Η κυβέρνηση έχει ένα σοβαρό πρόβλημα κατανόησης του τι σημαίνει “κυβερνώ”.                         

“Κυβερνώ” σημαίνει πρώτα και κύρια “διασφαλίζω την κυριαρχία της χώρας από το λαό της οποίας εκλέγομαι”. Και η διασφάλιση της κυριαρχίας ξεκινά από το να περιφρουρούμε εμείς την επικράτειά μας,  άρα και τα σύνορά μας. Αν δεν το κάνουμε εμείς,  θα το κάνει κάποιος άλλος και μάλλον όχι για να εξάγει το σοσιαλισμό.

Μάλλον η κυβέρνηση αγνοεί επίσης,  κάτι που η πλούσια αριστερή και εθνικοαπελευθερωτική παράδοση έχει καταδείξει με πολλούς τρόπους: κράτος χωρίς κυριαρχία μετατρέπεται σε χώρο. Όταν μια χώρα όμως μετατρέπεται σε χώρο,  δεν μπορεί να ασκηθεί καμιά προοδευτική πολιτική. Μόνο αντιδραστικές. Και επίσης η κυβέρνηση συνειδητά στρεβλώνει τη βασικότερη -και- μαρξιστική συνεισφορά στον τρόπο άσκησης πολιτικής: είμαστε ό,τι κάνουμε. Για παράδειγμα, αν πουλώ το λιμάνι του Πειραιά είμαι με τις ιδιωτικοποιήσεις, ό,τι κι αν λέω στις ανακοινώσεις μου. Αν υπογράφω να είναι το ΔΝΤ εδώ, είμαι με το νεοφιλελεύθερο ΔΝΤ όσες επιστολές και αν στέλνω κατόπιν. Αν εν προκειμένω, αφήνω πρόσφυγες να σαπίζουν κάτω από τη βροχή ή να τους πυροβολούν με πλαστικές σφαίρες, είμαι αντίθετος με κάθε ανθρωπιστική αρχή. Όταν επιπλέον, αυτό το πράττουν δυνάμεις ξένης χώρας με την ανοχή μου, αποδεικνύομαι ανίκανος να διασφαλίσω τη στοιχειώδη και πρωταρχική πτυχή της κυριαρχίας της χώρας μου, του λαού και βεβαίως τα σύνορά της.

Η κυβέρνηση επέλεξε στη διαχείριση του προσφυγικού το χειρότερο δυνατό συνδυασμό: απέσυρε το κράτος από εκεί που το κατεξοχήν πρόβλημα εντοπίζεται, από την Ειδομένη και από το λιμάνι του Πειραιά, βάσει της υπόθεσης ότι οι πρόσφυγες θα βιώσουν τέτοια αθλιότητα στις εν λόγω περιοχές,  ώστε τελικά θα φύγουν από μόνοι τους. Άφησε έτσι το χώρο ελεύθερο,  να καλυφθεί από κάθε λογής ΜΚΟ ή εθελοντές, ενώ θέτει σε κίνδυνο τους πρόσφυγες, τους κατοίκους και τη χώρα. Υπέγραψε, όπως και όλη η ΕΕ, μια συμφωνία με την Τουρκία που παραβιάζει κάθε έννοια ανθρωπισμού και διεθνούς δικαίου. Επέδειξε τέτοια διαχειριστική ανεπάρκεια σε όλες τις άλλες περιοχές και περιπτώσεις, ώστε εκεί που υπήρχε μια ηγεμονικά αλληλέγγυα στάση του ελληνικού λαού απέναντι στους πρόσφυγες, να αναπτύσσεται σταδιακά η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής, με αποτέλεσμα να σηκώνουν οι ναζί και πάλι κεφάλι. Πρόκειται για πρωτοφανή συνδυασμό βλακείας, ανικανότητας και συντηρητισμού πίσω από έναν (ψευτό-) προοδευτικό μανδύα, που καθίσταται εγκληματικός. Σε όλες τις υποδείξεις για το αδιέξοδο της προσέγγισης αυτής, η κυβέρνηση ακολούθησε τη γνωστή αλαζονική ρητορική με άφθονες στρεψοδικίες και υπεκφυγές. Υποκριτικά διαπίστωνε παντού νίκες εκεί που σώρευε μόνο αδιέξοδα και καταστροφικές επιλογές.
 
Παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας

Τα γεγονότα της Κυριακής 10/4 συνιστούν την πιο δυστυχή και εκρηκτική απεικόνιση της καταστροφικής αυτής πολιτικής. Πρώτον, η κυβέρνηση απέτυχε να αποτρέψει την προσπάθεια εισόδου προσφύγων στα Σκόπια για πολλοστή φορά. Πρόκειται για απαράδεκτη ολιγωρία. Δεύτερον όμως και ακόμα χειρότερα, ανέχτηκε πολύωρη, βάρβαρη επίθεση μέσα στην επικράτεια της χώρας από δυνάμεις ξένης χώρας, ενάντια και σε γυναικόπαιδα, που βρίσκονται υπό την προστασία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σε αντίθεση με τις επικίνδυνες ανοησίες των κυβερνητικών στελεχών που αποπειρώνται να μετρήσουν με το υποδεκάμετρο τα σύνορα προκειμένου να καλύψουν τις ευθύνες τους, ακόμα και αν δεν πάτησαν οι αστυνομικοί της ΠΓΔΜ μέσα στο ελληνικό έδαφος, το γεγονός ότι εκτόξευσαν χημικά, χειροβομβίδες κρότου- λάμψης, πλαστικές σφαίρες εντός της ελληνικής επικράτειας, τραυματίζοντας περίπου 100 ανθρώπους, συνιστά βάσει διεθνούς δικαίου όχι απλά και γενικά δυσανάλογη χρήση βίας αλλά παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας και επιθετική πράξη. Εκατό τραυματίες από δράση ξένης δύναμης, στην επικράτειά της η χώρα δεν είχε ποτέ μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Απέναντι σε αυτήν την πρωτοφανή πρόκληση στο διεθνές δίκαιο, στον ανθρωπισμό και στην κυριαρχία του λαού μας στη χώρα του, η κυβέρνηση καλεί σε αυτοσυγκράτηση τις αρχές της ΠΓΔΜ σα να μην έχει την ευθύνη για τη διασφάλιση της κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εξακολουθεί την ίδια καταστροφική πολιτική. Είναι βέβαιο ότι μέσα σε αυτήν την κατάσταση τρίβουν τα χέρια τους όσοι θέλουν κλειστά σύνορα στην Ευρώπη και η Χρυσή Αυγή στα καθ’ ημάς. Αν δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε ούτε καν σύνορα και ανθρώπους, αλλά απλά απαντούμε με διαρροές σε σοβαρότατα γεγονότα, πρέπει να αναρωτηθούμε πολύ σοβαρά πού οδεύουμε.