Συνέντευξη εφ όλης της ύλης του Στέλιου Κούλογλου στην εφημερίδα “Γνώμη” της Άρτας.

Ads

Έχετε αναπτύξει το τελευταίο διάστημα μια μεγάλη δραστηριότητα στο ευρωκοινοβούλιο, παρεμβαίνοντας και οργανώνοντας εκδηλώσεις για διάφορα θέματα.
 
Κάνω αυτό που θα έκανα και ως δημοσιογράφος: ασχολούμαι με τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες, προσπαθώ να τα αναδείξω και αν είναι δυνατόν να προτείνω λύσεις. Στο μυαλό μου είναι φυσικά η Ελλάδα και ιδίως οι νέοι της. Για αυτό και πέρυσι διοργάνωσα εκδηλώσεις και εκθέσεις στις Βρυξέλλες για την νεανική επιχειρηματικότητα και τα προγράμματα χρηματοδότησης για νέους επιχειρηματίες. Επίσης παρουσιάσαμε προϊόντα και τις υπηρεσίες που διαθέτουν νέες επιχειρήσεις καθώς και για  προϊόντα που σχετίζονται με το καφενείο-τμήμα της παράδοσης μας. Όλα αυτά γιατί αν δεν επανεκκινήσει η οικονομία και δεν σταματήσουν οι νέοι να φεύγουν στο εξωτερικό δεν κάνουμε τίποτα.

Φέτος είναι πιο πολιτικό το πρόγραμμα σας;

Μέχρι το τέλος του 2016 ναι, αλλά θα επανέλθω με την ελληνική οικονομία το 2017.  Πριν από 15 μέρες η ομάδα της Αριστεράς, στο Ευρωκοινοβούλιο διοργάνωσε ύστερα από δική μου πρόταση μια εκδήλωση για την προστασία των πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος ή whistleblowers όπως είναι πιο γνωστοί. Πρόκειται για τους ανθρώπους εκείνους που γνωρίζουν μυστικά που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον, και τα αποκαλύπτουν διακινδυνεύοντας την καριέρα τους και  συχνά τη ζωή τους, τη δική τους και των οικογενειών τους. Τα μυστικά αυτά αφορούν είτε οικονομικά εγκλήματα, φοροδιαφυγή, ξέπλυμα χρήματος, εταιρίες offshore για τράπεζες και πολυεθνικές. Άλλοι αποκαλύπτουν τα ψεύτικα στοιχεία στα οποία βασίζονται οι πόλεμοι, όπως έγινε με την εισβολή στο Ιράκ το 2003.
 
Είχαμε έτσι πριν από δύο χρόνια τον Σνόουντεν που αποκάλυψε το τεράστιο δίκτυο μαζικών παρακολουθήσεων από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Η στρατιώτης Μάνινγκ που αποκάλυψε στο wikileaks τις δολοφονίες αμάχων στο Ιράκ από τον αμερικανικό στρατό και τώρα σαπίζει στη φυλακή, ή ο Τζούλιαν Ασάνζ ο ιδρυτής του wikileaks που είναι εδώ και χρόνια έγκλειστος στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο.

Ads

Πάντως η διοργάνωση Φεστιβάλ δεν είναι μέσα στις καθημερινές ασχολίες των ευρωβουλευτών.
 
Μη ξεχνάτε όμως ότι παραμένω δημοσιογράφος και σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ. Η ζωή των ανθρώπων μοιάζει με κινηματογραφική ταινία: απειλές, διώξεις, απολύσεις, πολλοί φυλακίζονται. Πριν αποκαλύψουν την αλήθεια αντιμετωπίζουν το πανάρχαιο δίλημμα, αν θα πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Για αυτό στις Βρυξέλλες διοργάνωσα ένα διήμερο φεστιβάλ ταινιών για τους whistleblowers στο οποίο συμμετείχαν και μίλησαν ορισμένοι από τους πιο γνωστούς σύγχρονους πληροφοριοδότες των τελευταίων μεγάλων οικονομικών σκανδάλων, όπως ο Ραφαέλ Αλέ ένας από τους τρεις πληροφοριοδότες που έφεραν στο φως το τεράστιο σκάνδαλο lux leaks το οποίο απέδειξε ότι το Λουξεμβούργο είναι ένας φορολογικός παράδεισος στην καρδιά της Ευρώπης και της Ευρωζώνης.
 
Οι μαρτυρίες τους στον κινηματογράφο ήταν συγκλονιστικές. 
 
Πράγματι, οι θεατές έβγαιναν μετά από κάθε ταινία συγκλονισμένοι από την αίθουσα ενώ είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν και με τους ίδιους τους ήρωες των ταινιών και να τους υποβάλλουν ερωτήσεις. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε δύο μέρες μετά στο ευρωκοινοβούλιο, όπου παραβρέθηκαν και εξέθεσαν εκεί σε μια συζήτηση και με άλλους ευρωβουλευτές τις διώξεις και τις πιέσεις που υπέστησαν, αλλά μίλησαν και για το τι πρέπει να γίνει για την προστασία τους. Εμείς σαν ευρωβουλευτές είπαμε ότι πρέπει να υπάρχει μια νομοθεσία για την πλήρη προστασία τους γιατί πρέπει να διευκολύνουμε το έργο τους.
 
Και αυτή την εβδομάδα διοργανώνετε δύο ακόμη εκδηλώσεις.
 
Ναι, πρόκειται για δύο συνέδρια που διοργανώνει η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με δική μου πρωτοβουλία στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Η πρώτη έχει θέμα τη χρήση και καλλιέργεια κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς.  Ήδη πέρσι το Φεβρουάριο είχα διοργανώσει συνέδριο και για την ιατρική αλλά και για την κλωστική κάνναβη ως παράγοντες ανάπτυξης της οικονομίας.  Σε εκείνο το συνέδριο μάλιστα εκπρόσωπος του υπουργείο ανάπτυξης σε παρέμβασή της ανακοίνωσε και την καλή είδηση ότι η σχετική υπουργική απόφαση για την απελευθέρωση της καλλιέργειας της κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα ήταν καθ’ οδόν και πράγματι μετά από λίγες ημέρες ήταν και πραγματικότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα το κλίμα προσφέρεται πολύ για την καλλιέργεια αυτή, άλλωστε καλλιεργούσαμε και εξάγαμε κάνναβη μέχρι και τη δικτατορία του Μεταξά.
 
Φέτος επικεντρωνόμαστε στην ιατρική κάνναβη. Θα είναι ένα διεθνές συνέδριο με μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων, εμπειρογνωμόνων και ακτιβιστών από πολλές χώρες, όπου θα συζητηθούν οι δυνατότητες της ιατρικής κάνναβης στην αντιμετώπιση ενός μεγάλου φάσματος ασθενειών αλλά και στην τόνωση της οικονομίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε δημοψήφισμα που έγινε στις ΗΠΑ ανήμερα των εκλογών τέσσερις επιπλέον πολιτείες ενέκριναν τη νομιμοποίηση της χρήσης της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς. Στην Αμερική οι δραστηριότητες και τα προϊόντα για την ιατρική κάνναβη ταχύτατα αποτελούν μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομική δραστηριότητα, με ετήσιο τζίρο δις δολαρίων.
 
Η δεύτερη εκδήλωση που διοργανώνεται με δική μου πρωτοβουλία αφορά την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων όπου θα παρουσιάσουμε τις ήδη υπάρχουσες εκπαιδευτικές στρατηγικές για τα παιδιά πρόσφυγες αλλά και τις αδυναμίες καθώς και τον τρόπο που αυτές καλύπτονται από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
 
Αυτές τι μέρες είδαμε ότι σχολιάσατε το έργο του Φιντέλ Κάστρο με αφορμή το θάνατό  του και στο Russia Today. Τον χαρακτηρίσατε Δαυίδ που νίκησε τον Γολιάθ.
 
Ναι, είπα ότι ο Κάστρο αποτελεί και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους εκείνους που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και ότι το μάθημα που μας δίνει είναι ότι μερικές φορές ο Δαβίδ μπορεί να νικήσει τον Γολιάθ. Θεωρώ ότι είναι λάθος να συγκρίνουμε την Κούβα με τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη. Πρέπει να την κρίνουμε σε σχέση με τις γειτονικές της χώρες όπως την Αϊτή και τη Δομινικανή Δημοκρατία, και τότε θα δούμε ότι η κατάσταση στην Κούβα είναι καλύτερη. Αυτό άλλωστε βλέπουν και οι ίδιοι οι Κουβανοί γι αυτό και οι περισσότεροι αγαπούσαν τον Κάστρο παρά τα λάθη του. Η κατάσταση της υγείας στην Κούβα, παραδείγματος χάριν, είναι καλύτερη από εκείνη των ΗΠΑ. Ανέφερα χαρακτηριστικά ένα ντοκιμαντέρ του γνωστού Αμερικανού κινηματογραφιστή Μάικλ Μουρ, ο οποίος είχε πάρει Αμερικανούς πολίτες για να θεραπευτούν στην Κούβα.
 
Πώς κρίνετε το έργο της κυβέρνησης;
 

Έχω τονίσει από καιρό ότι πρέπει να ασχοληθούμε με τα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη. Μπορεί για κακής εκτίμησης του πολιτικού κλίματος ή υποτίμησης των πανίσχυρων αντιπάλων να απέτυχε στην ανατροπή της λιτότητας και των μνημονίων αλλά τη βελτίωση της καθημερινότητας, τη μείωση της γραφειοκρατίας, την καταπολέμηση της διαφθοράς μπορεί να την πετύχει. Είναι το μεγαλύτερο στοίχημα το οποίο πρέπει να κερδίσει η κυβέρνηση. Εάν αποτύχουμε θα χάσουμε, αναλαμβάνοντας τεράστιες ιστορικές ευθύνες.
 
Πώς κρίνετε εσείς το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη;
 
Πιστεύω ότι η Ευρώπη προς μια μεγάλη κρίση. Ειδικά στην ευρωζώνη δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο διάλυσης, ειδικά ενόψει του δημοψηφίσματος στην Ιταλία το οποίο ίσως χάσει ο Ρέντσι. Οι εκλογές στην Αυστρία ενδέχεται να φέρουν για πρώτη φορά ακροδεξιό πρόεδρο στην εξουσία, ενώ φυσικά έχουμε να περιμένουμε άσχημα νέα και από τις εκλογές στη Γαλλία την επόμενη χρονιά την προεδρία θα διεκδικήσουν ένας πολύ δεξιός, ο Φιγιόν και μια ακροδεξιά όπως η Μαρίν Λεπέν. Με μια τέτοια εικόνα και σε συνδυασμό με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία, μόνο θύελλες βλέπω να έρχονται όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και σε όλο το πλανήτη.

Ζούμε μια επανάληψη της ιστορίας, βλέπουμε ότι η Ευρώπη συγκλονίζεται και δε γίνεται προσπάθεια να διορθωθεί η κατάσταση. Και πώς θα διορθωθεί αν δεν σταματήσει η πολιτική της αδίστακτης λιτότητας που επιβάλλει το Βερολίνο γιατί κερδίζει από τη κρίση; Aν δεν υπάρξει ανάπτυξη, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι να βρουν δουλειά, να ζουν ευτυχισμένοι και να μην καταφεύγουν στη δημαγωγία της ακροδεξιάς;

Bάζω τον εαυτό μου στη θέση των  ανθρώπων εκείνων που πριν το ξέσπασμα ενός πολέμου έβλεπαν το κακό να έρχεται, προβληματίζονταν και αντιδρούσαν αλλά αυτοί που αποφάσιζαν για τις τύχες του πλανήτη έκαναν σαν να μη συμβαίνει τίποτα.