Με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη βάλει τη χώρα σε  βαθιά πολιτική κρίση. Το ξέσπασμα της σημειώνεται την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πόλεμο να συνεχίζεται στην Ουκρανία, την ακρίβεια να πλήττει τους πιο αδύναμους βαθαίνοντας την κοινωνική κρίση και την ΕΕ στη χειρότερη, εδώ και δεκαετίες, στιγμή της. 

Ο κ. Μητσοτάκης θα ήθελε να ολοκληρώσει τη θητεία του, για να ικανοποιήσει τα συμβόλαια με τα οικονομικά κέντρα που τον έφεραν στην εξουσία ή/και τον στήριξαν στη συνέχεια. Αυτός είναι άλλωστε και ο βασικός λόγος που απέρριψε τις προτάσεις για πρόωρες εκλογές τον περασμένο Μάιο, όταν βρισκόταν δημοσκοπικά σε πλεονεκτική θέση. 

Αλλά σήμερα, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα αντέξει στο «μαρτύριο των αποκαλύψεων» του Σαββατοκύριακου που αυτή τη φορά επεκτάθηκαν και τη Δευτέρα. Η προχθεσινή είδηση στο inside story ότι το Δημόσιο αγόρασε το predator, συνιστά μια καινούργια βόμβα στα θεμέλεια του Μέγαρου Μαξίμου, που κάνει τη μια υποχώρηση μετά την άλλη: ύστερα από την παραδοχή Μητσοτάκη ότι υπήρχε κέντρο παρακολουθήσεων αλλά ιδιωτικό, είχαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μην αποκλείει τους υπουργούς να παρακολουθούσε και η ΕΥΠ!

Διαβάστε επίσης: Δεν αποκλείει παρακολούθηση υπουργών από την ΕΥΠ ο Οικονόμου

Για τη συνέχεια, υπάρχουν δύο πιθανά σενάρια. Στο πρώτο, ο κ. Μητσοτάκης θα αντικατασταθεί «εν πλω» από άλλο στέλεχος της ΝΔ που θα αναλάβει την πρωθυπουργία και θα κάνει τις εκλογές. Δεν πρόκειται για την πιο πιθανή εξέλιξη. Οι υποψήφιοι δελφίνοι και οι βαρονίες του κυβερνώντος κόμματος διστάζουν να πάρουν πρωτοβουλίες, αν και τις συζητούν μεταξύ τους. Ενώ αν ο κ. Μητσοτάκης εγκαταλείψει τη θέση του λόγω του σκανδάλου των υποκλοπών, θα πρέπει να ετοιμάσει την απολογία του στο Ειδικό Δικαστήριο. 

Το πιθανότερο λοιπόν σενάριο, είναι ότι ο πρωθυπουργός να υποχρεωθεί να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, με πρόσχημα το «τοξικό κλίμα» και την τουρκική επιθετικότητα. Και αυτή η εξέλιξη δεν αποκλείει την παράταση της πολιτικής κρίσης, καθώς με τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, μοιάζει δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης. 

Διαβάστε επίσης: Η σιωπή των δελφίνων στη ΝΔ

Αλλά η χώρα, που ακόμη δεν έχει συνέλθει από τη χρεοκοπία του 2009, δεν έχει την πολυτέλεια για περίοδο  αστάθειας ανάλογη με αυτή του 1989-90, που άνοιξε τον δρόμο στον ξεπεσμό των πολιτικών ηθών, τη διαφθορά και τη χωρίς προηγούμενο ενίσχυση των ολιγαρχών, στην οικονομία και τα ΜΜΕ.

Η αριστερά και η κεντροαριστερά δεν πρέπει να επιτρέψουν μια παρόμοια εξέλιξη. Με την απλή αναλογική, αν τα κόμματα αυτού του χώρου συγκεντρώσουν αθροιστικά ποσοστό 45-46%,  θα διαθέτουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να σχηματίσουν προοδευτική κυβέρνηση. 

Με δεδομένη την κατάσταση της χώρας και της Ευρώπης συνολικά, η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης. Πρέπει να στηριχθεί σε ένα μίνιμουμ  κοινό πρόγραμμα με ορισμένα βασικά σημεία: 

• καταπολέμηση της ακρίβειας και της φτωχοποίησης του πληθυσμού. 
• ενίσχυση και  στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας. 
• ριζική αναβάθμιση της Δικαιοσύνης, των Ανεξάρτητων Αρχών και φυσικά ουσιαστικές ρυθμίσεις για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών και της Δημοκρατίας.
• τερματισμός της μάστιγας των απευθείας αναθέσεων και καταπολέμηση της διαφθοράς.
• ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης, με στόχο να τελειώνουμε κάποια στιγμή με το πιο σύντομο ελληνικό ανέκδοτο, τη δήθεν δωρεάν παιδεία. 
• Και τέλος αποκομματικοποίηση και τη θεσμική κατοχύρωση της ανεξαρτησίας των δημόσιων ΜΜΕ και την ίση μεταχείριση των ιδιωτικών. 

Μεταξύ των κομμάτων που θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε μια τέτοια κυβέρνηση, η συζήτηση πάνω σε αυτά τα θέματα πρέπει να αρχίσει. Η επικοινωνία μεταξύ τους πρέπει να αποκατασταθεί, σε όλα τα επίπεδα. Απέναντι στην πιο σάπια και διεφθαρμένη κυβέρνηση μετά τη μεταπολίτευση, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Για όποιον ηγέτη και όποια πολιτική δύναμη, με οποιοδήποτε πρόσχημα, δεν αναλάβει τις ευθύνες που τους αναλογούν, η τιμωρία από την ιστορία είναι δεδομένη.