Αν υπήρχε αντίστοιχος σοβαρός θεσμός στην Ελλάδα, η Σοφία Μπεκατώρου θα έπρεπε να είχε ανακηρυχθεί πρόσωπο της χρονιάς για το 2021. Η αποκάλυψή της, ήταν η νιφάδα του χιονιού που έλλειπε, για να ξεκινήσει η χιονοστιβάδα του #metoo.
 
Χρειαζόταν πολύ θάρρος, για να προχωρήσει σε μια καταγγελία με την οποία έθετε την προσωπική της ζωή σε δοκιμασία. Αλλά μια Ολυμπιονίκης δεν είναι ένα τυχαίο, τελείως ανυπεράσπιστο πρόσωπο. Αν της πήρε χρόνια για να κάνει το βήμα, καταλαβαίνει κανείς τις δυσκολίες που έχουν οι απλοί whistleblowers να βγουν μπροστά, για να πουν την αλήθεια και να καταγγείλουν κάθε είδους ηθικής, κοινωνικής ή πολιτικής διαφθοράς.
 
Στο σκάνδαλο που συνταράσσει από χθες την ΑΣΟΕΕ (και όχι μόνο) διαβάζουμε στη δικογραφία ότι ακόμη και καθηγητές Πανεπιστημίου δίσταζαν να καταγγείλουν εγκλήματα, από τοκογλυφία μέχρι παιδεραστία.
 
Διαβάστε επίσης: Ρεπορτάζ: Στενές σχέσεις με την κυβέρνηση είχε ο καθηγητής ΑΣΟΕΕ που κατηγορείται για παιδεραστία και τοκογλυφία
 
Για να διευκολυνθούν οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, απλοί πολίτες, γυναίκες και άνδρες, είναι απαραίτητο ένα θεσμικό πλαίσιο που να τους προστατεύει και να τους υποστηρίζει. Μετά από χρόνια συζητήσεων, εκδηλώσεων και πιέσεων περάσαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια Οδηγία για την προστασία των whistleblowers, που τους διευκολύνει και τους εξασφαλίζει σε σημαντικό βαθμό.
 
Οι Οδηγίες αυτές είναι υποχρεωτικές για κάθε κράτος μέλος, που θα πρέπει να τις ενσωματώσει στη νομοθεσία του. Η προθεσμία έληξε στα μέσα Δεκεμβρίου, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην ενσωμάτωση. Τυχαίο; δεν νομίζω.
 
2. Στη σημερινή στήλη έχω διάφορες ειδήσεις και θέματα, τα οποία αν δεν αναφερθώ, θα τα καταβροχθίσει η λαίμαργη, καθημερινή επικαιρότητα. Ενα από αυτά, είναι τα μέτρα για την αντιμετώπιση του κύματος της ακρίβειας, που έχει ήδη μπουκάρει σαν διαρρήκτης,  κλέβοντας τα πορτοφόλια και τις οικονομίες των νοικοκυριών.
 
Αλλά η κυβέρνηση έχει άλλες προτεραιότητες. «Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν υφίσταται οποιοδήποτε ενδεχόμενο μείωσης του ΦΠΑ», δήλωσε ο κ. κ. Σταϊκούρας.Έτσι η Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή χώρα στην οποία λαμβάνονται ανεπαρκέστατα  μέτρα για την ενίσχυση των οικογενειών.
 
 Να τι συμβαίνει στην Πολωνία, που είναι φτωχότερη από την Ελλάδα. Στο δεύτερο πακέτο μέτρων, τη δεύτερη « αντιπληθωριστική ασπίδα» όπως ονομάστηκε, η πολωνική κυβέρνηση περιέλαβε: μείωση του ΦΠΑ στα καύσιμα και μηδενικός συντελεστής ΦΠΑ στα βασικά προϊόντα διατροφής, λιπάσματα και φυσικό αέριο.
 
Από τη Βουλγαρία μέχρι την Ισπανία, όλες οι χώρες έχουν πάρει πιο δραστικά μέτρα. Στην πρώτη μπήκε πλαφόν στις τιμές της ενέργειας, στη δεύτερη η κυβέρνηση παρακρατεί τα υπερκέρδη των εταιρειών και τα επιστρέφει υπό μορφή επιδοτήσεων στους καταναλωτές.
 
3 Η Ισπανία και η Ελλάδα είχαν τα προηγούμενα χρόνια σοβαρό πρόβλημα με την ανεργία , ιδίως των νέων. Σε μας η νεανική  ανεργία παραμένει στα ύψη, είναι υπερδιπλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (13,4% διαμορφώθηκε στην Ελλάδα το Νοέμβριο, έναντι 7,2% στην ευρωζώνη και 6,5% στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν προχθές στη δημοσιότητα).
 
Την Τρίτη, το ισπανικό υπουργείο Ενσωμάτωσης και Εργασίας ανακοίνωσε ότι οι άνεργοι μειώθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο κατά 782.232 άτομα σε σύγκριση με το 2020 (20,12 % λιγότεροι). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ετήσια μείωση από τον Ιανουάριο του 2007.
 
Διαβάστε επίσης: Στα ύψη η ανεργία των νέων – Υπερδιπλάσια τα ποσοστά στην Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο
 
4. Διαβάζω για τις παραιτήσεις μελών του εξουθενωμένου υγειονομικού προσωπικού στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο ελληνικό το πρόβλημα. Στους New York Times, δημοσιεύθηκε προχθές ένα άρθρο με τον τίτλο «Ξέρετε τι θα βοηθούσε τους εξουθενωμένους γιατρούς και νοσοκόμους; ». Η απάντηση ήταν αυξήσεις μισθών και bonus. Δυστυχώς στην Ελλάδα, η καλή μας κυβέρνηση φρόντισε να μειώσει στον προϋπολογισμό του 2022 τις δαπάνες για την υγεία.
 
5. Με αφορμή την  πρόσφατη απώλεια του καλού μου φίλου, παλιού συμμαθητή και δήμαρχου Καισαριανής Θανάση Μπαρτζώκα, έγραψα έναν μικρό επικήδειο.  Και δυο λόγια για τα σχολικά μας χρόνια στο Παγκράτι, περιγράφοντας το κυνήγι που τρώγαμε από τον διευθυντή κ. Ντρούκα ( και όχι Ντρούγκα όπως είχα γράψει) για να κουρευόμαστε σύμφωνα με τις οδηγίες του ελληνοχριστιανικού «πολιτισμού».
 
Η θυγατέρα του έστειλε μια επιστολή στο Tvxs,  «προς αποκατάσταση της αλήθειας και κύρια της μνήμης του πατέρα μου Γυμνασιάρχη/Λυκειάρχη του 7ου Λυκείου στο Παγκράτι  Βασίλειου Ντρούκα», την οποία παραθέτω:
 
«Με το άρθρο του  στοχοποιεί ανεπίτρεπτα και αδόκιμα τον Βασ. Ντρούκα , οφείλει να γνωρίζει ότι ο Βασίλειος Ντρούκας δημοκρατικών πεποιθήσεων, υπηρέτησε, όντας φιλόλογος, τη δημόσια εκπαίδευση, πίστευε στο δημόσιο σχολείο, στο ρόλο του εκπαιδευτικού,  προσπάθησε για τη βελτίωσή του, γι΄αυτό άλλωστε και το 7ο γυμνάσιο με τους εκπαιδευτικούς του ήταν ένα από τα καλλίτερα δημόσια σχολεία, είχε επιτυχίες και ανέδειξε επιστήμονες σε πολλούς τομείς.
 
Είναι απορίας άξιο πως ο δημοσιογράφος, επί τη ευκαιρία του θλιβερού γεγονότος της απώλειας του Θ. Μπαρζώκα,  αναφερομένος στα γυμνασιακά του χρόνια, ασχολείται μόνο με κούρεμα μαλλιών και επιθεώρηση τύπου στρατοπέδου κλπ και παραβλέπει το κύριο που είναι η μάθηση και η σωστή λειτουργία ενός σχολείου 1000 ατόμων και μάλιστα εν μέσω χούντας με το αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου να απέχει 50 μέτρα από το σχολείο. Μήπως τα αγνοεί όλα αυτά ;
 
Μπορεί να ήταν αυστηρός ο Β. Ντρούκας  αλλά δίκαιος, αγαπούσε τα παιδιά, φρόντιζε για να πάρουν εφόδια και αυτό είναι το κύριο. Αν ο αρθρογράφος από τα γυμνασιακά του χρόνια θυμάται μόνο «τρίχες», κοπάνες και τσιγάρο στο ΄Αλσος, και όχι τί οφείλει στους δασκάλους του, αληθινά λυπάμαι.  Λίγος σεβασμός δεν θα έβλαπτε γι΄ αυτούς που μας  έμαθαν γράμματα και σταματώ εδώ για να μη δώσω άλλες προεκτάσεις.
Μαρία Ντρούκα
Δικηγόρος  ε.σ. »
 
Τι να σχολιάσω τώρα; Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν μιλούν για τα μαθητικά τους χρόνια αναφέρονται σε αστεία ή σοβαρά περιστατικά και στους καθηγητές τους, τους οποίους -με εξαιρέσεις λαμπρών δασκάλων- για κάποιο παρόμοιο λόγο θυμούνται. Η κυρία Ντρούκα προφανώς θυμάται το επίπεδο του εκπαιδευτικού ιδρύματος στο οποίο φοίτησε. Συμβαίνουν και αυτά.
 
Για μένα πάντως αυτή ήταν η αιτία που αναφέρθηκα στον κ. Ντρούκα, όχι καμία διάθεση σπίλωσης της μνήμης του. Άλλωστε  η νοσταλγία στρογγυλεύει και ομορφαίνει το  παρελθόν, ακόμη και όταν πρόκειται για αυστηρούς καθηγητές, όπως ο κ. Ντρούκας. Και σε κάθε περίπτωση οι εποχές τότε ήταν τελείως διαφορετικές, για να χρησιμοποιούνται αναμνήσεις για εκδίκηση. Οι αντιλήψεις περί παιδαγωγικής ήταν τελείως διαφορετικές και δεν έχω καμία ένδειξη ότι ο κ. Ντρούκας δεν ήταν καλός εκπαιδευτικός ή ήθελε το κακό μας.
 
Διαβάστε επίσης: Τελευταίο αντίο στον Θανάση Μπαρτζώκα
 
Αναφέρω άλλωστε στο άρθρο, ότι «το έβδομο Αρρένων ήταν ένα από τα καλά δημόσια σχολεία» και ότι βγάλαμε πολλούς ανθρώπους που διακρίθηκαν. Αλλά είμαστε τότε μια παρέα περισσότερο πολιτικοποιημένων μαθητών, ίσως επειδή υπέφεραν και οι οικογένειες μας από τη δικτατορία, που αντιδρούσαμε στην αφόρητη καταπίεση, έστω και αρνούμενοι να κόβουμε τα μαλλιά μας κοντά.
 
Αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός λόγος που φάγαμε μια χρονιά «διαγωγή κοσμία». Την έδιναν τότε σε παραβατικά άτομα, που παρατούσαν το σχολείο ή έκαναν αλητείες, όχι επειδή οι Beatles ήταν στη μόδα. Η διαγωγή κοσμία, ήταν ένα βήμα πριν το αναμορφωτήριο. Επομένως αυτό κυρίως θυμάμαι και όχι αν είχαμε καλή καθηγήτρια στα Λατινικά.
 
Είναι ευχάριστο πάντως που μαθαίνω τώρα, γιατί τότε δεν το είχαμε αντιληφθεί, ότι ο Λυκειάρχης μας ήταν «δημοκρατικών πεποιθήσεων». Άραγε τι θα είχε συμβεί, ιδίως με εμάς τους «αντιφρονούντες», αν ήταν οπαδός της χούντας;
 
ΥΓ Oι επιστολές στο Tvxs μεταδίδονται όλες, αν είναι κόσμιες όπως της κυρίας Ντρούκα, αλλά όταν έρθει η σειρά τους και με την κατάλληλη ευκαιρία. Για κάποιο λόγο η κυρία Ντρούκα ήθελε η επιστολή της να δημοσιευθεί αμέσως και επανήλθε απειλώντας «με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων μου» (ποιων άραγε;) κλπ. Ξεκαθαρίζω λοιπόν ότι η δημοσίευση γίνεται για λόγους δεοντολογίας, όχι λόγω απειλών.