στην βιωμένη ακρίβεια που ζουν τα νοικοκυριά και στο παραγωγικό μοντέλο των Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που πάει να αποσαθρωθεί με το υπερυψηλό ενεργειακό κόστος . Η συζήτηση περί πλαφόν στο φυσικό αέριο κινδυνεύει να εξελιχθεί σε επώδυνη φαρσοκωμωδία, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ούρσουλας φον ντερ Λάϊεν να προτείνει τόσο υψηλό πλαφόν που δεν έχει νόημα. (Είναι αυτό γερμανική επιβολή; Μήπως είναι Αμερικανική επίνευση; Ή όντως οι τεχνικές λεπτομέρειες της ενεργειακής αγοράς ξεπερνούν την υπερήφανη τεχνοδομή των Βρυξελλών;).

Από την άλλη, το πλαφόν στο ρωσικό πετρέλαιο δημιουργεί τους δικούς του κραδασμούς, όταν έρχεται να αναμετρηθεί με την πραγματικότητα: μεταφορτώσεις αργού στην ανοιχτή θάλασσα, ανακατευθύνσεις φορτίων – οι δορυφόροι παρακολούθησης κάνουν χάζι την αυξημένη κίνηση, ενώ η «επίσημη» παρακολούθηση δηλώνει ότι δεν έχει γνώση λόγω κλειστών transponders/AIS των τάνκερ από την Άπω Ανατολή μέχρι την Μεσόγειο. Αλλά και νευρική αντίδραση του ΟΠΕΚ+ (το «+» είναι η Ρωσία), που αντιλαμβάνεται ότι άπαξ και εφαρμοσθεί πλαφόν στο αργό μιας προέλευσης, πόσο θα αργήσει να έρθει και η ώρα των υπολοίπων παραγωγών;

Ύστερα, υπάρχει και η άλλη διάσταση – επιστροφή στον χώρο του φυσικού αερίου – από την στιγμή που θυμάται κανείς ότι εκείνο το πολυσυζητημένο πλαφόν αφορά το αέριο που εισάγεται στην ΕΕ μέσω αγωγών. Το LNG δεν καλύπτεται … ακόμη και αν είναι Ρωσικής προέλευσης.

Ads

Κι έτσι συνεχίζεται ο αδιέξοδος χορός των θέσεων και των διακηρύξεων και των ανακοινώσεων και των σχεδιασμών, την ώρα που ο Στρατηγός Χειμώνας – έστω και με αρκετήν καθυστέρηση, φέτος – κάνει την παρουσία του αισθητή. Αισθητή στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Αισθητή και στις πεδιάδες και τις πόλεις της Ουκρανίας, όπου την φρίκη του πολέμου έρχεται να συναντήσει (ειδικά μετά τους Ρωσικούς βομβαρδισμούς των μονάδων παραγωγής ενέργειας) η ενεργειακή παγωμάρα.

Αλλ’ ας μην φύγουμε προς το ναρκοπέδιο των γεωπολιτικών κινήσεων – αρκετή δουλειά έβαλαν στο τραπέζι Μπάϊντεν και Μακρόν επ’ αυτού του πεδίου στην συνάντηση στις ΗΠΑ, αρκετά θα παραστήσουν ότι συζητούν οι ηγέτες του ΕΛΚ στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Όμως… το θεσμικό σύστημα των Βρυξελλών, πού αλήθεια βρίσκεται;

Και καλά να δεχθούμε ότι η πολυύμνητη τεχνοδομή της Επιτροπής της εποχής της (ανεπιλήπτου κομμώσεως) Ούρσουλας φον ντερ Λάϊεν έχει καταθέσει τα τεχνοκρατικά /μελετητικά/σχεδιαστικά όπλα. Όμως… η σχετική αφωνία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που άλλοτε το θυμόμαστε να ανεβαίνει με υψηλούς τόνους επί των επάλξεων και να σηκώνει τα Ευρωλάβαρα σε διάφορα ζητήματα επικαιρότητας, τώρα πώς και παραμένει (σχετικά) εξαφανισμένο; Τι έπαθε;