Το αφήγημα του Σαμαρά στο Newpost μπορείτε να το χαρακτηρίσετε κωμικό. Ή τραγικό. Ή και κωμικοτραγικό. Αλλά πρέπει να το πάρετε σοβαρά. Όχι γιατί θα προσθέσει έστω κι ένα σημείο στίξης σε όσα έχουν γραφτεί στην πλάτη μας για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησής του.

Αλλά γιατί μπορεί να αποτελέσει πρώτης τάξεως οδηγό στην κατανόηση του πώς, με ποια μυαλά και ποιο ήθος εξουσίας, φτάσαμε ως το χείλος του γκρεμού. Και πού σπρώχνουν με νύχια και με δόντια ορισμένοι να γυρίσουμε.

Ποια είναι τα κύρια σημεία του αφηγητή; Πρώτον, δεν φταίνε σε τίποτε το ΔΝΤ, ή ο Σόιμπλε, «ανεξαρτήτως των απόψεών του»! Απλώς τους δαιμονοποιεί ο Τσίπρας.  Δεύτερον, ο Τσίπρας φταίει για όλα, …εξαρτήτως των απόψεών του αυτός –ιδεοληψίες, κλπ. Τρίτον, ότι έχει τις καλύτερες των αναμνήσεων από τη συνεργασία του με τον Βενιζέλο –αυτό δα έλειπε. Και τέταρτον, ότι όλα μέλι-γάλα με τον Κυριάκο, ο οποίος έχει αναλάβει τη συνέχεια του καλού αγώνα: Να μας ξαναφέρει την ευδαιμονία του 2014. 

Πολλοί στέκονται στο γεγονός ότι ο μοιραίος αυτός πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας ελέω και Βενιζέλου, δεν βρίσκει να πει ούτε μια κουβέντα αυτοκριτικής. Μήπως έκανε και κανένα λάθος, βρε αδελφέ. Δεν κατάλαβε δηλαδή, με τόσα χρόνια πείρα εξουσίας, γιατί οι Έλληνες τον ξαπόστειλαν τον Γενάρη του 15. Γιατί ξαπόστειλαν το ΝΑΙ του αργότερα. Ούτε γιατί τον ξαπόστειλε το κόμμα του, μετά το δημοψήφισμα, για να τον αντικαταστήσει με τον «λίγο» -τον ξέρει τον αυτουργό της λέξης, ε;- Κυριάκο.

Τώρα είναι αργά για να καταλάβει. Δεν είναι αργά όμως για να καταλάβουμε εμείς. Όχι μόνο πώς σκεφτόταν όταν μας εκπροσωπούσε απέναντι στους «ανεξαρτήτως». Αλλά πώς σκέφτονται και σήμερα αυτός και όλοι εκείνοι, με πρώτο και χειρότερο τον Μητσοτάκη, που νοσταλγούν δημοσίως τη σαμαρική Ελλάδα. Και έτσι αποκαλύπτουν πού θέλουν να μας πάνε: Στα μπερεκέτια των Ζαππείων, του Βενιζέλου, του Χαρδούβελη, του Μπαλτάκου, του Στουρνάρα.

Το θέμα, συνεπώς δεν είναι τι λένε οι Σαμαράδες για το χτες. Ούτε για το σήμερα της… παρένθεσης –χρόνια πολλά Αντώνη. Αλλά τι οραματίζονται, προετοιμάζουν, επιδιώκουν, για το αύριο. Ποιο είναι το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου τους. Που πρέπει να τρομάζει κάθε λογικό άνθρωπο…

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Θανάση Καρτερού στην «Αυγή» εδώ