Ο κόσμος που ψήφισε ΝΔ συνειδητά, αφελώς ή κατ’ αντίδραση, έχει να παραλάβει κάτι μπουγιουρντί από τις εφορίες… απίστευτου κάλους, τις επόμενες μέρες. Και, αυτοί οι ίδιοι, θα μας πούνε μετά τι θα κάνουνε… Εμείς, αντίθετα, κάναμε ότι ήταν να κάνουμε. Πήραμε τα όπλα και βγήκαμε στο μέτωπο να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό. Τους είπαμε, υπάρχουμε, είμαστε εδώ, δεν θα κάνετε ότι θέλετε!”, ο συνθέτης και στιχουργός, Νίκος Ζούδιαρης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, συμμετέχοντας στην ακτιβιστική Έρευνα για την Κρίση που δημοσιεύεται στο tvxs από το 2010.

Ads

 
H ιστορία διδάσκει ο,τι σε περιόδους κρίσης, σε περιόδους, δηλαδή, αβεβαιότητος και μπροστά στο φόβο του αγνώστου και της αναπόφευκτης αλλαγής που επιφέρει κάθε κρίση, καταγράφεται μια συντηρητικοποιήση της κοινωνίας. Και μάλιστα, αυτή η συντηρητικοποίηση, καταγράφεται με μεγάλες πλειοψηφίες.

Στα αποτελέσματα, λοιπόν, των χθεσινών εκλογών, βρίσκω, ότι η αυτή αναμενόμενη –όπως είπα πριν- στροφή προς την συντήρηση είναι αναλογικά ελάχιστη.

Αντίθετα, υπάρχει μία ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, με την έννοια, ότι αναζητά ένα άλλο περιεχόμενο, και μάλιστα, για τις επόμενες εκλογές!
Ζητά άλλο περιεχόμενο διακυβέρνησης, ένα άλλο περιεχόμενο δημοκρατίας.

Ads

Τα πράγματα, με λίγα λόγια, εξελίσσονται καλύτερα από ότι θα προέβλεπε κανείς, όσο και σωστά.

Το ένα από τα δύο κόμματα, το Πασόκ, που είχε κυβερνήσει μέχρι σήμερα και είχε δημιουργήσει αυτή την εθνική τραγωδία, συρρικνώθηκε, και το άλλο (η ΝΔ) που δεν έχει εισπράξει, ακριβώς αυτό που του αναλογούσε, από την σαπίλα που έχει φέρει στη χώρα, θα το εισπράξει σύντομα, στις αμέσως επόμενες εκλογές. Με λίγα λόγια, αυτά τα αποτελέσματα τα βρίσκω πολύ σοφά, από μεριάς του ελληνικού λαού.

Συγχρόνως, μέσα από τον Σύριζα, ο λαός, δήλωσε παρόν σε μία μεγάλη αλλαγή, σε μία επερχόμενη αλλαγή, σε μία κοινωνικοποιημένη Ελλάδα, σε ένα ανθρωποκεντρικό πρόγραμμα, χωρίς διαφθορά, χωρίς ρουσφέτι, και χωρίς να τάζεται τίποτα.

Μη ξεχνάμε, ότι αντίθετα, η ΝΔ, όπως συνηθίζει, είδαμε να τάζει, χιλιάδες δύο πράγματα παντού.

Παράλληλα, είδαμε ότι υπήρξε και ένα ολόκληρο σύστημα το οποίο συνωμότησε εις βάρος του Σύριζα, που εκτός των άλλων, καθυστέρησε – όχι τυχαία- τις φορολογικές δηλώσεις, όπως καθυστέρησε να στείλει τα μεγάλα χαράτσια, τους έξτρα φόρους και όλα αυτά τα νέα μέτρα που καταφθάνουν…

Όλη αυτή η… καταιγίδα, λοιπόν, θα πέσει σύντομα στα κεφάλια όλων μας. Και όλοι αυτοί οι συντηρητικοί ή πελαγωμένοι ψηφοφόροι, θα καταλάβουν, ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε άλλο, από το να αλλάξουν σκεπτικό και να αναζητηθεί ένα περιεχόμενο διακυβέρνησης άλλου τύπου.

Ένα περιεχόμενο ανθρωποκεντρικό, με ένα κράτος που θα κοιτάει τον πολίτη, όχι ως εχθρός – κατακτητής. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχαμε χειρότερο κατακτητή από το κράτος, που φαινότανε… ως δημοκρατικό, ενώ ήταν ο χειρότερος κατακτητής.

Λοιπόν, θα προχωρήσουμε…  Επίσης, συμβαίνει, όλον αυτόν τον καιρό να ξανα-πολιτικοποιείται ο κόσμος, και μάλιστα διαφορετικά από παλιά, με νεωτερισμούς, παράλληλα με την κοινή Ευρωπαϊκή γνώμη που διαμορφώνεται. Γιατί, πριν, δεν υπήρχε Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Ο καθένας, ήταν στο μετερίζι του.

Δηλαδή, η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, πανευρωπαϊκά, προηγείται στα γεγονότα, σ’ ότι αφορά στη διαμόρφωση ενός άλλου σκεπτικού, μέσα στην ίδια την Ευρώπη.

Και να μην ξεχνάμε, ότι δεχόμαστε επίθεση, ειδικά από τους κεντροευρωπαίους, αλλά και από τους Αμερικάνους που είναι από πίσω – διότι προσωπικά, δεν υπερεκτιμώ τόσο πολύ την Γερμανία, αν και η ιστορία της Ευρώπης, διδάσκει, ότι κάθε φορά που υπερθερμαίνεται η οικονομία της Γερμανίας, κρυολογεί η γερμανική πολιτική και φταρνίζεται, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνει όλη η Ευρώπη…

Όπως, ξέρουμε, ότι την ίδια στιγμή, ένα ερείπιο – υπόσκαφο, για παράδειγμα, στην Οία της Σαντορίνης, στοιχίζει περισσότερα ευρώ, από το μεγάλο διαμέρισμα δίπλα στην καγκελαρία του Βερολίνου.  Εδώ, υπάρχει, λοιπόν, γι’ αυτούς, το φιλέτο! Γι’ αυτό υπάρχει και αυτή η επίθεση, για να τα πάρουν όλα κοψοχρονιά, και να μας μεταμορφώσουν σε… Ινδιάνους της Αμερικής.

Διότι, προφανώς θέλουν και αυτοί να αλλάξουν τον… αέρα τους, να ζήσουν σε καλύτερες περιοχές, εφόσον και οι μετακινήσεις των λαών, όσο και οι αλλαγές πληθυσμών είναι μέσα στα σχέδια του καπιταλισμού! Δεν έχω, άλλωστε, καμία αμφιβολία για την ανηθικότητα του καπιταλισμού.
 
Κρ.Π.: Άρα, λοιπόν, μιλάς για στυγνό επεκτατισμό κι όχι μόνο, ότι θέλουν… τα λεφτά τους πίσω;
 
Όχι, βέβαια! Ποια λεφτά τους πίσω; Αν ήθελαν τα λεφτά τους πίσω, θα τα έπαιρναν με τρόπο που θα μπορούσαμε να τα επιστρέψουμε, εφ’ όσον θα συμψηφίζονταν πρώτα με όσα μας χρωστάνε. Θα αφαιρούσαν τα της siemens, τις μίζες και τα πλάγια υποβρήχια.Έχουμε δεχτεί επίθεση.

Αιώνες τώρα η Ελλάδα βάλλεται. Γιατί, δυστυχώς η χώρα μας γεννάει και τέλειους προδότες, την κατάλληλη στιγμή για τα ξένα συμφέροντα, που κατά καιρούς τους αναδεικνύει ή σε εθνάρχες (π.χ. Κωνσταντίνος Καραμανλής) ή σε γέροντες της Δημοκρατίας (π.χ. Γεώργιος Παπανδρέου).

Ζούμε, δηλαδή, σε ένα κράτος, που τιμωρεί όποιον το παίρνει σοβαρά! Αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε!

Κι ο Σύριζα, αυτή τη στιγμή, πρωτοστατεί γι’ αυτό… Διότι, είναι η μοναδική ευθεία έκφρασης, ενός νεωτερισμού, ενός άλλου κόσμου που θέλουμε να περάσουμε, που δεν εξαγόρασε ούτε έναν ψηφοφόρο του, με ταξίματα και υποσχέσεις.

Γι αυτό, είμαι πολύ αισιόδοξος. Γιατί, τα καλύτερα έπονται! Όλα είναι μπροστά! Γι’ αυτό, τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, είναι πολύ σημαντικά για τον ελληνικό λαό.

Και ήδη, έχει προσφέρει πολλά, ο Σύριζα, σε όλο το σκεπτικό της Ευρώπης και μείς, με την ψήφο μας, προσφέρουμε σήμερα σε αυτό το  σκεπτικό της Ευρώπης, απίστευτα αποθέματα.

Γιατί, όταν υπάρχει πόλεμος, πολεμούν δύο. Μέχρι στιγμής, πολεμούσε μόνο ένας, ο επιτιθέμενος, αφού υπήρχαν άνθρωποι που του έδιναν χώρο να προχωράει προς τα μέσα…

Ε, λοιπόν, από σήμερα, όπως έδειξαν τα εκλογικά αποτελέσματα, βγαίνει και ο ελληνικός λαός στο μέτωπο!
 
Κρ. Π.: Ο Σύριζα έλεγε, ότι ο μόνος σίγουρος δρόμος για να γυρίσουμε στη δραχμή, είναι το μνημόνιο. Πιστεύεις, σύμφωνα με αυτό, ότι υπάρχει περίπτωση να γυρίσουμε σύντομα και στη δραχμή;
 
Οι ψηφοφόροι, που ψήφισαν με την λογική της δραχμής, είναι ψηφοφόροι της δραχμής! Για κάποιους από αυτούς, μάλιστα, λειτουργούσε ως ψυχολογικό προβάδισμα, ότι… έγιναν Ευρωπαίοι με το ευρώ.

Στην πραγματικότητα, αυτό το ψυχολογικό προβάδισμα είναι το πρόβλημα, αυτή η ψυχολογική υπεροχή έναντι των άλλων βαλκάνιων και των Τούρκων, ότι κάναμε κι εμείς, κάτι. Μας βάλανε, έτσι, στο κόλπο!

Δεν είναι νόμισμα δικό μας, γι αυτό και δεν μπορούμε να το χειριστούμε. Κι αυτά είναι τα ζόρια. Είναι Γερμανογαλλικό ενωτικό νόμισμα, αποικιακού τύπου για εμάς. Το αν θα είμαστε μέσα στο ευρώ ή όχι, είναι για μένα τρίχες! Να βρούμε πρώτα σε ποιά Ευρώπη και μετά να δούμε…

Το μεγάλο πρόβλημα, είναι: θα υπάρχουμε; Θα αυτοκτονήσουν κι άλλοι; Θα επιβιώσουμε; Μπορούμε να δανείσουμε ο ένας στον άλλον; Ή μήπως έχουμε εξαντληθεί, πλέον, όλοι; Και που το πάνε όλοι αυτοί οι σωτήρες, που μας έχουν διαλύσει μέχρι σήμερα;

Λοιπόν, ο κόσμος που ψήφισε ΝΔ συνειδητά, αφελώς ή κατ’ αντίδραση, έχει να παραλάβει κάτι μπουγιουρντί από τις εφορίες… απίστευτου κάλους, τις επόμενες μέρες. Και, αυτοί οι ίδιοι, θα μας πούνε μετά τι θα κάνουνε…

Εμείς, αντίθετα, κάναμε ότι ήταν να κάνουμε. Πήραμε τα όπλα και βγήκαμε στο μέτωπο να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό. Τους είπαμε, υπάρχουμε, είμαστε εδώ, δεν θα κάνετε ότι θέλετε!”

Η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν θα κρατήσει ούτε τρεις μήνες. Το ότι εξαντλήθηκε η πιθανότητα να κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση ένα μνημονιακό κόμμα, το ότι δεν είχε δηλαδή, αδιαμφισβήτητο προβάδισμα, τους κάνει να καταλαβαίνουν πλέον, πολύ καλά, πως στις επόμενες εκλογές ο Σύριζα θα πάρει και 45%.

Κι αν μέσω αυτής της πίεσης, θα “διορθώσουν” και αυτοί (η κυβέρνηση ΝΔ) έστω τρία πραγματάκια…, πάλι στον Σύριζα θα οφείλεται!
 
Κρ.Π.: Ως συνθέτης, πιο ελληνικό τραγούδι θα πρότεινες, λοιπόν, μέχρι τις επόμενες εκλογές, που πιστεύεις, ότι θα γίνουν αργά ή γρήγορα;  
 
Το «Άννα μην κλαις» σε στίχους του Μπ. Μπρεχτ, σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.
 
Κρ. Π.: Και γιατί θα το επέλεγες;
 
Επειδή, ο Μπρεχτ το έγραψε στην εποχή του μεσοπολέμου,
μια παρόμοια εποχή σαν αυτή που ζούμε και γιατί τα λέει όλα: «Άννα, μην κλαις, θα γυρέψουμε βερεσέ από τον μπακάλη».

Αυτή είναι η εποχή που συνεχίζεται από σήμερα: Να πηγαίνουμε να ζητάμε βερεσέ, για να κερδίσουμε λίγο χρόνο ακόμα. Αλλά αυτός ο χρόνος που ο Έλληνας, έχει μάθει να κερδίζει, τι χρόνος είναι; Δεν είναι χρόνος αβασάνιστος. Δεν είναι χρόνος ασάλευτος. Δεν θέλουμε να καλοπεράσουμε. Αλλά, παίρνουμε χρόνο, μέχρι να… ξημερώσει!

Αυτό το χρόνο κερδίζουμε, με το… βερεσέ απ’ τον μπακάλη: Μέχρι να ξημερώσει! Και θα ξημερώσει, έτσι όπως δείχνουν οι τάσεις.
Μιλάμε για ιστορικές αλλαγές!

Προσωπικά, θεωρώ, όλη αυτή την εκτόξευση του Σύριζα, ως ένα βαρύ, δυνατό, προβληματισμό του κόσμου να δημιουργήσει μια άλλη πατρίδα!
Αυτή που μας αξίζει!-