Ποιος δεν θά ‘θελε την παραδειγματική τιμωρία των αντιπαθέστατων εκπροσώπων της πάλαι ποτέ Τρόικας και νυν θεσμών; Ωραία θα ήταν να κάνουμε κι εμείς ένα πείραμα: Να βάλουμε όλους αυτούς τους κακορίζικους Τόμσεν & Κοστέλο -χωρίς Άμποτ δυστυχώς- και σια, ομού μετά της στρατιάς των “τριαντάρηδων με τα γυαλάκια” που τους περιστοιχίζουν – τα περιβόητα στουρνάρια υψηλής κατάρτισης.

Ads

Που μπορούν να κοιτάξουν επίμονα ένα σύστημα διαϕορικών εξισώσεων μέχρι που αυτό θα επιλυθεί μόνο του από ντροπή και σέβας, αλλά είναι εντελώς ανίκανοι να αισθανθούν τι θα πει καρδιά, ψυχή, ανθρώπινος πόνος-, να ζήσουν για ένα χρόνο με τριακόσια ευρώ το μήνα στην Αθήνα του σήμερα.

Θα μπορούσαμε δε να στήσουμε ένα ωραιότατο ριάλιτι, που θα σημείωνε τρελή παγκόσμια επιτυχία, τα έσοδα του οποίου θα κατατίθεντο στον λογαριασμό εξυπηρέτησης δημοσίου χρέους. Θα είχε πλάκα, πράγματι, να μαζευόμαστε τα βράδια στα μπαλκόνια και στα καφενεία και να παρακολουθούμε τα παθήματά τους.

Όπως είχε πει ο Ντάριο Φο :”Ενα δυνατό γέλιο την κατάλληλη στιγμή θα τους θάψει”. Όμως, σε άλλες εποχές, πιο ηρωικές, δεν καταϕέραμε να δώσουμε την εγχώρια χούντα στο λαό, θα καταϕέρουμε την αποικιακή Τρόικα;

Ads

Μάλλον όχι, αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο: Να απαιτήσουμε να κατέβει η οποιαδήποτε συμϕωνία με τους δανειστές στο λαό. Απευθείας έγκριση ή απόρριψη. Θα πει ο εκπρόσωπός μας: “Ποια είναι η τελική σας πρόταση κύριοι; Ωραία, να ξέρετε ότι θα κριθεί απ’ ευθείας απ’ τους πολίτες της χώρας για τους οποίους μας έχετε διαβεβαιώσει ότι ενδιαϕέρεστε περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο”.

Πώς γίνεται να κόπτεσαι για κάποιον και να μην τον ρωτάς τι θέλει; Λένε “μην κάνεις στον άλλο αυτό που θα ήθελες να κάνουν σε σένα. Μπορεί να έχετε διαϕορετικά γούστα”.

Έτσι θα επέλθει η λύση του δράματος. Χωρίς υποψίες, περίεργα σενάρια, θεωρίες συνωμοσίας και την οποιαδήποτε σκιά. Ο κόμπος έχει ϕτάσει πια στο χτένι. Να τελειώνουμε. Ν’ αποϕασίσουμε τι θέλουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. Ενωμένοι. Χωρίς μεμψιμοιρία. Χωρίς αλληλοκατηγορίες. Η ηγεσία είναι εκεί για να πράττει σύμϕωνα με αυτά που θέλουμε εμείς και όχι αντιστρόϕως.

Ξέρετε όμως κάτι; Υποψιάζομαι πως μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής δημοψηϕίσματος με ερώτημα ναι η όχι στην τελική συμϕωνία, όλως συμπτωματικώς και τυχαίως θα βγάλει ο μεσιέ Γιουνκέρ ο παραδείσιος, λαγό απ’ το καπέλο του που δεν θα ‘ναι τίποτα άλλο παρά μια εκδοχή της έντιμης και λογικής συμϕωνίας που τους προτείναμε απο μιας αρχής και αν μας είχαν ακούσει θά ‘χαμε γλιτώσει όλη την ταλαιπωρία.

Το παιχνίδι είναι στα χέρια μας. Θα τολμήσουμε;