Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των διεθνών κατατάξεων σε όλα τα πεδία της πολιτικής και σε όλους τους δείκτες των κρίσεων.

Με πρώτο από όλα το κορυφαίο για τη Δημοκρατία ζήτημα του Κράτους Δικαίου που στη χώρα μας, σύμφωνα με τις διεθνείς αξιολογήσεις, υπονομεύεται συστηματικά.

Η πρόσφατη κατάταξη της Ελλάδας στην 108η θέση στον κόσμο όσον αφορά στην ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό, 40 θέσεις πιο κάτω δηλαδή από όσο ήταν πριν το 2019, είναι το πρώτο ηχηρό μήνυμα ότι στη χώρα μας τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά στον κορυφαίο πυλώνα της Δημοκρατίας, αυτόν της ανεξάρτητης και αντικειμενικής ενημέρωσης.

Δεν είναι όμως μόνο ο έλεγχος του τύπου και τα μονοφωνικά τηλεοπτικά κανάλια που δίνουν το στίγμα μιας κυβέρνησης που υπονομεύει το Κράτος Δικαίου και καταλύει τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Η υπόθεση των υποκλοπών των τηλεφώνων των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης Μητσοτάκη από την κρατική ΕΥΠ, της οποίας προΐσταται ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αποκαλύπτει την περιφρόνηση των κανόνων της δημοκρατίας, την κατάλυση των ατομικών ελευθεριών και τη βαθιά διαφθορά μιας αδίστακτης κυβέρνησης, που έχει ανάγει τις κομματικές σκοπιμότητες και την πολιτική της επιβίωση σε κορυφαία προτεραιότητα, ακόμη και σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών.

Σε ακόμη χειρότερο σκάνδαλο και από το ίδιο το σκάνδαλο που ονομάστηκε «ελληνικό Watergate» όμως, εξελίσσεται η συντονισμένη προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης των υποκλοπών από την κυβέρνηση.

Η ομόφωνη αντίδραση του διεθνούς τύπου, με βαρείς χαρακτηρισμούς για την αντιδημοκρατική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη που μας γυρίζει πίσω σε σκοτεινές εποχές, όπως συμφωνούν οι κορυφαίες εφημερίδες New York Times, Washington Post, Guardian, Politico, Liberation και άλλες, αποτελούν κορυφαία απόδειξη της παγκόσμιας καταδίκης μιας κυβέρνησης, στα χέρια της οποίας δεινοπαθεί η Δημοκρατία, υπονομεύονται οι θεσμοί και καταλύεται το Κράτος Δικαίου.

Η πρόσφατη ανάρτηση της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που αναγορεύει σε εχθρούς της ελευθεροτυπίας 3 ευρωπαίους ηγέτες, τους Όρμπαν της Ουγγαρίας, Καζίνσκι της Πολωνίας και Μητσοτάκη της Ελλάδας, αποδίδοντάς τους λογοκρισία, περικοπές δημόσιας χρηματοδότησης και καταχρηστικές μηνύσεις σε μη φιλικά μέσα, κατασκοπεία, εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμισης και απειλές κατά δημοσιογράφων, είναι κόλαφος για τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Η επιμονή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μην εμπιστεύεται τους θεσμούς στην Ελλάδα και η ομόφωνη απόφαση να έρθει στη χώρα η αρμόδια Επιτροπή Pega που διερευνά το θέμα για να ανακρίνει τον ίδιο τον Μητσοτάκη, μέχρι και όλους όσοι δεν κλήθηκαν στο ελληνικό Κοινοβούλιο για να καταθέσουν, είναι ισχυρό ράπισμα στις αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις του Έλληνα πρωθυπουργού.

Το γεγονός ότι σε αυτή την απόφαση συμφώνησε ακόμη και το ΕΛΚ στο οποίο ανήκει η ΝΔ, δείχνει το μέγεθος της απομόνωσης του Έλληνα πρωθυπουργού από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Δεν είναι όμως οι θεσμοί της Δημοκρατίας οι μόνοι που υποφέρουν επί Μητσοτάκη στην Ελλάδα.

Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει γίνει το μαύρο πρόβατο στους δείκτες όλων των κρίσεων που έχει διαχειριστεί.

Με πρώτη την υγειονομική, όπου είμαστε η πρώτη χώρα σε θανάτους ανά πληθυσμό στην Ευρώπη. Η μελέτη Λύτρα, σε συνδυασμό με τις κατά καιρούς δηλώσεις κορυφαίων υπουργών, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού, έρχονται να εξηγήσουν τα αποτελέσματα των διεθνών στατιστικών.

Μια χώρα που δεν επένδυσε στο ΕΣΥ, γιατί

-«η επένδυση σε νέες ΜΕΘ θα ήταν πεταμένα λεφτά» σύμφωνα με τον τότε εκπρόσωπο της κυβέρνησης Πέτσα ή γιατί
-δεν ήθελε ένα «ΕΣΥ πολυτελείας», σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας Σκέρτσο ή ακόμη γιατί
-«η αύξηση των ΜΕΘ θα οδηγούσε σε αύξηση θανάτων», σύμφωνα με τον άλλο υπουργό επικρατείας Γεραπετρίτη,
δεν περιμένει κανείς να έχει καλά αποτελέσματα όσον αφορά στη θνητότητα από την πανδημία.

Η πρωτιά της Ελλάδας στις διεθνείς κατατάξεις ως προς τον δείκτη της θνητότητας έχει εξήγηση.

Αφού είναι επιβεβαιωμένο από τη μελέτη Λύτρα ότι κατά 97,7% όποιος διασωληνώνεται εκτός ΜΕΘ πεθαίνει, δεν χρειάζεται περαιτέρω απόδειξη γιατί μια χώρα που συνειδητά δεν εξόπλισε όσες ΜΕΘ χρειάζονταν, οδηγήθηκε σε πλεονάζουσα θνητότητα.

Κι ακόμη, όταν διεθνώς η επιβίωση όσων διασωληνώνονται εντός ΜΕΘ κινείται γύρω στο 50%, ενώ στην Ελλάδα, σύμφωνα και πάλι με τη μελέτη Λύτρα, κινήθηκε στα υψηλά επίπεδα του 74,7%, επιβεβαιώνεται και η κακή κατάσταση του ΕΣΥ όσον αφορά σε εξοπλισμούς και στελέχωση, που έγινε αιτία της μεγαλύτερης θνητότητας εντός ΜΕΘ από τις υπόλοιπες χώρες.

Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή ότι δήθεν δεν γνώριζε για τη μεγάλη θνητότητα εκτός ΜΕΘ, αποκαλύπτει την προσπάθεια χοντροκομμένης δικαιολόγησης από πλευράς του της εγκληματικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης.

Για να έρθουμε και στην ενεργειακή κρίση. Όπου η απόκλιση της ελληνικής πολιτικής αντιμετώπισης της ακρίβειας από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή, είναι η μέρα με τη νύχτα.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν πήρε κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, αλλά ακολούθησε μια επιδοματική πολιτική που, παραδεχόμενη ως δεδομένες τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις, επιδότησε ουσιαστικά την κερδοσκοπία και την αισχροκέρδεια της ενεργειακής αγοράς.

Σε αντίθεση οι ευρωπαϊκές χώρες, ακόμη και οι νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, όπως η Γαλλική, επενέβησαν στην αιτία του προβλήματος, στις ενεργειακές δηλαδή αγορές, ρυθμίζοντάς τες κατά τρόπο που να οδηγεί σε σημαντική μείωση των τιμών της ενέργειας.

Σε αυτό το πνεύμα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επέβαλαν πλαφόν στις τιμές, ρύθμισαν τα εθνικά Χρηματιστήρια Ενέργειας και προχώρησαν στην απεξάρτηση των τιμών των εγχώριων πηγών ηλεκτρισμού από τις τιμές του εισαγόμενου φυσικού αερίου, εθνικοποίησαν τις κάποτε δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού τους, προκειμένου να γίνουν στρατηγικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, φορολόγησαν τα υπερκέρδη των κερδοσκόπων και μείωσαν τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης των καυσίμων και των ειδών πρώτης ανάγκης.

Σε εντελώς λάθος κατεύθυνση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιστή στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της αυτορρύθμισης των αγορών δεν ρύθμισε την ολιγοπωλιακή ενεργειακή αγορά στη χώρα μας, αφήνοντας τις 4 + 1 (την ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ) εταιρείες παραγωγής και παροχής ρεύματος να κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα.

Με την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Αλέξη Τσίπρα να ακολουθούν την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση και να ενσωματώνουν στο δικό τους κυβερνητικό πρόγραμμα το σύνολο των μέτρων που έλαβαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, επιτυγχάνοντας να χαμηλώσουν σημαντικά τις τιμές του ρεύματος στις χώρες τους.

Η αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε όλα αυτά είναι η κλασσική αντίδραση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος. Επιχαίρει και θριαμβολογεί, σύμφωνα με το ελληνικό ρητό:

«Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα»

Διαψεύδει τις διεθνείς στατιστικές, επιμένοντας ότι αυτό που ζούμε με την ακρίβεια στην Ελλάδα μας κατατάσσει στις χώρες με το φτηνότερο ρεύμα. Σε πείσμα των διεθνών στοιχείων και δεδομένων, που διαβεβαιώνουν για το ακριβώς αντίθετο.

Κι ακόμη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αξιοποιώντας τον έλεγχο των ΜΜΕ, επιμένει ότι στη χώρα μας όλα είναι καλά, παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός στην Ελλάδα σκαρφάλωσε στο 12,1%, όταν στην Ευρωζώνη βρίσκεται στο 10%.

Και τέλος, η κυβέρνηση αναληθώς ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δεν έχει ακριβό ρεύμα, όταν από τα επίσημα ευρωπαϊκά στοιχεία γίνεται γνωστό ότι έχουμε τον τρίτο υψηλότερο ενεργειακό πληθωρισμό, με 50,4%, τη στιγμή που στην Ευρωζώνη ο ενεργειακός πληθωρισμός είναι 10 μονάδες λιγότερο, ευρισκόμενος μόλις στο 40,8%.

Η κακή κατάσταση που έχει οδηγήσει τη χώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδεικνύεται όμως και εκ του αποτελέσματος.

Η Ελλάδα κατατάσσεται στις 3 τελευταίες θέσεις της Ευρώπης, από κοινού με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, ως προς την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Eurostat.

Είναι απορίας άξιο λοιπόν το πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί να απολαμβάνει υψηλής δημοφιλίας στην Ελλάδα, σύμφωνα τουλάχιστον με τις ελληνικές δημοσκοπήσεις. Όταν… πατώνει σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις, αλλά και όταν οι πολιτικές της αποτελούν σταθερό παράδειγμα προς αποφυγή και αντικείμενο αποδοκιμασίας από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας.

*Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής και πρώην πρύτανης του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης